8

1.5K 60 7
                                    

"Salak salak konuşma komiser. Ateşin var. Cayır cayır yanıyorsun."

"Abartma doktor. Grip olmuşum o kadar.'

"Saçmalama! Hemen soğuk duşa gir. Bende o sırada çorba falan yapıcam sana."

"Uyursam geçer."

"Gebermek istiyorsun sanırım komiser."

"Aaa ne biçim doktorsun?! Bir doktor hastasına gebermek istiyorsun der mi hiç?" Dediğinde sinirle güldüm.

"Kalk hadi." Dediğimde oflayarak kalktı.

"Suyu ayarlıyorum duşa gir hemen."

"Kıyafetim yok doktor."

"Evin anahtarını ver."

"Saçmalama istersen."

"Komiser. Evin anahtarını ver kıyafet alıp gelicem."

"Anahtar bende yok ama arkadaşlarım evdedir. O yüzden gitme."

"Saçmalama." Dedim ve hızla banyoya ilerledim. Suyu ayarladım ve bir havlu çıkarttım. Oturma odasına geri ilerledim.

"Suyu ayarladım. Hemen git bir duş al. Suyu sıcağa çevirme."

"Hay ben buraya geldiğim gecenin sabahını-"

"Komiser!"

"Tamamlamicaktım zaten doktor." Dediğinde evden çıktım.

Komiserin evine geldiğimde zili çaldım. Birkaç dakika sonra kapı açıldı.

"Merhaba" dediğimde adam beni süzdü.

"Merhaba?" Dedi piç gülüşü yaparak.

"Alparslan için kıyafet almaya geldim."

"Kimdiniz?"

"Yan komşunuz."

"Anladım. Niye kıyafet almaya geldin?"

"Duşa girdi. Kıyafeti yok."

"Ne yaptınız da duşa girdi?" Dediğinde sinirle nefes verdim.

"Salak salak imalar yapma! Ateşi var. Bende soğuk duşa girmesini söyledim."

"Hee anladım. Buyur içeri geç." Dediğinde içeri girdim. Hızla Alparslanın odasına girdim ve dolabından tişort, eşofman ve boxer aldım.

"Arkadaşlarım içerde. Selam vermez misin? Biraz oturur muhabbet ederiz."

"Acelem var." Dedim ve direkt evden çıktım.

Geri eve geldiğimde kapıyı açtım ve içeri girdim.

Banyoya doğru ilerledim ve kapıyı tıklattım.

"Komiser. Iyi misin?"

"İyiyim doktor. "

"Içeri geliyorum. Kıyafetleri bırakıcam."

"Tamam." Dediğinde içeri girdim. Ama içeri girdiğimde yarı çıplak olan Alparslanı görmeyi beklemiyordum. İstemsizce süzdüğümde Alparslanın dudaklarında bir gülümseme oluştu.

"Çok mu beğendin doktor?" Dediğinde kafamı iki yana hızlıca salladım.
Kıyafetleri koyup tam çıkıcaktım ki bileğimden tutup kendine çekti. Aramızda en fazla 1 adım vardı.

Elimi tuttu ve alnına götürdü.

"Ateşim var mı?" Diye sorduğunda kafamı hızla sağa sola çevirdim.

"Hayır yok." Dediğimde bileğimi bıraktı.

"İyi öyleyse." Dediğinde dudağında tekrardan az önceki gibi bir gülümseme oluştu.

Doktor ve KomiserHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin