تاجر السعادة

نهاية تاجر السعادة

يلا اسيبكم مع الجزء ده وللاسف دى هتكون اخر مره تشوفونى فيها
•
• وقفنا الجزء اللى فات لما كان دياب وعبدالرحمن واقفين قصاد الفيلا ومعاهم الكلب بيشوفوا اذا كانت استر موجوده فى الفيلا ولا لا والكلب نبح بصوت عالى

دياب : انا كنت متاكد من الموضوع ده
عبدالرحمن : هنعمل ايه دلوقتى
دياب : كلم الرجاله خليهم يخطفوا البنت
عبدالرحمن : حاضر .. دقايق وتكون البنت تحت ايدينا

• بعد دقايق تليفون عبدالرحمن رن برساله

عبدالرحمن : كله تمام يا دياب والبنت معانا
دياب : جميل جدا .... يلا بينا نرجع من مكان ماجينا
عبدالرحمن : مش هندخل الفيلا
دياب : لا احنا مش هينفع ندخل الفيلا .... انا مش عارف ايه اللى هيقابلنى فى الفيلا
عبدالرحمن : براحتك .... يلا بينا نرجع

• من ناحيه تانيه فى الفيلا عند سعد قاعد مع كريم

كريم : خير يا سعد عاوز ايه
سعد : عاوز دياب
كريم : عاوز ايه من دياب
سعد : فى موضوع مهم لازم يعرفه
كريم : دياب مش موجود دلوقتى .... تقدر تقولى ايه الموضوع اللى انت عاوزه
سعد : انا سمعت باللى حصل من الرجاله بتاعتكم .... انا عارف مين اللى عمل كده وعارف هو ناوى على ايه
كريم : مين اللى عمل كده يا سعد
سعد : ابويا هو اللى عمل كده
كريم : انت بتقول ايه .... ابوك مات من زمان يا سعد
سعد : ده اللى انتوا فاكرينه .... ابويا عايش يا كريم واللى حصل فى الحفله كانت خدعه
كريم : خدعه من مين يا سعد .... انطق
سعد : انا هحكيلك كل حاجه .... بعد ما اخدت جثة ابويا يوم الحفله علشان ادفنه ... اخدته لبيتى القديم مش الفيلا اللى بناها احمد .... اخدته على هناك علشان اجهزه وادفنه وكان وقتها البيت فاضى .... مجرد ما دخلت بيه للبيت اتفاجأت بيه قام وقف ولا كأنه مضروب بالرصاص ده كان واخد طلقه فى دماغه قصاد عينى لكن كل حاجه اختفت وشوفت ابويا واقف قصادى وقتها محسيتش بنفسى غير وانا واخد ابويا فى حضنى وبعيط

• فلاش باك

منصور : اهدى يا سعد مفيش وقت انا لازم امشى دلوقتى
سعد : ازاى ده حصل .... وانت ازاى عايش حتى بعد ما اتضربت بالرصاص
منصور : مش مهم الكلام ده دلوقتى
سعد : امال ايه المهم يا ابويا
منصور : لازم ترجع للجماعه دلوقتى ولا كأن فى حاجه حصلت
سعد : عاوزنى ارجع للى كانوا عاوزين يقتلوك
منصور : معلش يابنى مسيرى هرجعلهم تانى واخلص منهم كلهم بس كل حاجه بهدوء
سعد : صدقنى مش هعرف اتعامل معاهم
منصور : لا يا سعد لازم تتعامل .... خلينى اثق فيك مره واحده فى حياتى
سعد : حاضر يا ابويا
منصور : عاوز عينك دايما تبقى مع احمد ودياب وسليم وفى اللحظه المناسبه هنخلص منهم
سعد : حاضر يا ابويا

• بعد كده بص منصور للبيت

منصور : ياه ... البيت وحشنى اوووى يا سعد
سعد : حضرتك بقالك 10 سنين بعيد عن البيت
منصور : اكيد هرجعله فى يوم من الايام .... ولحد ما يجى المعاد عاوزك تركز مع العيله كويس جدا
سعد : حاضر يا ابويا
منصور : الايام اللى جايه هبعتلك ناس هتتعامل معاها وتسمع كلامهم .... انا لازم اختفى الفتره اللى جايه
سعد : ناس مين دول
منصور : استر حبيبة القلب اللى كنت عاوز تتجوزها زمان وجدها منعها منك
سعد : انت عارف موضوع استر
منصور : ابوك يعرف كل حاجه يا سعد .... استر بتشتغل معايا .... هتجيلك فى الايام اللى جايه عاوزك تسمع كلامها
سعد : انت بتشتغل ايه بالظبط
منصور : بعدين هتعرف كل حاجه .... انا لازم امشى دلوقتى
سعد : هشوفك تانى
منصور : اكيد هتشوفنى تانى كتير