Suç ve Adalet /CHANMİN

Sıradaki Sen Olabilirsin

SEUNGMİN
"Abi?"

Kulağımda fısıltı benzeri bir ses yankılanarak tüm kötü düşüncelerim gitmişti sanki, Misaki'nin sesini duyunca...

Şuan bu gördüğü anın açıklaması olabilir miydi...Hayır, bunu değiştirmeliyim.

Tek elimi gevşeterek uyayan bedeni ensesinden tutarak başını kaldırdım ve yastığı kafasının altına koydum. Bu hareketimle Chan aniden gözlerini açıp bana bakmıştı.

"Sen ne-" Hemen sözünü keserek başını geri yastıkların üzerine koydum ve doğruldum.

"Tch tch başının biraz yukarıda olması lazım, bu şekilde uyursan nefesin kesilir."

Tabi nefesi mi kesilir nefesini mi keserler orasını bilemem...

Chan bana şaşkın gözlerle bakarken hiç bir şey olmamış gibi arkamı döndüm, Misaki'yi gördüğümde şaşırmış gibi gözlerimi açtım ama çok geçmeden gülümsedim. 

"Sen de mi buradaydın? Neyin var güzelim, neden uyumadın?"

Yanına gidip dizlerim üzerinde çökmüştüm, tek eli ile ayıcığını tutarken diğer eli ile uykulu gözlerini ovuşturdu.

"Abi ben uyuyamadım, yurda gittiğim zamanki gibi oldu. Yeni geldiğim yerlerde korkuyorum, uyuyamıyorum. Şey..." Kendini rahat hissetmesi için elimi omuzuna koydum ve o da devam etti. "Sizin yanınızda uyuyabilir miyim?"

"Tabiki benim yanımda uyuyabilirsin?"

Dediğimi anlamamış şekilde kaşlarını çatarak başını geriye çekmişti. "Siz Chan hyung ile beraber uyumuyor musunuz?"

Doğru biz evliydik, değil mi? Derin bir nefes alarak gülümsediğimde Chan seslendi. "Beraber uyuyoruz ve prensesimize ayıracak yerimiz elbette var."

"Evet, tabiki var." Dedim yatakta doğrulmuş Chan'a bakarken gözlerimi kısarken, ardından Misaki'ye döndüğümde gülümsemeye başlamıştı.

"Hadi gel bakalım babana!" Tekrar Chan'a döndüğümde kollarını açmış şekilde duruyordu.

Ya bu adam çocuğa ben uyurken dokunmaya çalışırsa... Aralarında ben olmalıyım.

Misaki yatağa doğru koşarken, hemen doğruldum ve ondan hızlı davranarak Chan'ın kolları arasına atlayarak kollarımı kıza açtım.

"O benim kızım, değil mi Misaki?" dediğimde küçük kız gülerek yatağa çıktı ve bana sarıldı, bende sarılmasına karşılık verirken Chan arkamdan kollarını ikimize dolamaya çalışıyordu ki ellerini tuttum.

Ona güvenmiyorum ve kıza dokunmasını da istemiyorum.

Ellerini tuttuğumda hiç garipsemeden parmaklarımızı kenetleyerek başını boynuma yasladı, kokumu içine çektiğini hissettiğimde başımı ona doğru çevirdim.

"Sınırını bil istersen, kocacım."

Son kelimeyi dişlerim arasından söylemiştim ki Misaki'nin duymasını istemez gibi çok kısık bir sesle kulağımın içine fısıldadı.

"Kucağıma oturan sensin, karıcım."

Bacağımı oynatmaya çalıştığımda altımdaki erkekliğini farkettim, yutkunarak çocuğu düşmemesi için tutarken dikkatlice yan tarafa yatırdım.

Yanına uzandığımda yüzü bana dönük şekilde başını göğsüme gömmüştü, rahatsız olmaması ve onu sevdiğimi anlaması için başını okşamaya başladım.

...
Misaki'yi uyandırmamaya çalışarak omuzumun üstünden arkama baktığımda Chan ile göz göze geldim, rahatsız olmamam için bana dokunmak yerine kollarını göğüs hizasında birleştirmişti ve yüzüme bakarak gülümsüyordu.