Psherëtimë dashurie | ✓

27

Prekja e tij i dukej po aq poetike sa dëbora që përqafon tokën për ta mbrojtur nga i ftohti i dimrit. E dinte se e kishte acaruar pak me mënyrën si i foli. E dallonte në ashpërsinë e veprimeve të tij. Por në fund të fundit, kështu i pëlqente asaj. Nuk mund të gënjente kur ai e njihte mjaft mirë.

Ndjeu sërish dorën që i fërkonte butë klitorisin dhe kaloi dorën e vet mbi të tijën duke e udhëzuar për të lëvizur më shpejt.

- Nuk mund të të kënaq pa të torturuar më parë Valeria. - i përshpëriti ai në vesh dhe ajo ndjeu pulsin t'i rrihte më shpejt në zonën intime.

- Arelio... të lutem... - i tha ajo duke kaluar dorën nën të tijën ktë herë dhe nisi të luante në mënyrën se si donte. I nevrikosur ai e kthen sërish sy më sy dhe e kap nga duart. Heq rripin e pantallonave që mbante veshur dhe ja lidh duart së bashku.

- Loja bëhet sipas rregullave të mija. Më kupton? - e pyeti duke e gjuajtur sërish mbi vithe për ta e eksituar edhe më tepër. Mjaftueshëm sa të mos ndjente dot më as dhimbjen në kurriz. Në kto mendime ndjen gjuhën e tij midis këmbëve të saja dhe në pamundësi për të përdorur duart nis të përdredhë trupin si përgjigje ndaj prekjes së tij.

- Arelio... po vij... - i thotë ajo duke u munduar të mos derdhej në gojën e tij, por ai u largua vetëm pasi shijoi mjaftueshëm prej saj. Zbërtheu më në fund pantallonat dhe u fut vrullshëm brenda ndërkohë që i vendoste gishtat e vet brenda gojës së saj vazhdimisht.

- Oh Zot! Ngadalëso! - i tha ajo duke rënkuar, por ai s'e la të vazhdonte më tej duke e puthur. - Ar...

- Shshsh... - tha duke shtuar edhe masazhin e gjokseve të saja që i kishin munguar aq shumë. Doli prej saj dhe i zgjidhi duart kurse ajo zgurdulloi sytë duke mos e kuptuar qëllimin e tij. - Më duket se je zbutur pak?

- Të dy e dimë që do të mbetem gjithmonë një kurvë kur jam në shtrat me ty. - ju përgjigj ajo duke u ulur mbi fytyrën e tij dhe u përkul lehtë për të luajtur me organin mashkullor. Nga njëra anë ishte ajo që lëpinte organin e tij. Nga tjetra ishte ai që me gishta dhe gjuhë luante me të sajin. Menduan se ishin të aftë të rezistonin ashtu ndër rënkime, por u dorëzuan dhe e gjetën veten sërish nën lëvizje harmonike me njëri tjetrin.

- Më thuaj që u pendove se ike. - i foli ai duke lëvizur brenda saj.

- Më the se nuk më doje.

- Nuk e mohova kurrë, thjesht e kisha të vështirë ta pohoja.

- Oh Zot! Nuk doja të isha më një lodër në duart e tua.

- E the dhe vet Valeria. Do të jesh gjithmonë kurva ime natën dhe zonja ime ditën.

- Arelio Diaz po që nuk di të propozoj.

- Po të premtoj. - i tha duke e puthur butë. - Për propozomin ka mbetur dhe pak. - përfundoi fjalinë duke dalë prej saj dhe u shtri pranë saj duke i përqafuar trupin e lakuriqtë nga pas.

- Do më pyesësh për tim atë tani?

- Ti e di që e bëra gjithë këtë se vërtetë doja. Nëse nuk e beson, mund të kalojmë në raund të dytë.

