Sınır 70 oy 250 yorum (Ellerinizden öper ablalar)
Arkamdan ismimin seslenilmesi ile göz yaşlarımı silip arkama döndüm. Yelda koşar adımlarla yanıma geliyordu. Kaşlarımı çatıp Yelda'ya baktım. Ona doğru birkaç adım attım. Peşimden kardeşini mi göndermişti salak herif? Yanıma geldiğinde elini dizine koyarak soluklandı.
Yelda: "Ne kadar hızlısın." Bir şey demeden soluklanmasını bekledim. "Abime gidelim, düşündüğün gibi bir durum yok. Olsa sana söylerim. Hemcinsimin aldatılmasına göz yumacak değilim." Elini koluma atacağı sırada çekildim.
"Yelda abin için çabaladığının farkındayım olay aldatılmam veya aldatılmamam değil çünkü Barış'ın aldatmayacağını biliyorum. Olay Barış'ın bana hiçbir şey anlatmaması. Her şeyi sonradan öğreniyorum, öğrendikten sonrada bir boka yaramıyor ve hep bu duruma geliyoruz. Ben ona benden sakladıklarını söylemesi için şans verdim ama o şansını düzgün şekilde kullanmadı. Bundan sonra ona ne şans vermek var ne de şans verecek kişi."
Yelda: "Birbirinizi dinlemediğiniz için bu hale geliyorsunuz."
"Beni anlamıyorsun, onu dinlesem evet farklı olabilir ama dediğim gibi olay sürekli benden bir şeyleri saklaması. Beni aptal yerine koyuyor resmen. Lütfen benim açımdan olaya bak."
Yelda: "Geçmişindeki bir insan Yaren. Geçmişi konuşmak hiç doğru olmaz onu da anla."
"En azından annesine ayrıldıklarını söyleyebilirdi değil mi? Barış'a kalsak daha eski sevgilisinden ayrıldığı haberini vermeden annesinin yanına beni götürüp 'Anne yeni sevgilim' diyecekti."
Yelda: "Çağla, abim söyledi hem de defalarca fakat Yaren'in anne-" Arkasındaki kişi sözünü kesmişti.
"Beni mi çekiştiriyorsunuz siz?" Bakışlarım Yelda'nın arkasındaki Yaren'e kaydı. O salağı görmemle iyice gerilmiştim.
"Çekiştirmek değil bu tatlım, sen bizi dinlemek için sinsi sinsi mi yaklaşıyorsun?"
Yaren: "Sinsilik senin işin bence."
"Benim işim mi? Sinsi olduğumu düşündüren şey nedir? Anlat da aydınlat bizi."
Yaren: "Hiçbir şeyden haberin yokmuş gibi mağdura oynaman falan." Dövse miydim?
"Mağdura oynayan tek bir kişi var burada, o da sensin. Barış'la benim aramda olanları adım kadar eminim ki biliyorsundur. Çünkü magazinlere kadar çıktık. Barış sana yüz vermeyecek diye kardeşinle gelmende ayrı bir şov."
Yaren: "Ailelerimiz tanışıyor sence buna ihtiyacım var mı?"
"Var ki yapmışsın değil mi? Ailelerinizin tanışması da artık bir anlam ifade etmiyor çünkü artık ortada siz diye bir şey yok. Bir daha da olmayacak."
Yaren: "Aslında ifade ediyor çünkü Barış'ı kendime çekmem tek bir sözüme bakıyor."
Yelda: "Valla binlerce kelime ettin hâlâ gelmedi. Bundan sonrada gelmez çünkü abim Çağla'ya aşık. Aşık Yaren aşık! Sana hissettikleri hoşlantıydı şunu artık olmayan kafana sok!" Omzundan ittirdi.
Yelda'nın kolundan tutup yanıma çektim. "Tamam sakin ol bi, asıl benim delirmem lazım sana noluyor?" Sonlara doğru güldüm.
Yelda: "Bıktım bu kızdan! Bir türlü bırakmadı peşimizi. Nereye gitsek orda ve anneme sanki tesadüfmüş gibi gösteriyor. Rezil insan!"
"Duydun mu rezil insan? Bu çabalara rağmen Barış senin yanında değil benim yanımda."
Yaren: "Beni hafife alıyorsunuz."
