Duyduklarıma anlam vermeye çalışıyordum. Hayatımın nadir anlarında şu an olduğu gibi bir çok duyguyu aynı anda hissetmiştim.
Heyecan, korku ve sevinç. En son bu üç duyguyu hissetiğimi hatırladığım zaman Mert'i ilk gördüğüm andı yani doğduğu an.
Derya bir şeyler daha söylüyordu ama ne dediğini anlamıyordum.
Bir süre sonra kendimi toparlamayı başardım.
Derya bu şaşkın halime hafif bir tebessüm edip konuşmaya başladı, "İstersen bu haberi Arsalan'a sen ver."
"O-Olur. O zaman ben kalkayım artık."
Şu an nasıl davranacağımı bilmiyordum. Derya bu kez içtenlikle gülüp, "Merak etme alışığım senin gibi tepki veren annelere tabi çoğu genelde sevinç çığlıkları atar ama," dedi.
Anne olmuştum demi?
"Neyse daha fazla tutmayayım seni, Arslan'a söylediğin zaman zaten beni arar ve düzenli bit kontrol programı yaparız."
Ayağı kalkıp elimi uzattım, "Her şey için teşekkürler." o da kalkıp elimi tuttu, "Ne demek işimi yaptım."
Kapıya doğru ilerlerken aklım asla yerinde değildi dönüp Derya'ya baktım bana bir kez daha gülümsedi, güven verir şekilde. Bende ona gülümseyip odadan çıktım.
Kapıdan çıkar çıkmaz ilerideki bekleme koltuğunda telefonuna bakan Arslan'ı görmemle anlamız bir heyecan sardı yine tüm bedenimi.
Kafasını kaldırıp her zamanki sert bakışlarıyla bana baktı. Ayağı kalkıp yanıma geldi, "İyi misin?"
"Hıı."
Kaşları çatıldı aniden, "Bir sorun mu var?"
"Hayır sorun yok yani şey ıııı"
Bu saçma cevabım karşısında dahada çatıldı kaşları bir adım daha atıp arkamdaki kapıyı açacakken refleksle kolunu tuttum.
"Gidelim arabada anlatacağım lütfen."
Gözlerime baktı bir kaç saniye sonra ise kafasını sallayıp elimi tuttu.
Beraber ilerleyip asansöre bindik. Bakışlarını yüzümde hissedebiliyordum ama yine de göz göze gelmek istemediğim için ona bakmıyordum. Asansör durunca ilerlemeye başladı, elimdeki eli sağ olsun onunla beraber bende ilerlemeye başladım.
Dışarı çıkıp onun arabasının önüne gelince benim kapımı açıp oturmamı bekledi. Hızla yerime oturduğum sırada kapıyı kapattı. Arabanın önünden dolaşıp kendide bindi ardından hiç beklemeden çalıştırdı arabayı. Arslan'ın korumaları arkadan başka bir arabayla bizi takip ediyordu.
Biraz ilerledikten sonra, "Hamileyim." dedim aniden.
Camdan dışarı bakıyordum ve şu an nasıl bir tepki verdiğini bilmiyordum harika.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEFES (+18)
Teen FictionKardeşi Mert için gittiği bir barda seçtiği bir adamdan hamile kalmayı planlayan Duru'nun tek amacı doğacak olan bebeğinin kardeşine nefes olmasıdır. Duru amacına ulaşır fakat bilmediği şey ise seçtiği adamın karanlık dünyasıdır.
