Chapter 14
Sa totoo lang, napapansin ko nang unti-unti nang nag-iiba ang pakiramdam ko sa mga nagdaang linggo. Bago kasi ako pumasok at nagtrabaho dito, maayos pa ang pakiramdam ko sa tuwing bumabangon ako; masigla pa ako, at talagang binibigay ko pa ang lahat ng makakaya ko nang may ngiti at saya sa mukha, pero nang pumasok na ako...dahan-dahan na iyong nawala. Napalitan na iyon ng pagkaseryoso. Siguro dahil marami na akong naranasan these past few months. Yes, you heard it right. Today marks my third month as helper in Edevane's mansion, and it also marks my first month working in his office.
For the previous months, everything seemed fine and it was working well for me. Naging kaibigan ko na ang mga working staffs ni Edevane. Pati ang security guard, naging kaibigan ko na rin.
One thing I noticed is that, natatapos ang trabaho nila by 8 in the evening—sharp. Kapag nakaalis na silang lahat ay sisimulan ko na ang paglilinis ko mula ground floor hangganv 34th floor. Mabuti nalang at disiplinado ang mga staffs ni Edevane kaya hindi na masyado ako naglilinis ng todo. Kumbaga pahapyaw nalang. Kadalasan, inaabutan ako ng halos tatlong oras. Hindi ko alam kung bakit ako lang ang nagiisang tao na naglilinis ng kapaligiran. Minsan nga, kinikilabutan ako kapag masyadong tahimik sa loob ng kada department rooms at ng hallway. Pakiramdam ko tuloy ay may nagmamasid sa'kin.
Kapag natatapos na ako sa gawain kong paglilinis sa building ay umaakyat na ako sa top floor para maglinis nanaman sa opisina ni Edevane. Mahirap at talagang nakakapagod, pero kailangan kong kumayod. Kailangan kong mabayaran ang utang ng pamilya ko sa pamilya ni Edevane. I don't want to leave traces. As much as possible, I want to make my family and our name clean. Ayaw ko silang makulong, because then I will no longer have a family that I can call as my own.
Mabuti nalang rin at disiplinado si Edevane pagdating sa cleanliness. Ang tanging lilinisan ko nalang sa opisina niya ay table niya, bookshelf at ang mini living room sa harapan ng table niya.
One thing I noticed about him is that, hindi na siya nagdasala ng babae sa opisina niya o sa bahay niya. Like totally he changed.
And that's strange kasi hindi naman siya ganyan dati. Actually, mas nagulat nga ako kasi hindi na siya nagdadala ng babae o nakikipagtalik sa babae. Hindi ko ba alam kung anong iniisip ng lalaking iyon kung bakit tinigil niya ang lahat ng mga ito. May napusuan na ba siyang babae? May nagustuhan na ba siyang babae? Na-realize na niya ba yung sinabi ko sa kanya noon? Aish! Hindi ko alam, basta pinag-ooverthink ako sa mga bagay na iyon.
Siguro dahil nasanay ako na kada gabi o araw, iba't ibang babae ang kasama ni Edevane, at ang iba dito ay pawang mga magaganda at gifted na mga celebrities, models, gymnasts, or ballerina.
Ako na nga yung nahihiya sa katawan ko dahil ang mga babaeng kasama ni Edevane ay mas maliit kumpara sa kanya. Kung ako ay hanggang dibdib lang sa kanya, sila ay mas mababa pa roon ng konti. And what's more shocking is that, they're reallt fit. They have big and rounded chests, slim body, large thighs and large ass. They can be blonde or black. And they're extremely beautiful.
But in a split second, all of that were gone. Its been two months since I last saw Edevane with a woman. And although I'm happy for him, hindi parin maitatagong kakaiba ang mga nangyayari sa kanya.
Hindi naman siya dinalaw ng sakit diba?
And sometimes, I would notice him looking at me towards the eye. And that look is not normal. Its not any other look. His gaze would be so different than the rest of the people who's looking at me.
YOU ARE READING
behind every summer
General FictionDashwood Howe must find joy and purpose in life again after being abandoned by his own family. But how can he find that desire despite being hurt along the way? *** After he was abandoned by his own parents, Dashwood Howe is now homeless and is forc...