" කණක මරිච දේවං - ද්වාර ගද්යා විකර්ගං
සකල රුපු විනාසං - ශ්රී පාද ශ්රී වීර්යං
සුමන කුල නිවාසං - සබ්බේ සත්තා භවන්තං
සුමන දිව්ය රාජං - පාද පත්මං නමාමි... "ඒ අපේ competition එකට පස්සේ උදා වෙච්චි පළවෙනි සඳුදා දවස.දුරුතු අයියා වෙනුවෙන් ස්කූල් එකේ පුංචි වෙලාවක් වෙන් කරලා. ඒ වෙලාවෙදී එයා සබරගමු නර්තන සම්ප්රදායට අයිති මල් යහන් කවියකට නැටුවා.කොහොමත් එයා සබරගමුවේ කොල්ලෙක්නේ. මං දන්න තරමින් නම් ගොඩක් අය සබරගමු නර්තනය හදාරන්න කැමති නෑ. ඒත් දුරුතු අයියා උඩරට , පහතරට , සබරගමු කියන සම්ප්රදායන් තුනම හොඳට හුරු කරගත්තු කෙනෙක් .වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම විෂිශ්ට නර්තන ශිල්පියෙක් .
සෙනසුරාදා මං නුගේගොඩ ක්ලාස් ගියා. ඉරිදා දවස නම් ඉතින් සුපිරියටම සුපුරුදු විදිහට කාලකණ්ණි විලස ගෙවලා දැම්මා. සති අන්තය කියන්නේ මගේ ආසම කාල වකවානුව . ඒත් ඉතින් කාලයත් එක්ක හැමදේම වෙනස් වෙලා ගිහින් ඒ වෙද්දි මං බලන් හිටියෙම සති අන්තය ගෙවිලා ගිහින් සඳුදා දවස උදා වෙනකන්. ඒ ඇත්තෙන්ම දුරුතු අයියා බලන්න තියෙන ආසාවට තමයි.
කොහොමින් කොහොම හරි සඳුදා දවසේ අපි හිටියේ ගොඩාක් සතුටින්. දුරුතු අයියා වෙනුවෙන් ඉස්කෝලේ පුංචි වෙලාවක් හරි වෙන් කරපු එක ගැන මං හිටියෙත් ගොඩක් සතුටින්. එදා දුරුතු අයියව ,මන්දිර් අයියව ,ස්වේත් අයියව වගේම ගායනයෙන් සහාය වුණු මාවත් ගොඩක් ඇගයීමට ලක් වුණා .
එදා දවසේ මට දුරුතු අයියව පෙණුනේ හැබෑම දක්ෂයෙක් විදිහට .ඔව්,එයා දක්ෂයෙක් තමයි. නැත්නම් උඩරට ,පහතරට , සබරගමු කියන සම්ප්රදායන් තුනම එච්චර ලස්සනට නටන්න පුළුවන් වෙයිද ? කොහොම වුණත් දුරුතු අයියා වැඩිපුරම අවධානය දුන්නෙ සබරගමු නර්තනයට කියලයි මට නම් හිතෙන්නේ. සමහර විට ඒ එයා සබරගමුවේ කොල්ලෙක් නිසා වෙන්නත් ඇති. සබරගමුවේ මිනිස්සුන්ට මූණු දෙකයි කියලා කතාවකුත් මං අහලා තියෙනවා . ඒත් ඒකේ හරි තේරුම ගැන නම් මං දන්නෙ නෑ.
Interval එක වෙලාවෙදී මම දුරුතු අයියව මුණ ගැහුණා . එයා හිටියේ හිත අස්සේ මෙච්චරයි කියලා කියන්න බැරි තරම් සතුටකින්. දුරුතු අයියා එහෙම හිනාවෙලා ඉන්නකොට මගේ හිතට දැනෙන්නෙත් ලොකු සතුටක්.
YOU ARE READING
කළු පාට ටැටූ ✔
Non-FictionNon fiction BL " මං දන්නෑ දුරුතු අයියේ...මේ ආදරේ කොච්චර අසම්මත වුණත් මට ඔයා නැතුව ජීවත් වෙන්න බෑ.අනේ දිගංචියෝ...ඉන්න තැනකින් ඉක්මනට වරෙන්කෝ..."