Loving You From Afar | Completed

Chapter 30

Warning: R-18

"Ngumiti ka naman," pang didistract saakin ni Izara. Pinilit ko naman ang ngumiti.

"We love you Jenn nandito lang kami for you," aniya naman ni charlene at agad nila akong niyakap. Napaluha naman ako.

"Ano ka ba dont cry na birthday mo pa naman." Pagpupunas ng luha sakin ni Izara.

"Galit siya saakin, ayaw niya na saakin, hindi niya na ako mahal." Malungkot kong sabi.

"Nakailang ulit ka na niyan, at nakailang ulit na din kami na mag advise sayo," iling iling na sabi ni izara.

"Sana pumunta siya," panghiling ko.

"Pupunta 'yun ano ka ba hindi niya matitiis ganda mo 'noh," sabi naman ni charlene. Pero alam ko ay chinicheer up lang nila ako para maging masaya ang araw ko ngayon.

Ilang araw ako hindi pinapansin ni sir Rod at nahihiya din naman ako na lapitan siya dahil ayoko pa na mas lumala ang galit niya saakin.

Pero kapag nagsasalubong kami ay pinapaalala ko sakaniya na pumunta siya sa birthday ko pero nilalagpasan niya lang ako na parang hangin. I know, I understand him.

"Girls?" Napalingon kami sa labas ng pinto ko ng tawagin na kami ni kuya. " Jenn, nandyan na ang mga Garcilla sa labas." Pag inform niya pa saakin.

Agad kami nagtinginang tatlo at sabay sabay na nangiti dahil sa narinig.

"Sabi sayo eh pupunta siya, oh tara na salubungin mo na sila. Goodluck girl." Aniya Izara at tinanguan naman ako ni Charlene.

Agad na kami lumabas ng bahay dahil sa may labas naman kami mag cecelebrate pero hindi naman bongga ang handaan dahil kaunti lang din ang mga bisita. Agad na nagpaalam yung dalawa saakin at pinapunta na nila ako na salubungin ang pamilyang Garcilla. Agad naman akong nagtungo kila papa at kuya para salubungin ang bisita.

"Happy birthday hija," pagbati ng mama ni Rod at binigyan ako ng regalo.

"Thank you po sainyo," nakangiti kong sabi. Bumaling pa ako sakanilang likod kung meron silang kasama pero wala, dalawa lang sila ng asawa niya.

Wala si Rod sa mismong birthday ko.

"Maam, Sir wala po ba yung alaga ko?" Tanong ni papa. Nagkatinginan naman ang mag asawa.

"Naku, busy daw eh ang dami ginagawa ng anak ko na 'yun," Iling iling na sabi ng papa ni Rod.

Pagkatapos ng usapan ay nagsimula na kami sa party ko kinantahan nila ako at binati. Nginitian ko naman sila at agad na din kami kumain, nadidismaya ako dahil sa ilang ulit kong pinaalala sakaniya na pumunta siya pero hindi siya pumunta.

Tama na ang panahon saamin, pero kaming dalawa naman ang hindi pa handa.

Tinitignan ko ang oras sa relo ko, nagbabakasakali na pupunta siya pero sumapit ang 12AM na walang nagparamdam na Rodny ang sakit nanamang umasa. Sa buong gabi ay malungkot lang ako na nakabaling sa gate namin na naghihintay ng importanteng bibisita pero wala talaga siya.

Charlene and Izara are their for me to cheer me up.

Pagdating ng pasukan ay kakausapin kong muli siya, aasa nanaman ako pero okay lang. Kung ayaw niya na talaga ay hindi naman na ako maghahabol sakaniya.

Last na promise.

Kasalukuyan ako nagchecheck ng mga papel ng mga student ko ng may sumigaw na co teachers namin, animo nangtutukso.