*NATASIA LENA ORLOV*
I am on my way sa venue na pinag gaganapan ng event ng Mali Ang mapindot kung floor sa elevator.
Now here I am sa Royal Cabin. Ang galing pa Kasi iyak ng Bata Ang bumungad sakin.
Sinundan ko Yun iyak Hanggang sa dalhin Ako ng mga paa sa Isang pinto.
Medyo natulala namn Sina kuyang P here ma'am?"
"Ah I'm–––" Diko na natulog Ang sasabihin ng bumukas Ang pinto at lumabas Ang Isang pawis na pawis ng security.
"F*ck bro ayaw talaga tumigil ni Young mastev Enzo!" Bakas sa Mukha niya ang pagkataranta at pagka muro ganun din sa dalawa.
"Baka matanggal pa tayo nito sa trabaho eh!" Kuyang nasa kaliwa.
Nakalimutan guro nilang nadito Ako kaya bahagya akong tumikhim.
"Ehem!"
"Maybe I can help?" Offer ko.
Para namn Silang nabuhayan pero agad ring sumeryoso.
"Sorry ma'am but we're not allowed to let stranger in Kasi." Paumanhin nila.
"Oh I see, then how about you try to look baka nag popo si baby or gutom." Suggest ko.
Napatango naman Yung isa at agad pumasok pero ilang sandali lang din ay lumabas Siya.
"Hindi po Siya nag popo ma'am sinubukan ko naring padedehin pero ayaw." Pagod na Sabi nung isa.
"Baka may masakit sakanya or gusto magpabuhat."
"Tinignan na Siya ng doctor maam pero okay namn daw at kung binubuhat namn namin ay mas lalong ngangawa."
"Kahit nga po si sir maam di magawang patahanin si baby Enzo at ilang araw naring umiiyak Yung Bata." Sumbong nila.
The three of them looks so hopeless and tired.
"Ganito nalang how about you let me in then susubukan kung patahanin si Baby?"
Nagkatinginan Sila at sabay napakamot sa ulo.
"Pero ma'am mawawalan po kami ng trabaho kung papasukin ka namin. Yun po Kasi Ang pinakautos na sir na wag kami magpapasok ng kung sino."
Napahinga nalang Ako ng malalim hayss!
"Then wla na akong magagawa diyan mga kuya. Nag aalala lang Kasi Ako Kasi maaaring magkasakit Ang Bata kapag dipa Siya tumahan."
"Yun nga po Ang Sabi ng doctor ma'am."
Napatango nalang Ako at nagpaalam na aalis pero naalala ko Yung calling card ko Kaya Dalidali ko Yung kinuha sa sling bag ko.
"Heto kuya ouh calling card ko para namn di na Ako stranger sa inyo."
Agad namn nilang tinanggap Yun at binasa.
"Hala ma'am Kilala niyo po ba si Chef Garry?!"
"Ah yes."
Napatingin namn Sila sa buhok ko at napatakbo namn Yung isa sa loob may kinalkal sa basurahan.
Nang Makita niya ng hinahanap ay napatakbo Siya sakin at pinakita Ang putol na kulay Abong buhok.
"Sainyo po ba to ma'am?!"
Tumango namn Ako kaya nagkatinginan Sila.
May ideya na tuloy Ako kung sinong Bata Ang nasa loob. Wlang iba kundi ang cute na baby dun sa playroom.
They were about to talk ng mapako Ang tingin nila sa likod ko Kaya agad akong lumingon.
"Chef Garry!"
"Chef Lena!"
Halos mag kasabay naming Sabi.
Binati naman Siya nina kuyang security na tinanguan niya lang.
Chef Garry looks so exhausted at parang pinag sasakluban ng langit at lupa.
Mas lalong Panay Ang hinga niya ng malalim ng marinig Ang malakas na iyak ng baby.
"Bring Enzo here." Utos niya.
Agad namn tumalika si kuyang nasa gitna at pagbalik ay karga karga na si baby Enzo daw.
Awang awa kung tinitigan Ang Bata Kasi halos wla na siyang boses at namumula pa Ang ilong at pinsngi.
Diko na napigilang lumapit at mahinang haplusin Ang maliit niyang kamay gamit Ang hintuturo ko.
"Tahan na baby." Mahina kung Sabi at parang Isang magic bigla Siya tumahan.
Gulat namng napatingin Sina kuyang security.
"PANO niyo po nagawa Yun Ma'am!" Manghang Tanong nila.
Kinibuan ko lang Sila habang napangiti namn si Chef Garry sakin.
Nang tinigil ko ang paghaplos sa Bata ay muli na namn tung ngumawa. Nataranta namn ulit Sina kuyang guard at nagsusumamong mata ni chef Garry Ang Nakita ko.
"Please help this little kid chef since the night you give him to me. He won't stop crying the next day untill today though it's not new cause since then he always cry but this is new chef you can stop him. He feels safe in your care."
Di Ako makapagsalita sa sinabi ni Chef Garry pero naiintindihan ko namn ang pinapahiwatig niya.
"Then I'm willing to chef!" Nakangiti kung Saad. Binigay namn niya sakin si baby na agad tumigil kakaiyak.
He looks at me like I am his mother Kaya ngumiti Ako sakanya.
Pinaglaruan niya Ang buhok ko na hinayaan ko lang then tinignan ko ulit si chef.
"Btw what brought you here chef?" Tanong ko.
Para namn ulit pinagsakluban si chef ng langit at lupa naalala guro kung Anong pinunta niya.
"I was actually looking for you. I need your help chef."
"You mentioned before that you used to be a Roving chef so I just wanna ask if you encounter some very difficult dishes to make."
Kumunot ang noo ko at tumango sa kanya. Para namn siyang nabuhayan at napangiti.
"Then do you perhaps know how to make a Fugu dish a Japanese delicacy made from a puffer fish." Diretso niyang Tanong.
Mabilis namn akong tumango Kaya halos mapatalon Siya sa tuwa.
"Then could you help us Chef." Puno ng pagmamakaawa Ang mata niya Kaya napatingin Ako Kay baby. Napasunod namn ang tingin niya at naisip rin Ata Ang naiisip ko.
Sinubukan ko siyang ibigay ulit sakanya pero ayaw bumitaw ng Bata sa halip ay umiyak lang Kaya sinayaw sayaw ko.
Bumagsak namn ang balikat ni Chef Garry at napaupo nalang sa sahig.
"I'll help Chef!" Saad ko.
"How about Enzo?" Bagsak balikat niyang Tanong.
"Don't worry chef I got this you can go back at the kitchen firts then I'll follow after."
"We got this chef!" Pampalakas loob ko sakanya. He looks so hopeless na Kasi at isa lang na emosyon Ang nababasa ko sa kanya takot!
Takot na mawalan ng trabaho na mention niya Kasi Yung mga biglaaang order ng mga guest at mostly sa mga order ay di nila kayang Gawin.
In short those dishes are one of the toughest and difficult dish to make.
Bumalik Ang pag-asa sa Mukha niya Kaya tinapik ko Siya at napatakbo namn Siya papuntang elevator.
"Do you have a stroller?" Tanong ko sa tatlo na tahimik lang na nagmamasid.
"Ah yes ma'am."
"Pakikuha namn po at sumunod nalang po kayo sa main kitchen." Magaling kung utos at iniwanan Sila.
On the way sa kusina ay hinihele ko ang Bata pansin ko kasing papikit-pikit na to napagod Ata kakangawa.
