Kelebek Etkisi

4

2 hafta sonra
Deha Alakan (Façalı)

  Iki haftadır Façalı ailesiyle beraberdim, bugün son kez Alakan olarak kalacaktım. Bugün kimliğim değişecekti, okulum değişecekti. Eski okuldan pek memnun olmadığım için bu değişim beni huzursuz etmedi. Sessizce kahvaltı ederken Yazgı hanım lafa girmişti.

"Oğlum bugüne dedenler gelecek, hepsi seninle tanışmak istiyor."

Dedi bana hitaben, umrumda mı? Belki ama hemen tanışmak istemezdim, gerek yoktu. Hem dahaca 2 hafta anca oldu, belki de birkaç saat sonra ben Façalı olacaktım, Alakan oluşum mazi olarak kalacaktı. Yazgı hanım konuşmamamla yeniden konuşmuştu.

"Söz veriyorum izin vermeyeceğin, istemediğin şeyler olmayacak. Onlar sadece seni tanımak istiyor."

"Akşama doğru anca gelirler, bizde o arada kimliğini ve okulunu hallederiz. Seni Saruhan Kolejine vereceğim, o kolejin müdürü benim arkadaşım. Sıkıntı çekersen çekinmeden ona diyebilirsin yada beni ararsın." diyen Zait Bey ile peki dercesine baş sallamakla yetintim.

Zaman atlaması.

  Elimde ki kimliğe göre ben Façalı idim, babam Zait Bey annemse Yazgı hanım gözüküyordu. Okul işimde halloldu, yarına başlayacaktım. Gerekli alış verişi bile tamamlamıştık. Şuan evdeydik, az sonra filan aile gelecekti. Odamda oturmuş kimliği inceliyordum, bir süre sonra kimliği cüzdana sokup cebime attım. Sonra da masada duran sigaramı alarak balkona çıktım, 2 yıla yakındır içiyordum. Ister dertten diyin ister keyif... Içiyordum, içtikçe rahatlar gibi oluyordum.

Balkonda ki deri koltuğa oturup sigara yaktım, odamın balkonunda kül tablası yoktu. Bende kendim bi tane alıp koymuştum, siyahtı. Hava güzeldi ve yavaştan akşam olmaya başlamıştı.

Öz ailemin geri kalanıyla tanışacağım, hazır mıyım değil miyim bilmiyorum. Ama bana göre bazı şeyler fazla erken oluyordu, aile samimiydi. Beni yargılamak yerine şefkat veriyorlardı, bi ara gizlice dinleyim dedim.  Ama düşündüğüm gibi ardımdan atıp tutmadılar, aksine beni kazanmak istediklerinden söz ettiler. Oysa ben yalandan yüzüme gülerler de arkadan kuyu kazarlar sandıydım. Değilmiş, eski ailem gibi değiller.

Sigara dumanını havaya doğru üfleyip geri yaslandım, saat akşam 8 idi. Duyduğuma göre 2 amcam 1 dayım varmış ve dayım 34 yaşında bekar bi adammış. Neden bekar bilemiyorum ama nedenini biraz merak ettim. Neyse ya zaten az sonra tanışma olacak, herkes beni tanıyacak.

Sabah ki olaydan yana pişman değilim, zaten o şeyi birdaha anlatabileceğimi hiç sanmıyorum. Hayatımı merak eden Zait Bey'den öğrenebilirdi, Zait Bey'de isterse gerçeği diyebilirdi. Benim için sıkıntı yoktu, zaten yedi cihan Alakan Malikanesinde ki o kara geceyi az çok bilirdi. Eski haberlerde herşey yazardı, araştıran bulurdu.

"Sen sigara mı içiyorsun?" diyen sesle irkildim, kim diye baktığımda Diyar abiyi gördüm. Yanıma oturup yeniden konuşmuştu.

"Deha, bi soru sordum aslanım." dedi kibarca, bense omuz sirkmekle yetindim. Zaten görünen bi şeyi sorması saçmaydı, içtiğimi görüyordu. Bu soru benim için uyanan birisine uyandın mı diye sorulmak gibiydi. Saçmaydı, hemde fazlasıyla...

"Ne zamandır?"

"2 yıla yakındır içiyorum."

"Peki çok mu içersin az mı?"

"Ara ara, sıkıntılı hissedersem içerim."

"Peki şuan ki sıkıntın nedir?" dedi ilgiyle sorarak, öğrenmek ister gibiydi. Ah birde gözleriyle bedenimi tarıyor ve sigara paketini bulmaya çalışır gibiydi. En sonunda cebimde ki paketi ve çakmağı fark etmiş gibi bu defa da gözlerime baktı.