Kumralım

[31]😻

Bir daha mı tövbe? Aşık olamam...

‧₊°🖇️✩₊°🎧⊹♡

YAZARIN BAKIŞ AÇISI

"Evet, uzun bir süre ara veriyorum." dedi Atlas telefondaki kişiye. Sinirliydi, herşeyi delice bir şekilde kırıp parçalamak istiyordu.

Telefondaki adam daha fazla konuşmaya başlayınca telefonu adamın yüzüne kapattı ve koltuğa fırlattı. Odada bir ileriye, bir geriye gidiyordu. Evet, hayatı boyunca bu kadar sinirlenmemişti.

En sonunda bakış alanına Banu girdi ve yavaşça yerinde durdu. Onun yüzünü gördükçe içinde bir şeyler kopuyordu. Onun gözlerine her baktığında yarım kalmış bir şeyler vardı.

Hayatı boyunca sevgi görmemiş bir çocuk vardı içinde. Görmediği sevgiyi de arkadaşlarına veriyordu, çevresine veriyordu, kedilere, futbola ve biricik sevgilisine veriyordu.

Atlas'ın yüzünde çarpık bir gülümseme oluştu ve uyanmaması için ağır adımlarla yanına gitti. Eğildi ve bir tutam saçını baş ve işaret parmağının arasına aldı.

Çocukluğundan beri hayatına asla kadın almayacağım deyip duran çocuk kör kütük aşık olmuştu. Herşeyden çok seviyordu onu. Arkadaşları yenge diyordu ama o kızım veya kadınım diyordu.

Bilmiyordu ki oda nasıl hitap edeceğini veya nasıl iltifat edeceğini. Kendi kızını izlemeye devam ederken Banu'nun yüzünü ekşittiğini gördü.

Yüzü komik bir hâl almıştı. Buna karşın da Atlas burnundan gülmüştü. Sonra da Banu yavaşça gözlerini açtı
ve Atlas'a baktı.

"Günaydın."

"Günaydın mı?"

"Evet, neden ki?" diyerek soran gözlerle Atlas'a baktı.

"Çünkü gecenin ikisinde uyandın da."

"Ne?" Banu şaşkınlığını gizlemeden durmadı. Atlas'ta bu hâline güldü ve ayağa kalktı. "Acıktın mı?" dedi ve Banu'da yatakta otutarak sorusunu cevapladı.

"Hem de çok." dediğinde Atlas bir çırpıda buzdolabından iki sandviç çıkardı ve birini Banu'ya verdi. Banu biraz geriye çekilerek eliyle yatağa iki kez vurdu.

"Sende bağdaş yapıp otur." Atlas gülerek ayakkabılarını çıkarttı ve bağdaş kurarak oturdu. "Hiç uyumadın değil mi?" dediğinde Atlas ona baktı ve düşündü. Yalanı mı oynamalıydı yoksa gerçeği mi?

"Uyudum." Atlas yalan söylemekte ustaydı ama Banu buna inanmamakta ısrarlıydı. "Yalan söylüyorsun." dedi ve Atlas sandviçten bir ısırık aldı.

"Hayır." Banu yeniden inanmamıştı ve aklına gelen fikirle konuşmaya başladı. "O zaman sabahlayalım!" dediğinde Atlas aniden durdu ve Banu'ya baktı.

"Ne?"

"Sabahlayalım."

"Hayır." dediğinde Banu hayal kırıklığı yaşamıştı. "Neden ki? Yapamaz mısın yoksa?" dedi ama Atlas böyle şeyleri yemezdi. "Banu, dinlenmen gerek. Daha dün hastaneye kaldırıldın."

"Olsun, bişey olmazzz."

"Yapmayacak mısın?" dediğinde Atlas tekrardan düşündü ve iç çekerek, "Tamam," dedi. Banu sevinçle el çırptı ve sandiviçinden ısırık alarak devam etti.

"No yopcoz?" dedi tıka basa dolu ağzıyla. Atlas kahkaha atarak cevap verdi, "Ben bilmem, sen karar ver." dedi ve Banu ağzındaki lokmayı yutup cevapladı. "Hmm, normalde bakım yapmayı sevmem ama yapalım mı?"

"Hayır. Unut bunu."

"Lütfeeeeen." Sırf yaşadığı olaylar yüzünden kabul ediyordu ama normalde de olsa kabul ederdi. Beraber konuşarak sandviçlerini bitirdiler ve banyoya girdiler.

"Bakalım neler varmış," dedi ve dolabın kapağını açtı. Dolapta yüz maskesi, yüz sabunları falan vardı. Banu iki tane yüz maskesi aldı ve birini Atlas'a verdi.

"Ne yapacağım bununla?"

"Bakayım."

Eveeett, yeni bölüm bu kadar dı.
Yeni bölüm için 5 vote ve 5 yorumm vote gelirde yorumu bilmiyorum
Bu bölümü nasıl buldunuzzz💌