"Şimdi bu ikisine 12 ay, kalanlara da 10 ay burs verilecek. İl eğitim müdürlüğünden kağıtlar gelsin, derneğin sayfasından duyururuz." Dedi Ali. Didem kafa salladı. Eski sevgilisi ile bu işte yalnız kalmak asabını bozuyordu ama itiraz etmek çocukça görüneceği için sesini çıkarmamıştı. "Zaten sonbahar balosunda da bizimkilerle iyice konuşuruz."
"Ben gelemeyebilirim ama sen halledersin."
"Gelemem ne demek?" Ali kahvesini masaya bıraktı. "Dernek eşbaşkanısın. Gelemem diye bir şey yok."
"Sen ikimizi de temsil edersin işte. Uzatma Ali. Gelebilsem zaten gelirdim." Barış'sız böyle bir etkinliğe katılmasi olay olurdu. Ama Barış'a da gel benimle gidelim buraya diyemezdi. Özellikle dünkü tartışmalarından sonra.
"Kocan mı izin vermiyor?"
"Kes sesini ya." Didem bıkkınca söyledi.
"Ne işin var senin o kafasızla?"
"Ali gerçekten kalkıp gideceğim biraz daha konuşursan. Şu dekontları toparla, geçir şu sayfaya. Kalkıp gidelim."
Ali sesini çıkarmadı. Sırf kızı biraz daha fazla görebilmek için. Didem'i özlüyordu. Hem de çok. Yaptığı eşekliği telafi etmenin bir yolu yoktu. Didem'in aldatmayı asla kabullenmeyecegini biliyordu. Ama yine de kızın etrafında dolanmaktan, onun hayatına dahil olmaya çalışmaktan geri duramıyordu.
İşlerini bitirdiler. Oturdukları kafeden kalktılar. Ali, Didem'i eve bırakmayı teklif etti ama Didem arabasıyla geldiğini söyleyerek onu reddetti.
Eve döndü. Barış da antrenmandan yeni gelmiş, akşam yemeği hazırlıyordu.
"İşin çok uzun sürer mi?" Dedi Didem. O da kendine bir şeyler hazırlamak istiyordu. "Yemek yapacağım."
"Barbunya yaptım, yiyeceksen al." Dedi Barış onun yüzüne bile bakmadan. Didem barbunyayı yemedi.
Üzerini değiştirdikten sonra salona geçti. Staj yapması gerekiyordu. Babasının bir arkadaşının eczanesi vardı okula yakın tarafta. Eğer orada yapabilirse çok iyi olurdu. Bu staj işini hiç sevmiyordu. Birinin yanında çalışmak Didem'e göre bir iş değildi. Tüm gün insanlarla muhatap olmayı becermesi zaten mümkün değildi. Sıkıntıyla iç geçirdi. Raporunu yazmaya devam etti.
Barış sıkıntıyla baktı kıza. Aç açına oturmasına vicdanı el vermedi. Küfrede ede bir tabak barbunya ve pilavı götürdü. Notlarının yanına bıraktı.
"Yemeyeceğim." Dedi Didem inatla. Barış'ın dün söyledikleri aklından çıkmıyordu. Her aklına geldiğinde ağlayacak gibi oluyor, kendini zor tutuyordu.
"Açlık grevine mi başladın?"
"Gerizekalı gerizekalı konuşup benim asabımı bozma."
"Düzgün konuş benimle." İkisinin dr sesi yükseldi.
"Ben böyle konusuyorum. Beğenmiyorsan İlkay mıdır İlkin midir, ne karın ağrısıysa ona git."
"Ya sabır ya!" Dedi Barış. Bahsettiği kızla tek kelime konuşmuşluğu yoktu. "Sen iyice hayal dünyanda yaşamaya alıştın."
"Hı..." Didem ona cevap vermedi.
Bu akşamki tartışma kotalarını doldurduklarını düşündü ikisi de. Ta ki Kerem, twitterda gördüğü haberi Barış'a yollayana kadar.
Futbolmags
Geçen ay evlenen Barış Alper Yılmaz'ın eşi Didem Yılmaz, bugün bir kafede gizemli bir yakışıklıyla samimi olarak görüntülendi. Galatasaray'ın yıldız oyuncusu aldatılıyor mu yoksa?
