MAFYA:RUS

29.Bölüm

Nikolai Chenkow

Gabriel ile işim bittiğinde adamlarına cesedini kaldımalarını söyledim. Hem kız kardeşime hemde karıma hakaret edecekti. Cezasız kalacaktı. Babam neden kabul etti Polina ile bu adamın tanışmasını. Sıradan bir Fransız mafyası. Kız kardeşime laik olmadığı gibi karıma da sarkıntılık yaptı. Adi it. Bir kaç çeteye bakıyordu bir gecede mafyası biterdi. Gabriel Martin artık ölüydü. Fransa'da ve Rusya'da kartlar yeniden dağıtılıyordu.

Uzun uzun tadını çıkara çıkar onun kemiklerini kırıp acı çekmesini izlemek isterdim ama Şu DNA testi pürüzü ile ilgilenmem getekiyordu. Anneme inanamıyorum.

Çocuklarımdan sanki şüphem olacak. Nasıl nerede ve ne zaman yaptığımı iyi hatırlıyorum. Hiç şüphem yoktu. Öyle gereksiz bir şeydi ki DNA testi şu anda.

Derinin haberi olsa hiç yoktan aramız bozulacaktı. Onu seviyordum. Ama annem kendince bir önlem almıştı işte. Kızmıyordum kızmayacaktım. Babamlara gidip şu DNA testi saçmalıklarından kurtulmalıydım.

Benim çocuklarımdan zerre kadar şüphem yok. Annemi de olmaması gerekirdi. Derin o dağ evinde hamile kalmıştı bile. Gülümsedim. Eğer hiç gitmeseydi çocuklarımızı beraber büyütmek çok güzel ve zevkli olurdu. Kızsamda yapacak bir şey yoktu. Onlarla daha fazla anım olacaktı. Ama sadece hastaneye beni ziyarete geldiğindeki an aklımda kalmıştı. Karnı şişmiş ağlayan bir Derin. Tekrar hamile kalmıştı. Benim için öyle endişelenmiştiki. Bana öyle korkmuş ve üzgün bakıyorduki. Dudağımdan öptüğü o an canım yansada çok mutluydum. Üçüzlerime ait tek anım. O kısacık an ve ben onu beş yıllığına unutmuştum. Beş yıl. Belki karımı ve bebeklerimi daha erken hatırlasaydım onların her güzel anına şait olurdum. Ama bunda razıyım bu aptal beynim geçte olsa karımı ve hamile olduğunu hatırlamıştı. Bir öpücük uğruna üç çocuğumu 4 yaşlarına kadar görmedim.

Derin'in şakası yoktu bir inat uğruna benden Babalık haklarımı almıştı. Bir DNA testi için neler yapardı.

Saat 02.34. babamlara gelmiştim. Ama eve girmeden önce çocukların odalarının kameralarını açtım. Üçüzlerim yataklarındalardı. Uyuyorlardı. Lia üzerini açmıştı. Lian komple yorgandan kurtulmuştu. İvan ise uyuyordu. Onlara sahip olduğum için çok şaslıydım. Derin iyi ki doğurmuştu bana bu sevimli güzel evlatları. Bir tane daha çocuğumuz olsa (bir kız). Düşüncesi bile beni mutlu etmeye yetiyordu. Üçünüde seviyordum ama Lia çok özeldi. Bir kızım olsun istiyordum. İnat edecekti Derin ama yapacaktım.

Telefonu kapayıp araçtan indim. Benim mükkemel evlatlarım en iyi şekilde yetişecekti. Ne isterdim ki başka. Evin kapısına geldim ve zile bastım. Kapıyı hizmetçi açtı. Ben sormadan konuştu.

"Anne ve babanız sizi çalışma odasında bekliyorlar Nikolai bey."dedi. Yukarı çıktım doğruca. annem babamın koltuğunda oturuyordu. Babam ise masanın önündeki koltukta. Üç ayrı zarf masanın üzerinde. İkiside sessizdi. İçeri girip kapıyı kapadım.

"Hoş geldin oğlum."dedi annem.
"Hoşbuldum anne."dedim. Bana oturmam için babam işaret etti eliyle. Karşısındaki koltuğa oturdum.

"Geciktin."dedi babam.
"Gabriel'i hallettim."dedim. İşten sıra gelmiyordu ki. Çocuklarıma gidip karıma gidip sarılayım. Yeni evdeki ilk gecemi onlarla geçireyim. Anneme döndüm.

"Beni düşündüğün biliyorum anne. Sana kızmıyorum. Ama bu yaptığın yanlış."dedim.

"Sadece bir önlem di oğlum eğer şüphelenirsen diye ileride. Doğduklarında aldığım bir önlem. Baban Andrei'in sana söylediklerini öğrenince. Şüpheye düşmemen için sana DNA testlerinden bahsetti. Eğer emin olamazsan Derin'i bu yüzde suçlarsın diye korktuk."dedi. Derin bir nefes aldım gerçekten saçma bir durumun içindeydim.