BENİ BUL

Bölüm 24

Bölüm 24

Bölüm atmayalı baya uzun bir zaman oluyor. Bunun için gerçekten üzgünüm. Ama ağır işler gündüzlerimizi doldurunca akşama resmen seriliyoruz. Bu final bölümünden bir önceki bölüm. Birdahaki bölüm final olacak kısmetse. Umarım keyif alarak okuyacağınız bir bölüm olmuştur. Hatalarım-kusurlarım affola. Ve tüm yorumlar için tek tek teşekkür ederim. Sevgiler, seviliyorsunuz : * Ve iyi sabahlar : )

Genç adamın başparmağı kendi dudakları üzerinde belli belirsiz dolanmaya başladı. Sanki bunu tamamen dalgınlıkla yapıyormuş gibi görünüyordu. Kaslı, uzun bacakları hafifçe aralık oturuyor, oturduğu koltuğun koluna bir elini koyarak, parmakları yine! Dalgınlıkla yapıyormuş gibi hafifçe koltuğun kumaşını okşuyordu.

Ancak tam karşısında oturan ve odada bulunan herkesin bütün dikkatini üzerinde toplayan kadın, bunun dalgınlıkla yapılmadığını, sadece ikisinin anlayabileceği kadar derin, koyu ve ateş içinde yüzen bakışlarıyla gayet iyi anlayabiliyordu. Zaten onu bir mikroskopla incelermiş gibi izleyen insanlar yüzünden ecel terleri döken Kıymet, oturduğu yerde kıpırdandı. Ve hiç gereği yokken sırf adama karşı tepki vermemek için gürültüyle boğazını temizledi. Onun, kafasının içinden geçenleri net olarak biliyordu. Çünkü tüm bunları, ona denize açıldıkları dört gün boyunca tek tek uygulamalı öğretmişti arsız adam! O an parmaklarının hafif hareketlerinin aslında onun beyninde nerelerde dolandığını biliyordu. Aniden bacaklarını birbirine bastırdı. Ve her hareketini dikkatle izleyen adamın dudaklarından öksürükle kapamaya çalıştığı hafif bir gülüş döküldü.

Kıymet, Bulut'u öldürecekti! Annesinin evinde, onların tanıdıkları ve Bulut'un manevi ailem diye anlattığı insanların hepsinin küçük bir salona tıkıştığı odada kendisine eziyet etmenin ne demek olduğunu ona gösterecekti.

Bulut'un annesi Emine, genç adamın öksürüğünü duyduğunda anında oğluna döndü. "Hasta mısın?" sesi o kadar endişeli geliyordu ki, ufacık bir öksürüğü neden bu kadar büyüttüğünü önce anlayamadı. Ancak sonra kurşunlanıp, ameliyat olduktan ve servise alındıktan sonra öksürük krizleriyle başka bir komplikasyon yaşayan Bulut'u tekrar, ciddi bir ameliyata almışlardı.

Fakat Kıymet, tüm bunları ağzından kaçan, alçak fısıltıdan sonra düşünmüştü. "Evet, kafadan!" Anında da dudaklarını bastırdı. Fakat Bulut'un, kendilerinin ayrılmasına da sebep olarak daha önce evlendiği Belgin, bu sözleri duymuş ve sessizce gülmüştü. Çünkü hemen yanında oturuyordu. Kıymet'in içinden onu çimdiklemek geldi.

"İyiyim, anne." Bulut, annesine güvence verdikten sonra tekrar tüm gözler kendi üzerine çevrilmişti. Hay lanet!

Dört günlük bir ön balayı- Bulut, böyle adlandırıyordu- yaşadıktan sonra Karasu'dan ayrılmışlardı. Ama ondan önce Şükran'ın ailesine de uğramışlar, onları sık sık ziyaret edeceklerini söylemişlerdi. Elif ve Nur, kendilerinden bir gün önce ayrılmışlardı. Ancak Elif'in tekrar geriye döneceğini herkes çok iyi biliyordu.

İstanbul'a döndükleri ilk gün Kıymet'in evinde kalmışlar, Bulut, tüm evi tek tek dolanmış ve Kıymet'e dair her şeyi sanki aklına kazırmış gibi de uzun uzun da eşyalarını incelemişti. Ve Kıymet'in herkesten sakladıklarını da bulması zor olmamıştı.

***

Genç kadın, kendi yatak odasına giren adamın ardından odaya adım attı. Kaşlarını çatmış, onun dikkatle her ama her şeyi incelemesini tuhaf, içini kıpırdatan bir şaşkınlıkla izliyordu.

Ellerini teslim olur gibi havaya kaldırdı. "Yemin ederim polis bey, aradığınız suçlu burada değil!" Alayla söylediği bu sözlerin ardından, adamın yumuşak, gülen bakışları anında kendisini buldu.