18 වෙනි ටැටූව

273 24 0
                                    

සඳුදා දවසින් පටන් ගත්තු ඊළඟ සතියේ හරියටම  සිකුරාදා දවසේ අපේ කම්පිටීශන් එක තියෙනවා කියලා ඉස්කෝලෙන් කිව්වා.ඒ නිසා දුරුතු අයියයි,මමයි ගොඩක් මහන්සි වෙලා ඒ වෙනුවෙන් කැප වුණා .මං ටිකක් බය වෙලා හිටියේ.මොකද මං ෆස්ට් ටයිම් තමා මේ වගේ කම්පිටීශන් එකකට සින්ග් කරන්නේ.මං කලින් සමස්ථ ලංකා වින් කරපු කෙනෙක් වුණත් ඩාන්සින්ග් කම්පිටීශන් එකකට සින්ග් කරන ෆස්ට් ටයිම් එක නිසා ටිකක් නෙවෙයි ඇත්තෙන්ම ගොඩක් බය වුණා .මං හිතන්නේ දුරුතු අයියා මං ඉන්න තත්ත්වය තේරුම් ගත්තා.මං මූණ කොරහක් කරන් ඉන්නකොට දුරුතු අයියා මං ගාවට ඇවිත් මගේ හිත හැදුවා.

" අයුර්...මොකෝ මේ? "

" ද්...දුරුතු අයියේ...මට...මට ටිකක් බයයි..."

" අයුර්...ඇයි මල්ලි උඹ බයවෙන්නේ? ම්...උඹ all island වින් කරපු කොල්ලෙක්.ඉතින් ඇයි උඹ බයවෙන්නේ?මොනා වුණත් අපි මේක දිනනවාමයි.උඹට පුළුවන් මල්ලි.මං ඉන්නවනේ අයුර්...උඹ කිසි දේකට බයවෙන්න එපා,හරිද?"

මං හා කියන්න ඔළුව දෙපැත්තට වැනුවා.ඇත්තෙන්ම දුරුතු අයියගේ ඒ වචන මට මාරම හයියක් වුණා .මං හිතන්නේ මැරෙන්න ඔන්න මෙන්න අන්තිම හුස්ම ටික අදින මනුස්සයෙක්ට වුණත් දුරුතු අයියා එක පාරක් කතා කළොත් ඒ මනුස්සයා මේ ලෝකේ ආයෙත් නවතින්න එන්න තරම් ඒ වචන හරිම බලගතුයි.ඒ වචනවල හැමතිස්සෙම තිබුණේ  ' උඹට පුළුවන් ' කියන දේ විතරයි .මං දුරුතු අයියගේ දැකපු තවත් ලස්සනම දෙයක් වුණේ ඒක.අත් හරින්න හේතු දාහක් තිබුනත් එකම එක හේතුවක් නිසා අල්ලගෙන ඉන්න එක.හැමදෙයක් ගැනම සුභවාදීව හිතන එක. ඉතින් අන්තිම මොහොතක වැටෙන්න ගියත් කොහොම නම් ඒ වචන අහන් ඉඳන් තරඟයක් අත් හරින්නද?

ඉතින් අපි සිකුරාදා දවස උදා වෙනකන්ම පුරුදු වුණා .මං හිතන තරමින් මං ජීවිතේ කවදාවත්ම නොහිතපු තරම් හොඳට මං පුරුදු වුණා .ඇත්තෙන්ම මට හිතෙන්නේ එච්චර හොඳට කිසිම දවසක මං සින්ග් කරන්න නැතුව ඇති.සඳුදා දවසේ ඉඳන් බ්‍රහස්පතින්දා වෙනකන්ම මං ගොඩාක් වෙලා හිටියෙත් දුරුතු අයියත් එක්කමයි.ඒ ඒ නිමේශයන්වල අපි දෙන්නා තව තවත් සමීප වුණා .අනවශ්‍ය බලාපොරොත්තු නිකරුණේ ඇති නොකෙරෙන ගාණට මං ඉන්න උත්සාහ කළා.ඒත් ඉතින් හිත අස්සේ තව තවත් ආදරේ මෝරනවා ඇරෙන්න විකර්ශනය වෙන්න තරම් කිසිම හේතුවක් තිබුනේ නෑ.එයා හදවතින්ම ආදරේ කරන කොට මං ආදරේ හංගගෙන ලස්සනම ලස්සන යාළුකමක් එයත් එක්ක ගොඩ නඟා ගත්තා.ත්‍රිශූල්ටත් වඩා මාත් එක්ක මගේ ජීවිතේ දේවල් බෙදාගන්න පුළුවන් විදිහේ යාලුකමක් ඒක.බ්‍රහස්පතින්දා හවස 5 ට විතර අපි හැමදේම නතර කරලා ගෙවල්වලට යන්න ලෑස්ති වුණා .ඔක්කොම ඉස්සරහ දුරුතු අයියා මං ගාවට ඇවිත් මගේ ළඟින් හිටගත්තා .ඒ ඇස්වල තිබුණේ ලොකු බලාපොරොත්තුවක් .ඒ මේ කම්පිටීශන් එක ගැන .ඒක එයාගේ පැත්තෙන් හරියට කළත් මගේ පැත්තෙන් හරියට නොවුණොත් අපිට මේක දිනන්න අමාරුයි කියලා මං දැනන් උන්නා.එයාගේ ඇස්වලින් කිව්වෙත් ඒ කතාවමයි.

කළු පාට ටැටූ ✔ Where stories live. Discover now