Terörler tarafından kaçırılan genç doktor, kendini hiç beklemediği bir anda mermilerin içinde bulur.
Terör örgütü liderinin yaralanması ve göğsüne saplı kurşunu çıkartmaları için kaçırılan doktor, ve doktorun orada olduğunu bilmedikleri için operas...
Merhaba sevgili okurlarıımmm! Bugünkü bölümümüz harika ötesi bir şey olabilir benim için. Hatta bugüne dek en sevdiğim bölümlerden biri de olabilir. Her cuma bölüm atacağım dedim ama vazgeçtim. Artık her hafta, bir gün atacağım, gün değişebilir, bazen salı, bazen Çarşamba. Beklemede kalın.
Umarım siz de seversiniz. Şimdiden oy vermeyi unutmayın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İKRA ŞANLI
Erkek başrol karakterimizi istediğiniz gibi gözünüzde canlandırabilirsiniz. Diğer karakterleride olduğu gibi, ama eğer erkek karakter koymamı isterseniz koyarım. Hayal gücünüzü bırakıyorum, ama İkra karakterimiz bu.
...Lorensi size keyifli okumalar diler...
Bölüm On Bir - Beklenmedik Kişi
Ömer Asaf' ın görevden dönmesinin üstünden tam bir gün geçmişti. O gün içerisinde onunla bir kez daha görüşmüş, bu sefer birlikte güzel bir lokantada yemek yemiştik. Ertesi gün ise annemlerin bir sonra ki gün geleceklerini öğrenmiştim. Ablam ise okulların kapanmış olmasından dolayı, Sivas'ta rahattı. Bir sonra ki gün ise annemler gelmiş, babamlar eve iyice yerleşmişti. Günün sonuna dek, akşam birlikte çay içmiş, babamın daha da iyi olduğunu fark etmiştim. Babasının ölümünü yavaş yavaş kabulleniyor, artık kendini daha iyi hissediyor gibiydi. Babamların gelişinin üzerinden ise iki gün geçmiş, babam manavı tekrardan açmış ve herşeyi yoluna yavaş yavaş sokmuştu. Kendisi emekli eczacı olmasına rağmen, evde oturup sıkıldığından dolayı manava gidiyor, orayı gayet güzel işletiyordu.
Bugün ise babamın eve gelecek olan askerlik arkadaşına, ve ailesine güzel bir yemek hazırlıyorduk. Asker diyince, aklım sürekli her yan yana geldiğimizde güzelliğimden, gülüşümden ve o baş döndürücü sözleriyle beni tesiri altına alan üsteğmen Ömer Asaf' a gidiyordu.
Saat öğlen ikiye geliyor, babamın öğlen yemeğine davet ettiği arkadaşı ve ailesi saat iki, iki buçuk gibi burada olacaklarını söylemişlerdi. İlk kez babamın arkadaşının ailesiyle tanışacak olduğumun heyecan kıpırtıları vardı içimde.
"Buna biraz daha su koysam mı acaba?" diye sordum elinde ki kabın içinde yer alan kremayı karıştıran Eda' ya dönerek. Yanıma yaklaştı, elimin altında ki leğenin içinde yer alan hamura baktı.
"Ay yok. Bence bu kadar yeterli, sen iyice yoğur onu."
"Tatlı olarak baklava vardı, annem ta bir ay önce yapmıştı neredeyse?" dedim Eda' yı başımla kendi sözümü onaylar şekilde sallarken. Tam o vakit çalan kapı ile kirpiklerimin arasında ki mesafe büyüdü, başım otomatik olarak Eda' ya çevrildi.
"Geldiler mi?"
"Galiba" dedi elinde ki kremayı "bu da bitti" diyerek buz dolabına yaklaşıp dolaba yerleştirirken.
