Mira'dan
İkimizde hareketsizdik ne o ileri gidiyordu ne de ben.Kendime geldiğimde yavaşça kucağından kalktım ve odaya doğru gitmeye başladım.Pansumanı çok önemsemeden onun kokusuyla dolup taşan odaya girdim.Peşimden gelmemişti.Sanırım artık rahat bırakması gerektiğini farketmişti.Düşünmem gerekiyordu.Yorganı yavaşça açarak içine girdim.Kokusu etrafımı sararken bu anda kalmak istedim.Zaman durdun sonsuza fek böyle kalıyım ama tabiki imkansızdı.Kokusu yavaş yavaş uykumu getirirken kendimi uykunun kollarını bıraktım.
Demir'den
Mira'nın yanına gitmemiştim çünkü yalnız kalsın istedim.Uyuduktan sonra yanına elbet gidecektim.Sadece biraz zaman verdim.Koltukta otururken bir yandan içkimi yudumluyordum.Gömleğin bir iki düğmesini açtım rahatlamak için.Kafam çok doluydu aynı zamanda karışık.Ne yapacağımı bilmiyordum.Mira'ya ne ara bu kadar bağlandım onu da bilmiyordum ama aptal kız bunu göremiyordu.Beni en ufak şeyde silebileceğini sanıyorsa yanılıyordu.İlk öpücüğü ve her şeyi bana aitti.Bunun değişmesine asla izin veremezdim,vermem de.Sessizliğin içinde kaybolurken ışıkları kapattım ve yukarı çıkmaya başladım.Üzerime tişörtümü giydim ve altıma da rahat eşofmanlarımdan bir tanesini.Sonra arkamı döndüm ve masum bir Mira beklemiyordum.Ya da onu uzun zamandır uyurken görmüyordum.Yorganı kaldırdım ve yanına yattım.Ondan uzak kalamıyordu m.Yavaşça kendime çektim.Uyanmadı ama bana sıkıca sarıldı.Uyanık olsa tabiki bunu yapmazdı ama yararlanmamda bir zarar göremiyordum.Ben de ona sarıldım.Kokusunu içime çektim ve uyumaya başladım.
......
Sabah uyandığımda yataktaki boşlukla gözlerimi açtım.Etrafıma baktığımda kimse yoktu.Hızla yerimden kalktım ve evi aramaya başladım.
-Miraa?
-Mira evde misin?
-Bak yaptığın komik değil neredeysen söyle?
Ses gelmeyince mutfağa gittim.Henüz hazırlanmayan ama yarım bırakılan kahvaltı masasını görünce markete gittiğini anladm.İçimdeki korku yerini sevince bırakırken telefonum çalmaya başladı.Cebimden çıkararak arayanın kim olduğuna bakmadan açtım.Açtığımda Mira'nın nefes nefese kalmış sesi kulaklarımı doldurdu.
-Demir yardım etmelisin.Markete gidiyordum beni takip eden birinden şüphelendim ve koşmaya başladım evin bir arka sokağındayım.Çabuk ol.Çok yoruldum.
Anlattıklarına inanmakta zorlanırken bu sırada montumu ve ayakkabımı giyerken aynı zamanda Mira ile konuşuyordum.
-Mira sakin ol.Duydun mu beni şimdi koşabildiğin kadar hızlı koş geliyorum.
-Acele et Demir.......lütfen
telefonu kapattığımda sesi hala kulağımdaydı.Yardıma ihtiyacı vardı ve hemen gitmekiydim.Aceleyle evden çıktım ve hızla koşmaya başladım.Mira'nın olduğu sokağa geldiğimde onu aramaya başladım.Karşımda bana koşan Mira'yı farkettiğimde sevinmiştim.Üzerinde yaralandığına dair bir şey ararken çoktan yanına ulaşmıştım.Ama yaralanmamıştı.Tüm odağımı ona vermiştim.Bir şeyler anlatıyordu nefes nefesydi ama anlamıyordum.Tam sakin olmasını ve her şeyi tekrar anlatmasını istiyecekken önüme geçmesiyle her şey olmuştu.Mira'dan faketmediğim adam Mira'yı omzundan bıçaklamıştı.Hemde beni korumak için.Bana dönük olduğundan bağırdığını ve surat ifadesini görmüştüm.
-Demir....
tek kelime dökülmüştü ağzından.İçinde her şeyi barındırıyordu halbuki.Aşkı,sevgiyi,acıyı,çığlığı her şeyi.Omuzlarımda olan elleri gevşeyince kendime geldim ve hızla kucağıma alarak taxiye bindirdim.Aynı zamanda onunla konuşuyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umursamaz Ukala
Genç Kurgu-Affettin mi beni? -Demir ben bilmiyorum yani olanlardan sonra- -Hepsini unutturucam sana. -Tamam. -Ne tamam? -Baştan başlayalım. Şaşırarak öylece baktı ve: -Seni seviyorum,dedi.Sandalyesinden kalktı ve beni de ayağa kaldırdı ve : -Adını ailen koyab...