Kelebek Etkisi

Ikinci Şans

Bu bölüm ve gelecek bölümler, final olmasına üzülenlere gelsin. Kitap reenkarnasyon oldu haberiniz olsun... Bol bol yorum yapmayı ve vote basmayı unutmayalım.

Giriş: Hastanede uyanmak.

Ela gözlü bi genç gözlerini hastanede açtı, evet bu Deha idi. Yavrucak saf saf etrafa bakarken yanda gördüğü adamla irkildi ama tanıdık birisini gördüğü için içten içe çok mutlu oldu.

"Merhaba ela gözlüm."

Bu Zait Bey idi, neşeli duruyordu. Yüzü hem gülüyordu hemde özlemle ona bakıyordu, Deha şoktaydı çünkü ölecek olduğundan yana emindi. Birde niçin adamın ona özlemle baktığını merak etti durdu. Zait Bey gencin saf saf bakışına dayanamayıp heyecanla konuştu.

"Beni hatırladım demi? Ben senin yaralı bulduğun adamım, Zait ben... Zait Façalı!"

Diyince Deha far görmüş tavşan gibi kocaman olmuş gözlerle ona baka kaldı. Çünkü Zait Bey'in neden kendini tanıttığını anlamıyordu. Birde nedense adam ona onunla ilk denk geldiği ândan bahsediyordu. Zamanda geri düşmüş gibi babası ona ilk tanışma anlarından söz ediyordu. Normalde bahsettiği olay çok eskiydi, artık mazi olarak kalmıştı.

Aslında durum ortadaydı, ona ikinci bi şans verilmişti. Hatırlarsanız Zait Bey'i sokakta yaralı olarak bulduktan sonra hastanede aileyle DNA testi hakkında konuşmuştu. Sonra Altan Bey ile kavga etmiş, kavga sonu da Alakan Malikanesinden atmıştı. Daha sonra da mezarlıkta sabaha kadar durmaktan zaatüre olacak duruma gelmişti. Hah işte o güne geri dönmüştü, ona ikinci bi şans tanınmıştı.

"Nasıl hasta oldun? Az kalsın zaatüre olacakmışsın."

Dedi şefkatle saçını düzelterek, Deha irkilip kendini geri çekmek isteyince hemen elini indirip "Özür dilerim seni korkutmak istemezdim" dedi sakince, Deha'yı ürkütmek istemez gibiydi. Gerçi zaten korkutmak gibi bi isteği hiç yoktu.

"Bu arada beni sokakta kanlar içinde bırakmadığın için teşekkür ederim. Başkası olsa kesin kaçardı ama sen yardım ettin."

Deha'dan devam...;

Bu bana 2. şans mı? Ne yani ben o gece öldüm mü? Peki suçlular ne oldu, en önemlisi nasıl öldüm? Soruyorum çünkü bi zaman sonra benim algım kapandı, öldüm sandım. Belki de öldüm diye başa geri döndüm. Hastanede ne işim var la benim? Cidden öldüm mü? Kafam allak bullak oldu.

"Bana benziyorsun." dedi babam hayranlıkla, kehribar gözleri mutlulukla parlıyordu. O günkü gibi, benimle yeni tanışıyor gibi ilk heyecanı üstündeydi. Gerçi o olduğu zamandaydı sadece ben zamanda geri döndüm. Nasıl olduysa eskiye geri geldim.

Bu şey mi? Neydi ya... Hah buldum Reenkarnasyon! Bir kitapta okumuştum, başrol oyuncu reenkarnasyon yoluyla kendini başka bir beden içinde bulmuştu. Kitap adı Gölge idi hatta karakterin adı da Gölge idi. Ailesi onu hiç sevmiyordu ve Gölge birgün acıya dayanamayıp kendini odasında asmıştı. Sonunda da şansına başka bir insan vücudunda uyanıyordu. Güzel kitaptı, acaba yine gitsem kitapçıya o kitabı bulabilir miyim?

En önemlisi bende mi aynı olay içindeyim, yeniden mi kendi bedenimde hayat buldum? Peki ben niye farklı bedende uyanmak yerine kendi bedenimde uyandım? Genelde farklı bedende hayat bulmaz mıydık? Benim farkım neydi?