Doktor ve Komiser

30

Medya: Alparslan Türk

"Hanımefendi bakın! Ben sizi hamile yapamam. Öyle bir şey geliştirilmedi daha." Dediğimde kadın bana ters ters baktı.

"Ya yok mu bir ilaç falan!? Sevgilim benden ayrılıcak diyorum. Yardım etseniz ne olur işte?"

"Ablacım yok! İlaç falan yok! İlişki hayatınız beni ilgilendirmiyor. Hamile kalmak yerine gidip sorunun ne olduğunu çözseniz."

"Ya abartıyor! Bir sürü kez abarttığını söyledim ama dinlemiyor ki beni."

"Ablacım Allah aşkına ne için ayrıldınız?" Diye sordum merakla.

"Aldattım diye! Saçmalığa bakar mısın? Fazla abartıyor bence."

"Sizi dışarı alalım."

"Ne dışarısı ya? Ayıp oluyor."

"Ablam dışarı." Dediğimde kapıyı açıp çıktı.

Nerdeyse 1 saattir kadını hiç bir yolla hamile bırakamiyacağımı açıklamaya çalışıyordum. En sonunda gel beni sik dicekti yani.

Saate baktığımda 12 olduğunu gördüm. Tam çıkıcakken kapı çaldı.

"Gir." Dediğimde içeri Duygu girdi.

"Aa Duygu? Sen yaşıyor muydun lan?" Dediğimde güldü.

"Maalesef."

"Tüh üzüldüm ama şimdi." Dediğimde ikimizde güldük.

"Ee sen enden geldin?"

"Gelmese miydim?"

"O yüzden demediğimi biliyorsun." Dedim odadan çıkarken.

"Biliyorum biliyorum. Sadece şaka yapıyorum."

"Eee söylemicek misin neden geldiğini?"

"Sana mükemmel bir süprizim var."

"Ne süprizi?"

"Kafeye gidelim.öyle konuşuruz."

"Tamam." 

"Bebim sana birşey anlstmam lazım."

"Anlat." Dediğinde derin bir nefes alip verdim.

"Ben evleniyorum." Dedim kısık bir sesle. Düğün yapmicağımız için kimsenin duymasını istemiyordum.

Duygu ilk birkaç saniye öylece durdu. Asansör geldiğinde asansöre bindim. Biz hariç birkaç doktor, hemşire daha vardı.

"Duygu!" Diye seslendiğimde kendine geldi ve hızla içeri girdi.

"Asena ne demek evleniyorum?" Dedi sesli bir şekilde. Herkes bize döndüğünde Duyguya baktım.

Duygu ise hiç oralı olmadı hala şok içerisindeydi.

Asansör durduğunda asansörden indik.

"Asena cevap ver! Ne demek evleniyorum kızım? Dalga kı geçiyorsun?"

"Hayır, gayet ciddiyim."

"Nerden çıktı bu? Bir anda! Sevgili miydiniz? Bana niye söylemedin?"

"Sevgili değiliz. Ya şimdi şöyle oldu..." diyip herşeyi kısa bir özetle anlattım.

"Asena tamam anlıyorum çocuk sevgini ama kendi hayatını mahfedersin."

"Ya belki mahfetmem. Belki birbirimize aşık olucaz mükemmel bir evliliğimiz olucak."

"Asena o zaman düğün de yap."

"Ama istemiyorum ki. Yani gerçek bir evliliğimde düğün olsun istiyorum."