🩸PSYCHO🩸 (SUNSUN) (ចប់)

🩸ភាគទី ២៤ : រាត្រីសោកនាដកម្ម🩸

ចំណាំ ៖ រាល់សាច់រឿងដែលអ្នកនិព្ធបានតាក់តែងឡើងគ្រាន់តែជាការស្រមើស្រមៃ រួមទាំងឈ្មោះតួអង្គ និងទីកន្លែងផ្សេងៗគឺគ្រាន់តែជាការសន្មតឡើងតែប៉ុណ្ណោះ ដោយមិនបានពាក់ព័ន្ធឬសំដៅទៅលើបុគ្គលណាម្នាក់ឡើយ។ ដូច្នេះហើយ សូមអ្នកអានទាំងអស់មានវិចារណញ្ញាណក្នុងការអានទាំងអស់គ្នាផងចុះ ហើយក៏សូមអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងលើអក្ខរាវិរុទ្ធផ្សេងៗផងដែរ សូមអរគុណ 😊🙏

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

🩸ភាគទី ២៤ : រាត្រីសោកនាដកម្ម🩸

ក្មេងតូចអង្គុយជ្រប់មុខចុះនៅចំពោះមុខបណ្ដាសៀវភៅដែលគរលើគ្នាដូចភ្នំ ខណៈដែលទឹកភ្នែករលីងរលោងរកកលចង់យំយ៉ាងហាមមិនបាន។

កន្លងផុតអស់រយៈពេលជាច្រើនខែ ដែលលោកប៉ាទាំងពីរមិនដែលមករកសោះ។ ចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលសុងហ៊ុនឈានជើងចូលមកក្នុងភូមិគ្រឹះត្រកូលផាក ក្មេងតូចតូចក៏ត្រូវប្រឈមនឹងពាក្យថាឋាននរកនៅលើដីយ៉ាងពិតប្រាកដ។

លោកដុងហេបានដាក់សម្ពាធមកលើក្មេងប្រុសគ្រប់យ៉ាង បង្ខំឲ្យរៀន បង្ខំឲ្យអានសៀវភៅមិនដែលលស់ថ្ងៃ លែងបានឃើញពិភពខាងក្រៅតទៅទៀត។ ថែមទាំងមានតែអ្នកមកនិយាយដាក់ត្រចៀកដដែលៗថា នេះគឺជាតួនាទី នេះគឺជាអ្វីដែលគេត្រូវធ្វើ ដើម្បីត្រកូល...

ចុះមានអ្នកណាបានសួរទេ ថាគេពេញចិត្តធ្វើបែបនេះឬអត់?...

ហេតុអ្វីបានជាប៉ាមិនមកជួយអ៊ីចឹង? អ្នកទាំងពីរទៅណាបាត់ហើយ? គេមិនចង់នៅទីនេះទៀតទេ...

"ឮអ្នកគ្រូប្រាប់ថាឯងមិនព្រមធ្វើលំហាត់ម្សិលមិញ ឯងចង់ផ្គើនយើងមែនទេ?" ដូយ៉ុងដើរចូលមកក្នុងបន្ទប់ ដោយក្នុងដៃកាន់រំពាត់ឈើមកដែរ។