- Nuk e njoh tim atë. - tha ajo dhe ai e puthi lehtë pranë veshit. - Ishte ai që e përdhunoi mamanë duke e lënë shtatëzanë. - përfundoi dhe Arelio ndonëse i habitur dhe i prekur nuk e la ta kuptonte ndaj vazhdonte të lundronte dorën mbi lëkurën e saj.

- Fëmija ishe ti?

- Fatkeqësisht.

- Nuk e kërkove asnjëherë?

- Mami më tha që ishte me pozitë dhe nëse i vija pas atij muhabeti do na vriste të dyjave. Doli mafioz.

- Çfarë do që të bëjmë me të?

- Dua ta kapni. Më pas e vras vet.

- Nuk ke përse e bën.

- Dua ta bëj të vuaj njëjtë siç vuajti mamaja ime apo unë me këtë të vërtetë.

- Atëherë do e gjejmë me patjetër! - i thotë ai duke futur me dorën e vet organin e tij mashkullor brenda saj në atë pozicion që ishin.

- Oh... Arelio! - rënkoi ajo kur ndjeu prekjen e tij. - Sa mbaruam!

- Meriton një shpërblim që u tregove e sinqertë. - i tha ai duke lëvizur ngadalë dhe i hodhi krahun për ti prekur gjokset.

- Më kujto të jem gjithmonë e sinqertë.

- Pse nuk je gjithmonë?

- Kur flas jam e sinqertë, fjalën gjithmonë ja kam lënë dashurisë per ty. - i tha ajo dhe sa më shumë fliste aq më shpejt lëvizte ai.

- Romancë në shtrat?

- Romancë në seks.

- Ky s'është veç seks e dashur, është dashuri shpirtrash. - i tha ai me fytyrën e afruar pas qafës së saj.

- Mhmm... Arelio...

- Mos e prish ktë moment.

- Nuk është e drejtë që më torturon kështu duke më qëndruar pas. S'mundem as buzët të t'i shijoj.

- Mund të shijosh diçka tjetër më vonë nëse tregohesh vajzë e mirë.

- Duket intriguese. - i tha ajo duke lënë trupin të lirë si një marionetë në trupin e tij. Shijoi buzët e tij mbi lëkurë apo gjuhën që ja bënte plagët më të buta. Shijoji kapjen e flokëve në mënyrë të dhunshme sa herë eksitohej. Shijoi melodinë e trupave të tyre që përplaseshin, por më shumë shijoi gjithë atë moment.

- Elio?! - u dëgjua zëri i Ambrës nga jashtë dhe ajo tentoi të largohej por ai e fiksoi mirë trupin e vet pas të sajit.

- Mbarojmë kur them unë se mbarojmë.

- Arelio... - i tha ajo duke u munduar të mos përdorte zë të lartë. - Ambra po të thërret.

- E di. Ndodhet pas derës kështu që mos bëj zë derisa të mbaroj.

- Dera?

- Është e kyçur. Plus do largohet duke menduar se s'ka njeri. - i tha ai dhe rriti ritmin akoma edhe më shumë duke dalë prej saj më në fund. I la një puthje dhe nis të vishet teksa ajo qëndron shtrirë. - Po qëndrove ashtu do filloj prap.

- Hajde. - i tha ajo duke prekur veten.

- Valeria ata poshtë mendojnë se kemi biseduar.

- Offf! - tha ajo duke u ngritur dhe hapi dollapin ku gjeti një fustan çuditërisht. Me siguri e kishte lënë Sienna. E hodhi sipër dhe pasi krehu flokët doli së bashku me të.

★★★

Tre kapituj në ditë tani mos më kërkoni më për sot! Se fajin ma ka Megisaa që më shtyn t'ju plotësoj dëshirat (btw kërkesë publike për më shumë kapituj dhe andej nga ty)

Për më tepër më kanë mbetur dhe 1-2 drafte për t'i shkruar që ti jap fund historisë kështu që për nja 9 kapituj mbarojmë! 😫