"Ne yaptığın için bu hale geldiğimi biliyor musun, küçüğüm?" dedi dudaklarını dudaklarımdan birkaç santim araladığında.
"Benim olanı başkalarına sunuyorsun. Benim olanla başkalarının altında inliyorsun. Şu an benden saklanmaya çalıştığın herşey zate...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Aslı)
Aslı'nın yaşadığı apartmana ulaşınca uyğun bir yer bulup arabamı park etdim. 21 yaşında üniversite öğrencisiydi Aslı. Ailesinden çok uzaktaydı şu anda, üniversiteyi kazanınca yaşadığı köyden, ailesinden ayrılıp bu şehre taşınmıştı.
3 erkek ve 4 kız kardeşli ailenin 6-cı çocuğuydu ve çocukların sadece yazmayı, okumayı öğreneceği kadar okuduğu, ya da hiç okumadığı bir ailde, bir köyde büyümüştü. Çok iyi bir ailesi vardı aslında, bir çoğumuzun sadece hayal edebileceği, sadece kitaplarda okuyabileceğimiz gibi sevgi dolu bir aile. Tek sorun cehaletdi, ama Aslı okulunu bitirip sınavlara girmek istediğini söyleyince ailesi destek olmuş kıza, başkalarının ne diyeceğini umursamadan.
Hatta Aslı bana babasını anlatırken babasını Aslı'yı üniversiteye göndermemesi için baskı yapan adamlara "Sizin kızınız da üniversiteyi kazansaydı, görürdüm o zaman sizi. Hiç kimin haddine değil, ben kızıma güveniyorum." dediyini söylerdi. Varlıklı bir aile değildiler, ama ellerinden geleni yapmıştılar Aslı'nın okuması için.
Biz 2 yıl önce ben daha lisedeyken tanışmıştık, yurtda kalıyordu o zamanlar. Okuduğum okulun yanındaki kafede part time olarak çalışıyordu ve önceler çok soğuk biri gibi görünse de, zamanla arkadaş gibi olmuştuk. Şimdi bile dışardan soğuk gözükürdü herkese, dikkat çekici giyinmezdi, dikkat çekici davranmazdı.
Gizemli bir oyuncu olması onu gördüğüm ilk andan çekici gelmişti bana. Bilgisayar mühendisliği okuduğunu söyleyince bir kaç defa yardım istemiştim ondan basit şeylerde. Ama zekası normal bir insanınki gibi değildi, hayata, kerkese çok farklı bir açıdan bakıyordu sanki. Diğerlerinin görmedikleri görmesi, diğerlerinin düşünmediklerini düşünmesi onu farklı yapıyordu.
Bazen çok adi, herkesin basit bulacağı şeyleri bilmediği oluyordu, ama bildiği şeyler insanı hayrete düşürüyordu işte. Onu gözlemledikce erkeklerden değil, hem cinslerinden hoşlandığını anlamıştım ve onu farklı yapan bakış açısının nedenlerinden biri de buydu. Böylece hem erkekler gibi, hem de kadın olduğu için kadınlar gibi düşünebiliyordu.
Çoğu insan bu durumun kötü, utanç verici olduğunu düşüne bilir, hatta hayatında hiç eşcinsel biri olmayıncaya kadar herkes böyle düşünür. Ben bile Aslı'yla tanışana kadar öyleydim yani. Hayatının bir döneminde kendisi bile bunun utanç verici olduğunu düşünmüş, ama bu durumun getirisi olan zekasını da küçümsememek gerekir.
O dönemlerde yurtda kalmakta çok zorluk çekiyordu ve çalıştığı iş saatleri yurdun giriş çıkış saatlerine uygun olmadığı için sorun yaşıyordu. Bundan bir yıl önce de benimle çalışmasını teklif etmiştim, karşılığında iyi bir maaş veriyordum ve yaşadığı evin de kirasını ben ödüyordum.
Başta hiç sıcak bakmamıştı tabi ki de, ama sonrasında benim ona gerçekten ihtiyacım olduğuna ve verdiklerimin karşılığında benim için çalışmasının benim daha çok yararıma olduğunu anlatmıştım. Başta bunun çok yalnış olduğunu düşünse de, yurt hayatı onu çok zorladığı için kabul etmişti.
