"Çok güzelsin." Barış, boynunu Didem'in boynuna gömdü. Kız aceleciydi. Ama Barış da bir o kadar ağırdan almaya çalışıyordu. "Mahvettin beni bir haftadır."
Kızın boynundan dudaklarına geçti. Uzun uzun öptü. Elleri de rahat durmuyor, kızın şortunu çekiştiriyordu. En sonunda dayanamadı, Didem'in hızına ayak uydurdu. Aceleyle kondomu takıp girdi kızın içine.
"İyi mi?" Diye sordu. Didem cevap vermedi. Kafa salladı sadece.
İşareti alan Barış hızlanmaya devam etti. Gözünü karartmıştı. Öyle bir zevk tadıyordu ki Didem'e bakamıyordu bile. Sadece sesini, inlemelerini duyuyor bu da onu dayanma raddesinden uzaklaştırıyordu.
Ne kadar sertleştiğini ve hızlandığını Didem, "Barış... eziyorsun beni..." diyince fark etti. Kolları üzerinde doğruldu. Kızla yüz yüze, daha yavaş gidip gelmeye başladı.
Yer değiştirdiler. Didem, üzerine çıktı Barış'ın. Adamı içine aldı. Kollarını boynuna dolayıp hareket etmeye başladı. Bir yandan da saçlarını çekiştiriyordu.
"Dido..." dedi Barış inleyerek. Kıza ilk defa böyle hitap ediyordu. Didem daha fazla dayanamadı, bıraktı kendini. Barış da iki hamle sonra rahatladı.
"Niye beni tanımamazlıktan geldin?" Diye sordu Didem.
Barış şaşırdı. "Nasıl yani?"
"Komşu olduğumuzu söylemende ne gibi bir sakınca vardı?"
Barış cevap vermedi. Saçmalamıştı ama panik olmuştu. Miray en ufak bir şey sezerse kesin anlardı. İyi bir yalancı değildi.
"Bilmem... sen rahatsız olursun diye." Dedi Barış. Didem göz devirdi. Bozulmuştü Barış'a ama şimdi ne dese ne yapsa bir anlamı yoktu. Ne önemi vardı ki davranışlarının.
"Kerem mesaj atmış bana." Dedi birden. Niye söylemişti? İntikam mı alıyordu?
"Ne?" Barış irkildi. Yatakta doğrulup oturur pozisyona geldi. "Ne alaka? E hani vermemiştin numaranı?"
Didem ona ters bir bakış attı. "İnstagramdan atmış zaten."
"Cevap vermedin herhalde."
"Verdim." Dedi Didem. "Nezaketsizlik olurdu."
"Didem arkadaşımla konuşamazsın. Öyle bir dünya yok."
"Öyle bir niyetim yok Barış." Barış'ın altındaki pikeyi çekip aldı. Üzerine örttü. "Ama senin arkadaşın olduğu için değil. Ben istemediğim için."
Barış huzursuzca kıpırdandı. Niye böyleydi bu kız? Hiç ayarı yoktu. "İstesen de olamaz." Dedi Barış birden.
"Ne?"
"Arkadaşım çünkü Didem. Arkadaşım. Yüz yüze bakıyoruz. Benle yatıp onunla sevgili olamazsın."
"Niye? Sen yapmıyor musun? Benle yatıp Miray ile sevgilisin." Dedi Didem sakince. "Seni kışkırtmak için söylemiyorum Barış. İkisi aynı şey."
"Hayır, değil. Bu benim Sevinç ile sevgili olmam gibi bir şey olurdu. " Didem omuz silkti. Ne dese Barış bir cevap verecekti, belliydi. O yüzden üstelemek istemedi.
"Benim biraz ders çalışmam lazım." Dedi Didem. "Sen istersen uyu burada."
Barış çıkıp gitmek istiyordu aslında. Ama Kerem'in bahsinin geçmesi birden tüm düşünme yetisini elinden aldı. Didem'in yatağına iyice yayıldı. "Tamam ben uyurum burada."
******
Barış, antrenmanda onunla konuşmaya çalışan Kerem'i tersleyip durdu. Bir değil iki değildi yaptığı. Öyle ki Okan Hoca, onu yanına çağırıp bir sorun olup olmadığını sormak zorunda kaldı. Barış bir şey demedi, yorgun olduğunu söyledi.
