Çevresi tarafından kaptan olarak tanınan Ali Cihan Gencer aslında kod adı Kavur olan bir Milli İstihbaratçıdır. Yedi yıldır Kod adı Çaykara olan Balca ile yazışmaktadır. Mesleklerinin gizlilik ilkesi yüzünden özel hayatlarına, fiziki görünüşlerine y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
14. Bölüm
SEN VE BEN ŞİMDİ BAŞLIYORUZ
Akşamüzerine doğru Leyal ile mahallede dolaşmaya çıktık. Hem o hem de ailem ifademin düştüğünün, bir sorun olduğunun farkındaydı. "Yorgunluktan," demiştim ama bunu yalnızca ailem yerdi. Leyal yan yana yürürken yüzüme anlat der gibi bakıyordu.
Hiç yumuşatmadan, direkt, "Bitti," diye mırıldandım. Kollarımı göğsümde birleştirdim ve durup ona baktım. "Haklıymışım. Beni terk etti."
"Neden?" Ona dün bu konudan bahsettiğimden daha şaşkındı. Galiba o da benim gibi inanmak istemiyordu.
"Sormadım. Önemi var mı? Bitti dedi, bitti."
"Önemi olmaz mı? Kızım durup dururken neden ayrılıyor? Hiç sorgulamıyor musun?"
"On aydır toplasan benimle doğru düzgün on kere konuşmadı. Ne zaman bir konu açsam kapadı. Buna rağmen devam ettim. Sıkıntıları vardır, görevde ve çok yoğun çalışıyor dedim. Ama olan ortada. Adam ayrılmak için gün sayıyormuş. Hiç başlamamalıydık dedi Leyal. Daha ne deseydim? Dur bir dakika, bana nedenlerini söyle, ben seni seviyorummu deseydim?"
"Hayır, elbette," dedi oflayarak. "Kızım çok saçma ya. İlk söylediğinde de bu yüzden inanmak istemedim. Ben onun senin eve nasıl geldiğini hatırlıyorum. Adamın gözlerinden aşk fışkırıyordu. Sana bakarken resmen onu öpmen için yalvarıyordu. Bu kadar aşıkken-"
"Leyal, aptal değilim. Ben de bu anlattıklarının farkındayım. Ama neticede ayrılalım dedi! Nasıl dur derdim. Benim de bir gururum var. On aydır onunla konuşmak için bir takla atmadığım kaldı diyorum. Şimdi ne derse desin, bana gerekçe sunsun ya da sunmasın bir önemi var mı? Her ne içinse istemiyor işte."
"Doğru," dedi Leyal sesi düşerken. Muhtemelen şu an bir çıkış yolu arıyordu. "Boşuna düşünme. Ben bir şey yapmayacağım. O hangi nedenden ayrılmak istediyse; bunu telafi etmeye niyetlenecekse -ki hiç sanmıyorum- gelip benden özür dileyecek. Aşkından ölüyorum, ne olur beni affet diyecek. Yoksa, yok. Benden bu kadar."
"Aşk çaba ister. Ben bu işlerden çok anlamam ama bu kadar katı olma."
"Ben çok mu anlıyorum? Gözümü açtım, hiç görmediğim bir adamı sevdim. Yakında yirmi beş yaşında olacağım. Yirmi beş. Yaşıtlarım ellinci sevgilisiyle takılırken ben bir kişiyi görmek istedim. Onunla olmak istedim. O da şimdi yok diyor, resmen bana köpek çekiyor. Hayatta adım atmam."
"Hakkın var. Ben buna bir şey demiyorum. Sadece sandığımız gibi olmadığını düşünüyorum."
"Beni korumak için mi yaptığını düşünüyorsun? Belki teşkilat ayrılmamızı istemiştir. Yoksa birinizi görevden alacağız falan demişlerdir. Bir anda kesilen mesajları düşünülürse bu olası ama biz çocuk değiliz." Hızla başını salladı. "Tam olarak bu yüzden olabilir."
