Μαργαρίτα #TDASG2024 #SSBC24

Κεφάλαιο 30

«Φόνο;» επανέλαβε η Μαργαρίτα ξέπνοα.
Η Ίριδα κούνησε το κεφάλι της.
«Ναι» απάντησε. Φαινόταν από την έκφραση του προσώπου της, από τα χέρια της που έτρεμαν, πως ήταν πολύ δύσκολο για εκείνη να τα πει όλα αυτά και να τα θυμηθεί ξανά. «Η αδερφή μου σκότωσε. Έσπασε τον πιο ιερό όρκο που δίνουν οι μάγισσες και οι μάγοι: να μην χρησιμοποιήσουν ποτέ τις δυνάμεις τους για να σκοτώσουν, ειδικά κάποιον που δεν έχει τις ανάλογες ικανότητες για να αμυνθεί».
«Και ποιον σκότωσε, μαμά;» της ζήτησε η Μαργαρίτα να συνεχίσει.

Εδώ η Ίριδα τα βρήκε ακόμα πιο σκούρα. Κοίταξε την κόρη της εξεταστικά, ύστερα έστρεψε τα μάτια της κάτω στο τραπέζι. Έπρεπε να της το πει, της χρωστούσε ολόκληρη την αλήθεια, αλλά δεν μπορούσε να αποκαλύψει όλες τις λεπτομέρειες. Η αλήθεια ήταν σίγουρα ο πιο σωστός δρόμος, όμως ήταν δύσβατος και θα την πλήγωνε. Από τότε που της είχε πει η Μαργαρίτα ότι είχε γνωρίσει τον φαροφύλακα, τον Παύλο, κι ότι ήταν φίλοι με τον γιο του, η Ίριδα πάλευε με τη συνείδησή της, με το αν έπρεπε να της μιλήσει για να απομακρυνθεί και από τους δύο ή να μην πει τίποτα και να ελπίζει απλώς ότι δεν θα γυρνούσε ποτέ στο νησί οπότε δεν θα χρειαζόταν να το ξέρει. Το σίγουρο ήταν ότι ο Παύλος δεν είχε πει στον γιο του την αντίστοιχη αλήθεια.

Η Μαργαρίτα της έπιασε το χέρι.
«Μαμά;» την παρακίνησε.
«Η Χλόη...» ξεκίνησε η Ίριδα με τη φωνή της να κόβεται. «Η Χλόη ήταν η μεγαλύτερη από τις τρεις μας, το ξέρεις αυτό. Ήταν πάντα και η πιο χαρισματική, η πιο ισχυρή. Εγώ δεν είχα καθόλου δυνάμεις και η Υακίνθη προτιμούσε περισσότερο το χάρισμα του πατέρα μου που ήταν Θεραπευτής και λιγότερο της δυνάμεις της φύσης που είχε πάρει από τη γιαγιά σου. Η Χλόη ωστόσο εξασκούνταν με τις ώρες στα λουλούδια και τα δέντρα, το νερό και τη φωτιά, ακόμα και στον πάγο, κάτι που λίγες Μάγισσες της Φύσης ως τα σήμερα έχουν την τόλμη και τη ικανότητα να κάνουν. Όσο όμως μεγάλωνε η δύναμή της, τόσο πιο άπληστη γινόταν. Δεν ήθελε ποτέ να σταματήσει να δυναμώνει, δεν ήταν ικανοποιημένη όσο καλή κι αν ήταν. Έτσι, άρχισε να μελετάει απαγορευμένα μαγικά βιβλία και να προσπαθεί να καλλιεργήσει μέσα της δυνάμεις άλλων κατηγοριών, ιδίως Δέσμιων και Μάγων της Νόησης».

Η Μαργαρίτα ένιωσε την τρίχα της να σηκώνεται κάγκελο. Ώστε η Χλόη είχε ικανότητες Μάγισσας της Νόησης; Κι αν είχε δίκιο στις υποψίες της, αν άκουγε τη δική της φωνή στο μυαλό της όλον αυτόν τον καιρό, αν γι’αυτό έλεγε πως την ήξερε, πως περίμενε χρόνια να συναντηθούν; Μα ήταν αδύνατον! Η Χλόη ήταν νεκρή, δεν ήταν;
«Όταν το έμαθαν συνομήλικές της μάγισσες που εκπαιδεύονταν κοντά στη μητέρα μου, κάποιες ειδοποίησαν το μαγικό δικαστήριο» συνέχισε η Ίριδα την εξιστόρηση. «Η αδερφή μου αναγκάστηκε να απολογηθεί, όμως την απάλλαξε από τις κατηγορίες ο γιος του δημάρχου, ο Αλέξανδρος, γιατί την είχε βάλει στο μάτι. Η Χλόη ενέδωσε στην πολιορκία του και λίγο αργότερα παντρεύτηκαν. Ήταν και οι δύο νέοι, παρορμητικοί και περήφανοι, παρασύρθηκαν και έδεσαν τις ζωές τους μαζί χωρίς να το πολυσκεφτούν» κούνησε το κεφάλι της αρνητικά. «Αφού έγινε ο γάμος τους και λίγο πριν γεννηθείς εσύ, η Χλόη επέστρεψε στο πατρικό σπίτι μας με τα πράγματά της. Είπε πως ήταν σχεδόν σίγουρη ότι ο άντρας της την απατούσε και πως αρνιόταν να μείνει πια μαζί του. Οι γονείς μου προσπάθησαν αμέσως να τους συμφιλιώσουν, να εξομαλύνουν την κατάσταση κάπως, και πράγματι μετά από κάποιους μήνες τα κατάφεραν. Η Χλόη γύρισε κοντά στον Αλέξανδρο και ήμασταν σχεδόν σίγουροι όλοι ότι η περιπέτεια αυτή είχε λάβει τέλος».