🌹 මේඝ 🌹 JIKOOK NONFICTION ( COMPLETED ✅ )

💐හතළිස් පස්වන මේඝය💐

මම ඒ චූටි හුරතලේ ව එතනම බදා ගත්ත. මට එයාගෙන් මේ වගේ කතා ඇහෙනකොට, අයියව ඉබේටම මතක් වෙලා මගෙ හිත පෑරෙන එකයි වෙන්නෙ. මම මොනවද කරන්න ඕන කියල ඇහුවොත්....
ඩොක්ටර් සමුද්‍ර හසරැල් සෙනවිරත්න කියල කියන්නෙ දැන් තමන් අතෙන් වෙන්නෝන මොකක්ද කියලවත් හිතා ගන්න බැරි කෙනෙක්..

මම තාමත් හරිම ආදරෙයි.... මම ආදරෙයි...

අනේ... දැන් ඕකතද ඔයා උය අඩම්නෙ...
සුදු මාමියෝ උයා අඬනකොත මත පුලාම දුක හිතේනව...
මත උයා විතලනෙ ඉම්නෙ..
අඳම්නෙපා...

මට කියවෙනකොට පැංචා ආයෙමත් මට උත්තර දුන්නා. එයා කතා කරන්නෙ හරියට මේඝ අයිය වගේ..
එයාගෙ කටහඬ හුරතල් වුණාට ඒ හුරතල් වචන මගෙ අයිය මට කියන ඒවට ගොඩක් සමානයි.

මම එයාව අතහැරල එයාගෙ මූණ දිහා බැලුව. කොල්ලගෙ මූණ ඉතිරෙන්න පුංචි ලස්සන හිනාවක් ඇඳිලා.
දැක්කම ආදරේ හිතෙනව.. රෝස තොල්... හීනි ඇහි බැම, හුරතල් බෝල ඇස්.. අහිංසක බැල්ම... ඒ ලස්සන හිනාව...
හැම දේකින් ම බබා අයියට ගොඩක් සමානයි...

චූටි පුතේ....

අප්පච්චියෝ...

චූටි පුතා මොකද මේ මාමව බදාගෙන සනසන්නෙ..?
මම පුතාට කියලා තියෙනවා නේද ලොකු අය කතා කරනකොට මැද්දට පනින්න එපා කියල...
ඒක නරක ළමයි කරන දෙයක්...
ඔයා දන්නවද...?

දැන් උයා කියන්නෙ මන් නරක ලමේක් කියලත මිස්තල් බානු...
ඕන්නෑ... තියාගන්න උයාගෙ සුදු මාමිව..
නපුරු අප්පච්චියා...
මම යනවා තාත්ති ගාවත..
ඉයා තමයි මත ආදලේ...

පොඩි එක්කෙනා භානු අයියට අප්පච්චි කියද්දි, මගෙ බඩ පපුව හීතල වෙලා ගියා...
මොනවද මේ වෙන්නේ? ඇත්තටම මොකක්ද වෙලා තියෙන්නේ..?
මට මේ දරුවව ඇයි මේ තරම් හුරු..?
ඇයි මේ තරම් කවදාවත් දැකපු නැති මාව ඒ දඟ මල්ලට හුරු...
අනික භානු අයිය මොකක් හරි දෙයක් මගෙන් හන්ගනව.
භානු අයිය මගෙන් හංගනව එයා මොනවම හරි දන්න දෙයක්..