" අයියෙ..."
මම හැරිලා බැලුවා. අැවිත් හිටිය කෙනාගෙ කටහඩ අැහුණම නම් මං එ පැත්තට හැරුණා. එ අැවිත් හිටියෙ මගෙ එක කුස උපන් මල්ලි... මගෙ එක කුස උපන් මලයා කිව්වට එයා තමයි මගෙ දුකට සැපට ඉන්න එකම එකා. උපන්දා ඉඳලම මාත් එක්ක එකට හිටිය මගේ බාල නිවුන්නා.... මං උට හරි අාදරෙයි... උ තමයි මගෙම එකා...
" මොකද භානු...? "
" අයියෙ... අප්පච්චි..."
භානුගෙ අැස්වල කදුලු පිරිලා... මොකක් හරි සිද්ධවෙලා තියෙනවා... මම මූණෙ කිසිම හැඟීමක් පෙන්නන්නෙ නැතිව බලාගෙන හිටියා.. මොකක්ද මගෙ එකා කියන්න යන්නෙ කියලා. හොඳ හුස්මක් ගත්ත භානුවා කතා කලා...
" අයියෙ... තාත්තා... තාත්තට අමාරුයි.. ඔයාව හම්බ වෙන්න ඔ්න කියලා කියනවා.. මම මේ අාවෙ ඔයාව එක්ක ගෙන යන්න..."
මගෙ අැස් එකපාරටම ලොකුවුනා. විනායග ජයවර්ධන කියන්නෙ මහ නපුරු මිනිහෙක්. මොනා වුනත් මිනිහා මගෙ එකම තාත්තා. මම ගිහින් බලන්න ඔ්න...
" එහෙම නම් මම පිටත් වෙනවා මාලා නැන්දා... තව... ඔයාලගෙ පොඩි එකාට කියන්න හැමදාමත් අැට්ටරකම් වලින් ගොඩයන්න බෑ... කැම්පස් එකට ගිහින් ගොඩ යනව නම් තනිකරම තමන්ගෙ මහන්සිය තියෙන්න ඔ්න... කිරිපනුගාය වගේ දඟලන්නෙ නැතිව ඉගෙනගන්න කැපවෙලා වැඩ කරන්න කියලා.."
මාලා නැන්දලගෙ උත්තරයක් බලාපොරොත්තු නොවීම මං එ ගෙදරින් බැහැලා එලියට අාවා. කුඩම්මගෙ වගතුග දන්න නිසාමයි මම එ කාරණේ ගැන කතා කරන්න අජන්ත මාමව වලව්වට ගෙන්න ගන්නෙ නැතිව එයාලගෙ ගෙදරටම ගියේ. ඔය ගෑනිගෙ මායම් වලට අප්පච්චි අහුවුන දා ඉඳන් තමයි මට ගහල තිබුණ හෙණ තවත් වැඩිවුනේ.
මම පොඩි කාලෙ මල්ලිත් එක්ක ගමේ ලමයි සෙල්ලම් කරන තැන උන් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න ගියාට වේවැලක් කැඩෙනකම් ඔය විනායග ජයවර්ධන ලොකුහාමු මහත්තයා ගහපු හැටිමට තවමත් මතකයි. එදා මගේ එකාට පාර වදින්නෙ නැතිවෙන්න මම උෟව කවර් කරගත්තා.
මගේ එකයි , මමයි කවදාවත් නොකරපු දේවල් ගැන කේලම් කිය කිය ඔය ගෑනි යසට හිටපු මාවයි අප්පච්චිවයි කෙටෙව්වා. අන්තිමට වුනේ විනායග ජයවර්ධන ලොකුහාමුට එයාගෙ ලොකු පුතාව අැහැකටවත් පේන්න බැරි තත්ත්වෙකට අාව එක.
YOU ARE READING
🌹 මේඝ 🌹 JIKOOK NONFICTION ( COMPLETED ✅ )
Non-Fictionමේඝ.... උඹ හරි මේඝ... උඹ තනිකරම අාකාසෙට බරවුන එක වැහිවලාකුලක්... උඹ දන්නවද මේඝ... හැමදේ ම ඉවසගෙන දරාගෙන හිටපු උබෙ නිහඬකම මටවත් ඉවසන්න බැරි වුණා මේඝ... මං උබේ තැන උබ වෙනුවට හිටියා නම් මගෙ පපු කැවුත්ත හත් කඩකට පැළිලා මේඝ දන්නවද.....? අරලිය මල් දක...