16 yaşındaki kızı, babasının işkencesinden kurtarıp evlenen 24 yaşındaki Şah Karahanlı.
...
*Alıntı.
Odanın kapısını araladığımda odanın köşesinde, eleriyle bacaklarını kendine çekmiş, sarmış, kafasını da gömmüş vaziyeteydi. kapı sesini duyunca kıza...
Herkese merhabalar. Bu gün yeni bölümle sizlerleyim aşklarım. Yıldızlabasmayıunutmayınlütfen.
Satıraralarında buluşalım<33 Yorumlarınız benim içinçokönemlilütfenyorumları biraz daha artıralım ballarım.
İyi okumalar ^^
Elvin, sevgi dolu gözlerle yanıyor duyguların derinliklerinden yankılanıyor. Gülümsemesi, bir göletteki yansımaya benzer. Sevdiklerime bahçemdeki güller gibi güzel.
~şiiri yazan benim 💫
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
____________
Bu gün ilk gündü. Evet, bu gün lise hayatımın ilk günüydü. Bunun sebebin de ayrı bir heyecanlıydım. Onun dışında yeni evimiz gayette güzeldi. Düşündüğümden kat be kat harikaydı.
Odam renkli cıvıl cıvıl idi. Şah ağabeyin ise tam tersine bütün duvarların rengi gri ve siyahtan ibaretti. Bunun dışında bütün her şeyi koyu renkti.
Her şey çok güzel ilerliyordu hiç bir sıkıntımız yoktu ve ilerleyen zamanlarda da olmamasını temenni ederim.
Ben bütün gün yemek yer namaz kılıp yatar. Şah ağabey ise işten eve gidip gelirdi. Hayatım çok klasikti. Her insanın her gün yaşadığı gibiydi. Hiç bir farkımız yoktu.
Bu gün ise Şah ağabey bana, beni okula bırakmayı telif etmişti tabiki bende reddetmemiştim.
"Hazır mısın Elvin?" Diye seslendi aşağıdan. Anında çantamı da koluma takıp hızlıca indim yanına.
Okul kıyafetim siyah bol pantolon, gömlek ve kravattan ibaretti. Açık olanlar için ise etek, gömlek ve kravattı.
"Hadi bakalım." Dedi gülümser bir yüzle. Bende onun gibi gülümsedim.
Arabanın kapısını açıp öne oturdum. Öne oturmak arkaya oturmak gibi değildi. Öne oturmak ayrı bir güzeldi.
"Heyecanlı mısın?" Yüzüne tekrardan baktığımda gülümsediğini gördüm. Gerçektende gülümserken çok tatlı duruyordu.
Aslında dışardan bakılırsa çok ciddi biri olduğunu sanırsınız oysa gülerken kısılan gözlerini daha görmemişsinizdir.
Gülerken gözleri tam olarak düz bir çizgi haline geliyorlardı. Ve bu benim çok hoşuma gidiyordu. Kirpiklerinden bile bahsetmek istemiyordum.
Ayıp olmasaydı kullandığı maskaranın markasını bile soracaktım. Buraya geldiğimden beri bir kaç makyaj malzemesi öğrenmiştim. Bunlardan birisi de maskara idi.
Hafifi çelik gözleri olması da ayrı bir meseleydi.
"Fazla takıldın çok mu karizmatik çıkmışım?" Hâlâ yüzüne baktığımı bile farketmemiştim oysaki. O ise arabayi çalıştırmakla meşguldü bir yandan da göz ucuyla bana bakıp konuşuyordu.
