Umursamaz Ukala

37.Bölüm

Demir'den

Savaş benim kızımı Mira'yı öpmüştü.Hayal kırıklığıyla dolup taşan gözlerimi Savaş'a çevirdim ve o da bana şaşkınlıkla bakıyordu.Yavaş adımlarımı atarak yanlarına gittim.

-Mira derhal yukarı çık ve beni bekle.

-Demir ben-

-Yukarı.çık.beni.bekle,dediğimde korkak adımlarla merdivenlerden yukarı çıktı.Ben de kafamı sözde abime çevirdim.

-Sen ne yaptığını sanıyorsun?!!!!Sana ondan uzak dur,yaklaşma demiştim!!!!Neden yaptın bunu söylesene lan!!!!

-Karşındakinin kim olduğunu unutma bana karşı gelemezsin.

-Ya sen diyosun ya sen kimi öptüğünün farkında mısın?!!Nasıl yaptın bunu bana?

-Bilmiyorum tamam mı Allah kahretsin ki bilmiyorum.O an çok yakınımdaydı.Dayanamadım tamam mı?!!!!

-Dayanamadın öyle mi?,diye tekrarladım kafamı aşağı yukarı sallarken.Ellerimi saçımın arasına sinirle geçirdim ve bir elimle kapıyı gösterirken benden beklenmeyecek bir sakinlikle konuştum.

-Çık dışarı.

-Beni kovuyor musun?

-Umrumda değil.Çık dışarı,dedim ve onun sinirle yerinden kalkarak be kapıyı çarparak gitmesini izledim.Gider gitmez merdivenlerden kendimi sakinleştirerek çıkmaya çalıştım.Çünkğ eğer bu sinirle konuşursam Mira'nın kalbini kırardım.Odamın önüne geldim ve temiz havanın akciğerlerime girmesini sağlayarak sakinleşmeye çalıştım.Yavaiça kapyı araladım ve bedenimi kapının arasından geçirerek kapıyı kapattım.Mira kapının çıkardığı sesle bana döndü,ağlamış mıydı?Gözlerimle onu baştan aşağı süzmeye başladım.

Siktir!!O Savaş'ın tişörtü mü?Gözlerimdeki ateşi farketmiş olucak ki adım atmaya başladı bende elimi kaldırarak durmasını sağladım.Şu an tek kelime edicek olursa kalbini ğaramparça edebilecek sözler söylerdim.

-Dur.

-Demir,yapma böyle benim bir suçum yok.

-Sus.Konuşma,dedim ve masamın önündeki sandalyeye oturdum ellerimi başımın arasına alarak sakinleşmemi beklemeye başladım.

Mira'dan

Bizi öyle görmüş ve yanlış anlamıştı.İnanamıuorum ya Savaş beni nasıl öpebilir.Hem de Demir'in abisiyken.Demir'in gözlerindeki hayal kırıklığı ve sinir beni bitirse de ne yapacağımı bilmiyordum.Karşımda sandalyede oturuyordu.Banyoya ilerledim ve suyu açarak dudaklarımı sabunladım.Onun öptüğü dudakları istemiyordum.Ağzımı kızarana kadar sildim ve temizlendiğine emin olduğum zaman kapıyı açarak dışarı çıktım.Demir hala aynı şekilde dururken artık bir şeyleri açıklama vaktinin olduğunu farkettim.

-Demir baka ben bir şey yapmadım sadece bir kaza oldu ve dudağı kanayınca silmek istedim.Ayrıca ne olduğunu anlaöadan öptü.Bilsem izin verir midim sanıyorsun?Yapma hadi suratıma bak en azından.Hem dudaklarımı yıkadım yani ne kadar işe yarar bilmiyorum ama senin kadar ben de istemiyordum beni öpmes.....

-Kes sesini lan kes sesini!!!!Sana sus demedim mi?!!!Duymak istemiyorum!!!Seni öptü tamam mı!!!Allah kahretsin ki öptü!!!!Sen bana karşı çıktığın gibi neden onada karşı çıkmadın????Ha cevap versene??!!!!Konuşsanaaaa!!!!,diye kükreyince ister istemez göz yaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başlamıştı.Ne demiştim ki de bana bağırıyordu.Hem ben sevgilisi değil miydim?Neden bana inanmıyordu?Bağırması gerçekten beni üzmüştü.Kalbim paramparça olurken kırılma sesleri kulağıma gelir gibiydi.Başlamadan bitmiş miydi her şey?Usulca arkamı döndüm ve gitmek için adım attım ama gidemeyince Demir'in beni kolundan tuttuğunu farkettim.