AY IŞIĞI MÜHRÜ

23-LEON VE KYLE

Güneşli bir günün sabahında Kyle duştan çıkmış ve iki üç parça yatağın üzerine serili kıyafetlerine bakmakla meşguldü. Seçeneği pek yoktu. Eve uğraması gerektiğinin farkındaydı. Çünkü dön dolaş sürekli aynı kıyafetlerin arasında gidip geliyordu. Bugün eve uğrayıp üzerine bir kaç bir şey almaya kararlıydı. Sonunda derin bir oflama sesiyle v yaka siyah bluzu üzerine geçirdi.  Tam pantolonunu eline almış bacağından geçirecekti ki kapısı aniden açıldı.

Leon ! dedi panik dolu bir sesle onu karşısında görür görmez.

Leon gözlerini kaçırmamış hatta utanmamıştı bile. Doğrudan ona bakıyordu.

Ne yapıyorsun görmüyor musun giyiniyorum ! Çık dışarı !

Leon omuz silkerek kapıyı kapattı. Hala içerideydi. " Daha önce görmediğim şeyler değil!" dedi pişkince.

Evet ama artık bir sevgilin var. Beni böyle görmen için sebep yok değil mi ? Bir kızın odasına bu şekilde giremezsin !

Leon göğsünü kabartırken dudaklarını birbirine bastırarak nefesini tuttu. Yavaşça ellerini pantolonunun cebine soktu. Kyle hala kendi kendisine söylenmeye devam ederken bir yandan pantolonunu giymeye çalışıyordu. Leon ne zaman duracağını merak ederek ona bakmaya devam etti.

Şimdi Ginger gelse bizi böyle görse ne düşünmesini beklersin ? Ah tabi kendinden başka hiç bir şey umurunda olmadığı için..  

Leon of çekerek gözlerini devirdi. Bak ! dedi sonunda. Onu durdurmak için sesini biraz yükseltmişti. "Buraya tartışmak için gelmedim. İyi misin merak ettim.."

Kyle fermuarını çekerek düğmesini iliklediği sıra ona baktı. "Gördüğün gibi iyiyim."

"Dönüşüm tamamlanmadan bundan emin olamayacağım sanırım.."

Kyle'nin kaşı merakla havaya kalkarken " Neden ? Daha ne olabilir ki ?"

Leon yatağın ucuna oturdu. Bakışlarını yavaşça ona çevirdi. Dönüşüm her zaman kolay gerçekleşen bir şey değildir. Hele bir de hayvan kanı ile besleniyorsan bu yeterli gelmeye bilir. Bu yüzden benden beslenmene izin vereceğim ! Tek seferlik olmak kaydıyla.."

Kyle'nin kaşları bir yay gibi havaya kalktı. Duydukları karşısında şaşkınlığını gizleyememişti." Yani hayvan kanı beni hayatta tutmaya yetmeyecek mi ?  Bunu mu söylemek istiyorsun ?"

Leon hayır derken hızlıca kafasını salladı. Demek istediğim dönüşüm sancılı bir süreçtir. Vücudun hayvan kanını kabul etmeye bilir.  Bir insana yine bir insandan kan nakli yaparsın hayvandan değil..

Anlıyorum.. dedi Kyle usulca.

Bu yüzden dediğinde Leon ayağa kalktı. İkinci beslenmen benim kanımla olacak.. En azından hayvan kanını vücudun geri çevirmedi. Bu iyi bir şey.. Benim kanımla bir süre idare edebileceğine eminim..

Kyle kafasını salladı. Leon gitmek için arkasına dönmüştü ki durdu. Kafasını hafifçe çevirdi. "Olanlar hakkında hiç konuşmadığımızın farkındayım.. Senden gerçekleri gizleyerek çekip gittiğimde benim için başka seçenek yoktu. Çünkü dediğinde duraksadı. Dudakları bir şeyler demek için aralık kalmıştı. Sadece kelimeleri nasıl sıraya dizmeliydi bilmiyordu.

" Çünkü bana gözlerini gösterdiğinde ödüm patladı ve o anı aklımdan sildin.." diye Leon' un yarım kalan cümlesini tamamladı Kyle.

Leon ona doğru döndü. Derin bakışlar birbirini bulurken konuşmalarına gerek yoktu.

Kyle-" Seni her ne olursan ol kabul ederdim.. İlk korkum ön yargılarını oluşturmuş olsa bile bunu aşabilirdik.."

Leon-" Belki de haklısın.. O an bunu düşünmek için zamanım olmadı ama aklımdan çıktığın bir gün dahi yok.. Victor bu yüzden seni düşüncelerimde görüp peşine takıldı."