Kelebek Etkisi

19

    Deha abisinin kazağını çıkartmadan odasına çekilip yatmıştı, uykusu vardı ve hiç aç değildi. Sıcacık yatağında huzurla uyumak istiyordu, bir süre sonra uykuya karşı yenilmişti. Arat ise salonda oturmuş televizyon izliyordu, o da aç hissetmiyordu ve saat çoktan 4'ü bulmuştu. Işe giden üyelerin geri gelmesine az kalmıştı

☆☆☆☆☆

   Çalan telefonuyla gözlerini aralamıştı, ne olduğunu ilk algılayamadı ama sonra çalan telefonu fark etmişti. Yerinde doğrularak telefonu masadan aldı, kim oldğunu bakınca da Zait Bey olduğunu görüp aramayı cevapladı. Ancak uyku açlığıyla gözleri geri kapandı. Dahaca uyanamamıştı ki, hâlâ uykusu vardı.

"Ela gözlüm napıyormuş?"

"Ela gözlün uyuyor, daha doğrusu uykusunu bozdun."

Dedi huysuzca homurdanarak, sesi bile uykulu çıkıyordu. Lakin bunu umursamadan aramayı hoparlöre alıp telefonu yatağa koydu. Kendisiyse yorgana bürünüp gözlerini usulca geri kapatıp uyumaya çalıştı. Zait Bey ise bundan habersizce "Özür dilerim ela gözlü!" dedi, mahçup hissediyordu. "Bir arzun var mı?" diye sorunca Deha gözlerini aralama zahmetine dahi girmeden "Sağ sağlim geri gel, birşey istemiyorum." dedi.

"Kurban olurum sana ben, yemek yediniz mi?"

"Yedik."

"Ne yediniz bakim?"

"Bilemiyorum."

"En son ne zaman yediniz? Ben gittikten sonra yemek yediniz mi? Annen evdeydi, size yemek hazırladı mı?"

"Tek abimle ben varım, dayım sizden sonra dışarı çıktı. Tufan amcamlar zaten seninleydi."

"Yemek yemediniz!"

"Aç değildik, annemde birşey demedi."

"Ne olursa olsun bir masa kurmalaydılar, ister aç olun ister tok, saat 5'i geçiyor. Kalkta abinle bir tost birşey yiyin yada dışarıdan söyleyin."

"Canım istemiyor."

"Oğlum hadi beni kırma, zaten öğle yemeğini de yememişsiniz."

Deha Façalı.

"Abi!"

"Söyle kuzucuk?" dedi yattığı koltukta doğrularak, televizyon izlerken uyuya kalmıştı. Acaba annem nerede? Hizmetçiler yemekleri yapmış, herşey hazır ama annem ortada yok. Birisine sordum, 'evden çıktı' dedi. Acaba abim görmedi mi?

"Annem yok, nereye gitti biliyor musun?"

"Evde yok mu?" dedi esnerken, yeni uyandığı için kendine gelememiş saf saf bakıyordu. Bir çocuk gibi saftı abim, benden sonra ki küçük üye oydu, tabi en küçükleri bendim.

"Yok, Esma abla dışarı çıktığını söyledi. Telefona da bakmıyor, telefonu kapalı."

"Yavrum bir babamı arasana belki yanına geçmiştir. Sen gelmeden önce şirkete arada bir uğrardı, yine oraya gitmiştir."

Diyip birşey aradı, bunu fark edince "Su ister misin?" dedim, o ise gülünseyip "Getirir misin?" dediğinde baş sallayarak mutfağa yol aldım. Bir yandan da telefonu çıkarıp babamı geri aradım, acaba benimle konuştuktan sonra yanına mı geçti? Olur mu olur ya...

"Az sonra geleceğim, son bi işim var."

"Tamam."

"Sen ne diyecektin yavrum?"