Çevresi tarafından kaptan olarak tanınan Ali Cihan Gencer aslında kod adı Kavur olan bir Milli İstihbaratçıdır. Yedi yıldır Kod adı Çaykara olan Balca ile yazışmaktadır. Mesleklerinin gizlilik ilkesi yüzünden özel hayatlarına, fiziki görünüşlerine y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
26.BÖLÜM
KÜL RENGİ
2006 Çanakkale
"Balca, saçlarımı örmeni seviyorum," dedi minik kalbi duygusallıkla çevrildiğinden yutkunarak. "Bana yaklaştığında korktuğum için kızmıyorsun değil mi?"
"Böyle bir şey için sana kızmam. Babana kızıyorum. Neden seni korkutuyor?" diye fısıldadı küçük kız arkadaşının arkasından kulağına doğru eğilerek. Okulun bahçesindeki kaldırıma oturmuş Nazlı'nın saçlarını örüyordu ve yanlarından kıkırdayarak geçen arkadaşlarına ters bakışlar atarak onları korkutmaya çalışıyordu. Nazlı'ya zorbalık yapmalarından hiç hoşlanmıyordu.
"Bilmiyorum. Bu konu hakkında konuşmasak iyi olur. Eğer konuştuğumu duyarsa beni daha çok döver. Bu onu işte o zaman kızdırır."
Balca elindeki saçları bırakmadan başparmağını Nazlı'nın boynunun yanındaki izde dolaştırdı. "Bu nasıl oldu? O yaptı değil mi?" Anlatmak istemiyorum demişti ama kendine engel olamıyordu. Nazlı kendi ile ilgili çok az şey anlatırdı. En yakın arkadaşı hakkında daha fazlasını bilmediği için üzgün hissediyordu.
"Yılanlı yüzüğü yırttı. Çok derine saplanmıştı. Elini çekse sıyırmayacaktı ama o beni cezalandırmak için bilerek yüzüğü derime gömdü ve orayı kesti."
Balca, "Baban çok kötü bir adam. Benim babam hiç böyle bir adam değil," diye fısıldadı. Arkadaşının ensesindeki yaraya bakarken içi titriyordu. Dayanamadı ve dudaklarını o ize bastırdı. "Abim ben düşünce yaramı öpüyor. Acısı geçiyor. Seninki iyileşmiş sayılır ama belki bu sayede unutursun."
Nazlı gülümsedi ama ona öpücüğünün canını yaktığını söylemedi.
Balca, Nazlı'nın saçlarında yaptığı örgüye dönerken, o da derince içini çekti. Bu, Balca'nın annesinden tanıdığı bir sesti. Yetişkinler sorunları olduğunda böyle nefes alırdı. Arkadaşı için fazla büyük bir hareket gibi geliyordu.
"Çok iyi bir abin var. Seni kıskanıyorum Balca. Ama kötü anlamda değil. Bazen bir abim olsa belki beni korurdu diyorum. Babamdan."
"O senin de abin. Eğer izin verseydin onunla konuşurdum ve babanı güzelce döverdi."
"Bunu istemiyorum. Ona da zarar verebilir. Babam çok güçlü. Hem ben onun kızıyım. Babamı kimseye şikâyet edemem. Belki benim de suçum vardır. Ona yaramazlık yapıyorum gibi geliyordur."
"Kesinlikle yapmıyorsun!" diye sertçe itiraz etti Balca. Örgüyü tamamlayıp bileğindeki lastikle bağladı. Sonra da küçük elleriyle bacaklarının arasında oturan arkadaşının cılız omuzlarını kavradı. "Sen tanıdığım en sessiz, en akıllı çocuksun. Benden bile akıllısın. Derslerinde çok başarılısın. Bir gün öğretmen olacağını biliyorum. "
