Doktor ve Komiser

17

Kısa bir süre sonra kendime gelip karşılık vermeye başladım.

Geri doğru yavaşça ilerledim ve sırtım duvara yapışınca durduk.

Bir ayağımı havaya kaldırdığında kasıklarımda hissettiğim o sert şey ile bir anlık dona kaldım. Daha sonra hızla öpüşmemize devam ettik. Elleri kalçamı bulmadan önce ayrıldı dudakları dudaklarımdan.

Yüzüme öylece baktığında kalçama dokunmak için izin istediğini anlamıştım. Gözlerimi yavaşça kapayıp açtım ve aynı anda başımı aşağı yukarı salladım.

Dudaklarıma geri yapıştığında elleri kalçamı buldu. Arada sıkıyor arada okşuyor ve bazende kendine bastırıyordu.

Nefes almak için ayrıldığımızda gülümsedi.

"Bunun gibi." Dediğinde bende gülümsedim.

"Pişman olduğunu sanmıştım."

"Ne için pişman olucakmışım?"

"Öpüştüğümüz için."

"Asla. Dünyada ki en güzel şeydi benim için."

"Abartma." Dediğimde gülümsedi ve kulağıma yaklaşıp konuşmaya başladı.

"Abartmıyorum." Dedi ve derin bir nefes alıp konuşmaya devam etti. "Hayatımdaki en güzel en mükemmel şeydi seni öpmek." Dediğinde gülümsemem buyüdü. Konuştukça dudağı kulağıma değiyordu.

"Çok alışma."

"Niyeymiş o?"

"Annem evde ya hani. Zırt pırt öpmene izin verir mi sanıyorsun?"

"İzin almam." Dedi. Bir anda beni kucağına almasını beklmiyordun.

"Alparslan ne yapıyorsun?"

"Ne yapıyorum?"

"Annem gelir şimdi!"

"Gelsin."

"Saçmalama. Seni ve beni bu halde görürse ikimizi de gebertir." Dediğimde gülümsedi.

"Senin aklından ne geçiyor çok iyi anladım Asena. Ama evlenmeden olmaz. Bizim evlenmeden önce gidiceğimiz son nokta bu." Hatırlatıcam ulan sana bu dediğini!

Yüzüm kızardı. Yüzüm değil tüm vicudum...
"Ne? Hayır. Yani ben öyle birşey, şey onun gibi öyle evlilikimsi şeyler düşünmedim." Dediğimde güldü.

"Neyse sen uyu artık. Yarın işe gidiceksin."

"Sen nerde yatıcaksın? Annem bizde kaldığını bilmiyor."

"Bilmiyorum... söylerim annene büyük ihtimal kısa süreli burda kaldığımı."

"Anladım... yarın işe gidicek misin?"

"Evet. Neyse iyi geceler."

"İyi geceler." Dediğimde odadan çıktı. Ben ise derin bir uykuya dalmak için gözlerimi kapattım.

&

Telefonuma gelen arama ile yemeğimi kenara bıraktım ve telefonumu aldım.

Duygu arıyordu.

"Efendim Duygu?"

"Kızım akşam bomba bir yere götürücem seni! Hazır ol."

"Gelemem."

"Niye?"

"Annem evde. Birde çalışıyorum."

"Eve 8 de dönüceksin. Anneni de ben hallederim."