Kabanata 5

2 1 0
                                    

Isang araw ng Linggo, nagpasya si Aling Rosa na bumisita kay Lola Pilar, ang pinakamatandang residente sa kanilang barangay. Si Lola Pilar ay kilala sa kanilang lugar bilang tagapag-ingat ng mga sinaunang kwento at alamat. Alam ni Aling Rosa na may mga bagay na hindi pa nila nalalaman tungkol sa sumpa ng kanilang barangay, at si Lola Pilar lamang ang makakapagbigay-linaw sa kanila.

"Nay, pupunta ako kay Lola Pilar," sabi ni Aling Rosa kay Tonyo habang nag-aayos ng kanyang mga gamit. "Kailangan kong malaman ang buong kwento tungkol sa sumpa."

"Sige, Nay. Mag-ingat ka," sagot ni Tonyo, ang kanyang boses ay puno ng pag-aalala.

Pagdating ni Aling Rosa sa bahay ni Lola Pilar, sinalubong siya ng matandang babae na may mahabang puting buhok at malalim na mga mata. "Rosa, alam kong darating ka," sabi ni Lola Pilar, ang kanyang boses ay mabagal ngunit puno ng kapangyarihan.

"Lola Pilar, kailangan ko pong malaman ang tungkol sa sumpa ng ating barangay," sabi ni Aling Rosa, ang kanyang mga mata ay puno ng determinasyon.

Umupo si Lola Pilar sa kanyang lumang upuan at nagsimula siyang magkwento. "Matagal nang panahon ang lumipas mula nang magsimula ang sumpa sa ating lugar. Noong unang panahon, may isang batang babae na nagngangalang Maria na namuhay dito kasama ang kanyang pamilya. Sila'y isang mahirap na pamilya, ngunit masaya silang namuhay."

"Ngunit isang araw, dumating ang isang malakas na bagyo. Ang kanilang bahay ay nasira, at ang kanilang mga tanim ay nawala. Nagutom ang buong barangay, at walang natira para sa kanila. Ang mga tao'y nagkawatak-watak, at ang iba'y naging masama. Ang pamilya ni Maria ay pinaslang ng mga gutom na kapitbahay, at siya'y naiwan sa gitna ng kaguluhan."

"Si Maria, sa kanyang galit at hinanakit, ay nagdasal sa mga sinaunang diyos at diyosa ng kalikasan. Hiniling niya na magdusa ang mga taong pumaslang sa kanyang pamilya. Ang kanyang mga luha ay naging sumpa na nagdulot ng gutom at kamatayan sa ating barangay."

"Simula noon, ang ating barangay ay palaging nakararanas ng mga kakaibang pangyayari. May mga nawawalang tao, mga ingay sa kalagitnaan ng gabi, at mga kaluluwang hindi matahimik. Ang sumpa ni Maria ay naging bahagi na ng ating kasaysayan, at ito'y nagpatuloy mula sa isang henerasyon hanggang sa susunod."

"Nay, kailangan natin itong solusyonan," sabi ni Aling Rosa, ang kanyang boses ay puno ng determinasyon. "Kailangan nating tulungan ang kaluluwa ni Maria upang magkaroon siya ng kapayapaan."

Nagpasya si Aling Rosa na magsagawa ng ritwal upang tulungan ang kaluluwa ni Maria. Alam niyang delikado ito, ngunit ito lamang ang tanging paraan upang maalis ang sumpa. Kailangan niyang makipag-ugnayan kay Padre Manuel at kay Mang Dado upang magsagawa ng tamang ritwal.

"Babalik ako, Lola Pilar. Salamat po sa inyong kwento," sabi ni Aling Rosa habang siya'y papalabas ng bahay ng matanda.

Pagbalik ni Aling Rosa sa kanilang bahay, agad niyang kinausap si Tonyo at si Nora tungkol sa nalaman niya kay Lola Pilar. "Kailangan nating magsagawa ng ritwal upang tulungan ang kaluluwa ni Maria," sabi ni Aling Rosa, ang kanyang boses ay puno ng determinasyon.

"Sige, Nay. Kakausapin ko si Padre Manuel at si Mang Dado," sagot ni Tonyo, ang kanyang boses ay puno ng pagkakaintindi.

Nagpasya silang magtipon-tipon muli ang buong barangay upang pag-usapan ang mga susunod na hakbang. "Kailangan nating magkaisa at magtulungan upang maisagawa ang ritwal. Hindi natin pwedeng hayaang magpatuloy ang mga kakaibang pangyayari," sabi ni Tonyo sa harap ng kanilang mga kapitbahay.

Dumating ang gabi ng kabilugan ng buwan, at nagtipon-tipon silang lahat sa gitna ng barangay upang isagawa ang ritwal. Inilagay nila ang mga kandila at mga alay sa gitna ng plaza, at nagsimulang magdasal ng taimtim. Habang isinasagawa ang ritwal, naramdaman nila ang malamig na hangin na pumasok sa kanilang paligid. Ang mga kandila ay tila umaandap-andap, at ang mga bulong ng hangin ay nagiging mas malakas.

Gutom na KaluluwaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon