දුරුතු අයියා ආයෙමත් ඉස්කෝලේ ඇතුළේ දී කවදාවත්ම මට දකින්න වුණේ නෑ. දුරුතු අයියා නැති ඉස්කෝලේ මට නිකන් හරියට පාළු සොහොන් පිට්ටනියක් වගේ දැනුනේ. දුරුතු අයියා නිසා ආසාවෙන් ඉස්කෝලේ ගියපු මට ඇත්තෙන්ම ඉස්කෝලේ යන එකත් එපා වුණා . දුරුතු අයියා ඉස්කෝලේ නැති බව හොඳාකාරවම දැන දැනත් මගේ ඇස් හැම තිස්සෙම හෙව්වෙම දුරුතු අයියගේ අඩි හයේ රූපකාය. ඒත් ඒ සුන්දර මනුස්සයව ආයෙමත් තර්ස්ටන් භූමියෙදී කවදාවත්ම මට දකින්න වෙන්නෙ නැති වෙන බව මගේ හිත මට කියද්දී හිතත් එක්කත් මට ඇති වුණේ ලොකු තරහවක්. ගෙවුණු මාස දෙකට තිබුණේ දවස් 60 ක් වුණාට මට ඒක දැණුනේ අවුරුදු 60 ක් වගේ. ඒ කාලේ ඇතුළත දුරුතු අයියව මතක් නොවුණු දවසක් නැති තරම්. ඒත් එයා එකම එක මොහොතකවත් මට call එකක් අරන් කතා කළේවත් නෑ. මගේ හිතට එච්චර ලොකු දුකක් දීලා යන්න ගිය දුරුතු අයියා ගැන මට වයිරයක් ඇති කරගන්න බෑ. මොකද මගේ හිත ඇතුළේ ඒ අහිංසක ඇස් දෙකට තියෙන්නේ අසීමිත ආදරයක් විතරමයි . මට ඒ හිතට , ඒ කළු හීනි ඇස් දෙකට ආදරේ කරනවා විනා වයිර කරන්න බෑ. අඩු තරමේ එහෙම සිතුවිල්ලක්වත් මට හිතෙන්නෙ නෑ. මොකද ඒ මගේ පණ.
Study leaves දීලා තිබුණා මාසෙයි ,exam එක තිබ්බ මාසෙයි එක්ක මාස දෙකක්. A ලෙවල් Exam එක හින්දා අපිටත් නිවාඩු ලැබුණා . දුරුතු අයියා වෙනුවෙන් මං බුදුන් වැඳ වැඳ ඉල්ලුවේ එයාට හොඳට exam එක ලියන්න ශක්තිය දෙන්න කියලා විතරමයි . ඒ වෙද්දී මං දුරුතු අයියා වෙනුවෙන් බෙල්ලන්විල පන්සලට ගිහින් වුණු භාරයකුත් තිබුණා . මං ඒ භාරෙ ගැට ගැහුවේ දුරුතු අයියා අසනීප වෙලා රෝහලේ හිටපු දවස්වල. ඉතින් දුරුතු අයියා exam එකට යන්න කලින් ඒ පඬුර නිදහස් කරලා භාරය ඔප්පු කරන්න මං හිතාගත්තා.
සෙනසුරාදා හවසක් බලලා මං ත්රිශූල් එක්ක බෙල්ලන්විල පන්සලට ගිහින් භාරය ඔප්පු කළා. පහන් 100 ක් පත්තු කරලා එයා වෙනුවෙන් පහන් පූජාවක්. ඒ මොහොත ඇතුළේ මගේ හිත මාරම විදිහට නිවුණා. බෝ පත්වල සිලි සිලිය ,පහන් එළිවල කහපාට , දස අතට හමාගෙන යන සුවඳ කූරුවල සුවඳ. මේ හැම දෙයක්ම එකතු වෙලා මට ගෙනත් දුන්නේ නිරාමිස සුවයක්. හරියටම කිව්වොත් දුරුතු අයියා ළඟ ඉද්දී මගේ හිත නිවෙන විදිහටම ඒ මොහොතෙත් මගේ හිත නිවුණා. බුදුහාමුදුරුවන්ගේ පාමුල වැටිලා ඉන්නකොට ඇත්තෙන්ම දැනෙන්නෙ මුළු ලෝකෙම නැති වුණත් ඒ බුදු සරණ යන්න පුළුවන් නම් කියන දේ විතරමයි. ඒ වෙද්දී මගේ හිත ඇතුළේ තිබුණ දුක , වේදනාව නැති කරගන්න ඒ නිරාමිස සුවය මට ගොඩක් හේතු වුණා . ලා නිල් පාට ඩෙනිම් කලිසමයි , සුදු ටී ශර්ට් එකයි ඇඳලා මං ගොඩක් වෙලා පන්සල් බිමේ වාඩි වෙලා හිටියා. මං ඉල්ලුවේ මට සැනසීම දෙන්නයි , දුරුතු අයියගේ විභාගේ හොඳින් කරගන්න ශක්තිය දෙන්න කියලයි විතරයි . ඇත්තෙන්ම මට ඕනි වුණෙත් එච්චරමයි .
YOU ARE READING
කළු පාට ටැටූ ✔
Non-FictionNon fiction BL " මං දන්නෑ දුරුතු අයියේ...මේ ආදරේ කොච්චර අසම්මත වුණත් මට ඔයා නැතුව ජීවත් වෙන්න බෑ.අනේ දිගංචියෝ...ඉන්න තැනකින් ඉක්මනට වරෙන්කෝ..."