Umursamaz Ukala

45.Bölüm-Sezon Finali

Demir'den

Uzun zamandır mutfaktan çıkamayan Mira'nın yanına gittiğimde kendi kendine konuşan bir Mira bejlemiyordum.

-Bir şey olmadı sadece öpüştübüz sakin ol.Of ya hemen de kızardım.Demir sen var-

-Beni mi çağırdın?

Dediğimde birden yerinde sıçrayarak arkasını döndü.

-Ne arıyorsun burada?

-Seni dinliyordum kaç saatir bu mutfakta tek başına be yaptığını merak ediyordum.

-İyi halt yedin.

-Üzülüyorum ama.

-Geber,dediğinde bir süre gözlerime baktı ve ince kollarını boynuma sardı.Ben de kafamı saçlarını arasına doğru getirdim.Şampuanının harika kokusu burnuma dolarken kızdığında bile yanımda olması elbette hoşuma girmişti.Bazen Mira'ya sahip olduğuma göre birini büyük bir iyilik yapmış olmalıyım diye düşünüyorum.Gözlerimi japattığımda bana daha sıkı sarıldı.Belinde ellimi sıkılaştırarak onu daha çok kendime çektim.O da kafasını boynuma gömdüğünde derin nefes alışverişlerinden beni kokladığını anladım.Kokumu seviyordu.Bunu tişörtlerimi giyerek belli ediyordu zaten.Yavaşça kollarımdan ayrıldığında kendimi boşlukta hissetmem normal miydi.

-Demir ben çok acıktım.

-Tamam hazırlayalım,dedim ve mutfağa giderek hızla bir şeyler hazırladık.Masaya oturduğumuzda ortam çok sessizdi.Ben ona bakıyordum o da benden gözlerini kaçırıyordu.Kaşlarımın çatıldığını hissettim.Çatalı masaya sertçe bırakarak söze başladım.

-Sorun ne?

-Ne?

-Gözlerini bendn kaçırmanın sebebi ne?

-Sorun yok .

-Yalan söylemenden hiç hoşlanmıyorum.

-Demir ben korkuyorum.

-Ne?!Neyden korkuyorsun?Ayrıca ben yanındayken sana kimse bir şey yapamaz.

-Hayır bu öyle bir şey değil.Ben ikimizin ayrılmasından korkuyorum,dediğinde yumuşadığımı hissettim.

-Korkulcak bir şey yok emin olabilirsin.

-Peki.

-Yemeğini yediysen kalkalım mı?

-Tamam ben hallederim.

-Bahçede seni bekliyorum ,diyerek bahçeye girdim.Battaniye tarzı bir şeyi çimlerin üzerine serdim ve yastıkları,pufları rahat yatabileceğimiz bir şekilde hazırladım.PLANIM MİRA İLE YILDIZLARI İZLEMEK.Üzerimizi mrtmek için olan örtüyü de yanıma aldım ve Mira'yı çağıracaktım ki tam bu sırada zaten o gelmişti.Hayran gözlerle etrafa bakarken yanıma geldi ben de onu kendime çekerek kolumu omzuna attım ve bereber yattık.Üzerimize örtüyü örttükten sonra yıldızları izlemeye başladık.Ama ben Mira'yı izliyordum.

-Demir çok güzel değiller mi?derken son sözlerini kafasını yavaşça bana çevirerek söylemişti.Benim onu izlediğimi farkedince gülümsedi.Bu sefer ben de yıldızları izlemeye başladım.Ama Mira konuşmakta tab2 ısrarlıydı.

-Aras ile Burcu evlenicekler ya bence harika olucak çok yakışıyorlar zaten.Bide böyle junior Burcu Aras falan....diye bir şeyler anlatıyordu ama ben çoktan yıldızlara bakarak hayallere dalmıştım.

Bizimde böyle evlendiğimiz,çocuklarımızın olduğu bir hayal.Mira çok güzek bir kız ve onun gibi küçük bir kızım olsun isterdim.Elinden tutup parka götürüp onu salladığımı hayal ettim ve bu içimde bir kıpırtıya neden oldu.Ya da gözleri Mira gibi saçları benim gibi küçük bir erkek çocuğu.Oğlum.Alırdım onu maça giderdik.Böyle güzel bir Fenerbahçe maçına.Giydirirdim formayı giderdik maça.Her türlü mutluydum sonuçta.

Kafamı iki yana sallayarak hayaller dünyasından ayrıldım ve kafamı Mira'ya çevirdim.Uyuduğunu farkettim.Yan tarafıma dönerek açılmış olan örtüyü üzerimize iyice örttüm.Elimi yavaş dokunuşlar eşliğinde yanağında gezdirdim ve okşadım.Gerçekten harika bir histi.Yavaş bir şekilde kıpırdandığınfa uyandırmamak için daha fazla devam ettirmedim ve ellerimi beline sararak kendime çektim o da bana sarılınca ister istemez yüzümde bir gülümseme oluştu.Ama farkettim hayallerim onunla güzeldi....Yalnızca Mira'yla.....

Arkadaşlar bu bölüm aynı zamanda sezon finali umarım beğenmişsinizdir çok uzun yazamadım bunun için çok üzgünüm ama yine de iyi bir sondu diye düşünüyorum.

Bu arada yeni bir kitap yazıyorum.Doğa üstü bir güçleri olan bir kızın hikayesi olacak kitabın adını bir sonraki bölümde yazımcam.Henüz karar vermedim ismine.Okumanızı umuyorum.Öpüldünüz :))