NEFES (+18)

3. Bölüm

İçimden Allah'a yalavarmaya başladım bana yardım etmesi için. Eğer o hapı içersem her şey boşa gidecekti ama benim salaklığımdı böyle bir şeyin olacağını düşünmem lazımdı, eğer düşünseydim ona göre önlem alırdım ve şu an karşısında mal gibi durmazdım. Allah'ım ne olur yardım et bana ne olur.

Şu an eminim çok dikkat çekmeye başladım daha fazla dikkat çekmemek için elimi ilk önce ağrı kesiciye uzattım masanın üstündeki su ile beraber ağrı kesiciyi yuttum şimdi ne yapacaktım ben? Hapı  gerçekten içmesem anlama ihtimali çok yüksekti. Tam o anda ikimizin ölüm sessizliğinin ortasına bomba gibi düşen bir ses doldurdu salonu "ABİ BİZ GELDİK"

"Sana sürpriz yap-" içeriye sarı saçlı güzel bir kız girdi hemen yanında da ona çok benzeyen yine hafif sarışın bir çocukla beraber ikisi de 18-19 yaşında gibi duruyordu kızın cümlesi beni görmesiyle yarıda kesildi.

Ben sanki yakalanmışız gibi diken üstündeyken yanımdaki hiçbir şey olmamış gibi rahat bir ifade ile "Siz cumartesi gelmeyecek miydiniz?" diye sorup onlara doğru ilerledi ikisinede sarılıp geri çekildi kız tekrar konuştu "Sürpriz yapalım dedik" gözleri bendeyken devam etti "Nerden bilelim bizimde bir sürprizle karşılaşacağımızı." daha sonra bakışlarını abisine dikip "Bizi misafirinle tanıştırmayacak mısın?" diye sordu.

Hemen lafa girdim bu fırsatı kaçıramazdım onlara doğru yürüyüp "Ben Duru tanıştığıma çok memnun oldum ama zaten şimdi gidiyordum hoşçakalın" diyip ışık hızıyla çıkışa doğru yürüyüp çıktım bu yaptığım çok kabaca bir hareketti ama bir daha ne zaman görecektik ki birbirimizi.

Allah'ım sesimi duyduğun için çok teşekkür ederim.
Hızlı hızlı yürüyüp bahçenin çıkışına doğru gitmeye çalışıyordum etraftaki korumalar dikkatimi çekti neden bu kadar fazlalar ki diye düşündüm bir an.

Ben yürüyorum ama yol bitmiyordu Ne bitmez bir yoldu ya bu yürü yürü bitmiyordu benim anlamadığım neden beni kendi evine getirdi, götür işte bir otele te Allah'ım yaa tüm şanssızlıklar zaten beni bulsun neyse Allah'tan hapı içmeden çıkabildim şu anki tek duam hamile kalmaktı yoksa imkanı yok başka biri ile tekrar yapmazdım ve bu adamı ise bir daha görmeyecektim.

En sonunda bahçenin çıkış kapısına ulaştım şükür yarabbim. Dışarı çıkıp biraz ilerlemeye başladım fakat şu an nerede olduğumla ilgili en ufak bir fikrim yoktu belki biraz daha ilerlersem bir taksi bulurdum.

Ben yürümeye devam ederken yanımda bir araba durdu onun arabasıydı camı indirip "Bin" dedi bu kez gözlerimi devirdim sürekli emir vermesinden sıkılmıştım.

Normalde olsa direkt binerdim arabaya, saçma sapan takıntılarım yoktu yolu bilmiyordum ve en iyisi binmekti ama şu an asla bilemezdim ya doğum kontrol hapını yanında getirdiyse bu riski alamazdım.

"Teşekkür ederim kendim giderim." Bana boş bir bakış attı "Kendin gidebilecek olsan bin demezdim. Buradan taksi geçmiyor ana yola kadar en az 3 saat yürürsün şimdi bin şu arabaya" el mecbur arabaya doğru yürüyüp bindim. Allah'ım sen konuyu biliyorsun ne olur yardım et şu kuluna.

Araba, ben biner binmez çalıştı. Kafamı cam tarafına çevirip dışarıyı izlemeye başladım içimdende dua etmeye tabi. Uzun ve sessiz bir yolculuk oluyordu dün arabaya binince heyecandan yolun uzunluğunu fark etmemiştim ama şu an bir an önce bitmesi için dua ettiğim yol bir türlü bitmek bilmiyordu.