The Bullies Karma •FIN•

XI- You are all gonna die!

Third person's POV

Nagmamadaling pumasok sa loob ng Starbucks si Tulip ng makarating na ito doon, kasunod ang mga pinsan nito na wala paring tigil sa pagtawa dahil sa ginawa ng kanyang kaibigan at sa mga sinabi nito sa kanya.

" You! " bungad nito sa kaibigan habang itinuturo niya pa ito, at bakas sa mukha nito ang pagkainis.

" Oh, there you are Tulip! Akala ko magpapatawag na ako ng UFO na aabduct sa'yo eh " anito na natatawa habang naka spread ang dalawa nitong kamay na para bang gusto nitong yakapin ang kaibigan.

" Come dito, I will patay you! Yahhh! "

" Ahhh, Tulip! Huwag! "

Hindi naman alam ng tatlong pinsan ni Tulip kung maglulumpasay ba sila sa sahig ng dahil sa tawa o tatawanan ng malakas ang dalawa na ngayon ay nagbubugbugbugan na.

Nasa likuran ni Ross ang galit na galit na si Tulip habang sina sabunutan niya Ito sa buhok at may kasama pang hampas sa braso. Ang gingawa naman ni Ross upang maialis naman si Tulip sa kanyang likuran, ay kinukuha nito ang braso ng dalaga.

" F*ck! Tulip! Anong ginawa ko? Aray! Aray! Ano ba tama na! " ika nito na Pilit pinipigil ang taong nasa likod nito na nangbubugbog sa kanya.

" You make me nakakahiya kanina! Ugh! I will patay you, you d*mn matandang hag! " inis na inis na sabi nito na hindi nito tinitigilan ang pangbubugbog sa kaibigan.

" Aray! I'm sorry okay? Ugh! F*ck Tulip! Masakit na! " anito na iniinda na ang sakit sa balikat dahil sa panghahampas sa kanya ng kanyang kaibigan. Nasa isip na nga nito na saktan ang taong sumasaktan sa kanya, ngunit babae ito at isa pa, kaibigan niya ito kaya hindi niya makuhang maghiganti sa taong nananakit sa kanya ngayon.

" Tulip! That's enough! " pigil naman ni Heron na kakarating lamang sa loob ng Starbucks. Hinawakan niya Ito sa magkabilang braso at sapilitang ibinaba ang kanyang kaibigan sa likod ng isa pa nitong kaibigan " What happen here? " anito na pasigaw! Mas lalo namang tumahimik sa loob ng Starbucks kaya napalingon si Heron sa paligid, at nakitang nasa kanilang tatlo lahat ang pansin ng mga taong nasa loob ng Starbucks.

" Rossy chick, made me pahiya in the maraming people earlier eh! " ikahos nito na nanggigigil habang matalim na nakatingin sa kaibigan si Ross na ngayon ay hinahawakan ang kanyang kanang balikat na nasaktan.

" I am not! " giit na pagtatanggol naman ng huli

" Yes you are! You don't alam, what am I nararamdaman kanina, while I'm in the gitna of the maraming people! " hindi naman alam ni Heron kung kanino ito titingin dahil bawat salita ng isa ay may katapat iyon na isa pa.

" Bakit? Kung hindi ko ba gagawin yun, makikita ka namin ngayon? Alam mo ba kung ano ang ginagawa mo Tulip? Binubuwis mo ang buhay mo ng dahil diyan sa katigasan ng ulo mo! "

" Who said that I'm binubuwis my buhay? I'm just enjoying this araw with my pinsans " anito na itinuro pa ang kanyang mga pinsan.

" Bakit? Hindi ka ba makakapag-enjoy na kasama mo kami Tulip? "

" No! 'Cause the----" hindi na naituloy ni Tulip ang kanyang sinasabi ng bigla na lamang sumigaw si Heron.

" TULIP ENOUGH! " lahat ng pansin ng mga tao ay nasa kanya, pero parang wala lang sa kanya dahil nasa iisang tao lamang nakatuon ang pansin niya " Wala ng katuturan ang mga sinasabi mo Tulip, kaya huwag ka ng mangatwiran pa at manisi, at kung bakit ka napahiya kanina! " namilog naman ang mga mata ni Tulip na nakatitig sa kanyang kaibigan na ngayon ay sinesermunan siya.

Naluluha narin ito dahil hindi siya makapaniwala na, hindi siya ngayon pinapaburan ng kaibigang laging nasa tabi niya at lagi niyang kasama.

Nabigla naman si Heron ng makitang naluluha na ang mga mata ni Tulip, nataranta ito kung ano ang gagawin. Dahil kung yayakapin niya Ito, ay para bang inispoiled na naman niya ito, at maari na namang gawin nito ang kanyang ginawa. Pero sa huli, na kahit anong pagpipigil niya na huwag yakapin ang kaibigan ay nayakap niya parin ito, dahil hindi niya ito matiis na nakikitang umiiyak, lalo na't siya ang dahilan ng mga luhang iyon " I'm sorry, sorry " mabilis nitong paghingi ng tawad.