Umursamaz Ukala

46.Bölüm [1]

Mira'dan

Sabah gözüme gelen güneş ışıklarının beni rahatsız etmesiyle uyandım.Kolumun üzerindeki ağırlıkla yan tarafıma döndüğümde masum bir şekülde uyuyan bir Demir beklemiyordum.Onu uyandırmadan kalkarak içeri girdim.Lavobadaki işlerimi hallederek üzerimi değiştirdim.Bu sırada Demir hâlâ uyuyordu.Ben de onu uyandırmamaya çalışarak harika bir kahvaltı hazırladm.Tam içeri Demir i çağırmaya gidecekken gelen seslerle uyandığını anladm.Salona girdiğimde üzerine montunu giyiyordu.Şaşırsam da belli etmememeye çalışarak gözlerine bakarak konuştum.

-Kahvaltı yaparız sanmıştım.

-Mira acil bir işim çıktı birdahaki sefere .Tamam mı?

-Nereye gidiyorsun?

-İş işte.

-Demir!!

-Uzatma Mira.

Dediklerine ne kadar kırılsamda belli etmemeye çalışarak gidişini izledm.Ne olmuştu ki şimdi birdenbire.Hayal kırıklığı ile mutfağa yürüyerek masaya oturdm ve düşünmeye başladım.Bu adamı çözemiyordum.Karmakarışıktı.Onu çözmeye çalışırken kendimi onun karışıklığının içinde kaybediyordum.Aklıma Aras geldiğinde hızla yerimden kalktım ve hemen telefonu elime aldım.çalıyorr çalıyorrr veee...

-Efendim Mira.

-Aras müsaitsen sana bir şey sormak istiyorum.

-Aslında çok müsait değilim hızlı olursan iyi olur.

-Şeyy Demir'in nereye gittiğini biliyor musun?

-Evet.10 dk önce konuştuk.

-Ne dedi pki?

-Ona sorsan iyi olur görüşürüz.

Suratıma kapanan telefonla şaşırsam da bir şey demedim.Mutfağı toplayarak salona gittim ve Demir'i beklemeye başladm.

**** 8 saat sonra*****

Artık akşam olmuştu ve ben tv izlemekten ciddi anlamda sıkılmıştım.Çalan kapıyla beraber yerimden fırlayarak kapıya koştum.
Kapıda Demir'i gördüğümde sevindim ama sonradan biraz yüzünü incelediğimde kavga ettiğini anlamam uzun sürmedi.

-Demir bana neler olduğunu açıklar mısın?

-Sırası değil.Ayrıca bilmen gereken bir şey yok.Canını böyle şeylere sıkma.Öok yoruldum.Oturalım mı?

-Demir!!Sabah bir açıklama bile yapmadan gidiyorsun.Şimdi de bilmen gereken bir şey yok diyosn iyi değilsin sen!!!

-Bana sesini yükseltme.Otur konuşalım.

-Benim bilmem gereken bir şey yokmuş ki ne konuşucaz dimi?

-Mira saçmalıyorsun.

-Ben mi saçmalıyorum.Söylesene hangi kız için kavga ettin?Bu defa kimş korumak için kendini-

-Seni gerizekalı seni!!!Tamam mı sus artk.

İşte bu cevabı ciddi anlamda beklemiyordum.

Bana hakaret etmesine mi şaşırsam yoksa beni korumak için bu halde olduğuna mı bilemedim.Şaşkınca yanına oturdum ve özür diledim.Kollarını bana sardığında belki biraz abartmış olabileceğimi düşündüm.

-Biraz sakinleştiysen artık şu yüzümü halletsek fena olmaz,diye güldüğünde onu tamamen unuttupumu farkettim.

Onaylarcasına kafamı salladım ve banyodan gerekli malzemeleri alarak salona indim.Mutluydum.Bir sorun yoktu.

Elime ufak bezi alarak yaradaki kanları narince temizlemeye başladım.Nerden geldi bilmiyorum ama onu çok seviyordum.Yüzünü temizlerken aynı zamanda her bir zerresini ezberlemeye çalışıyordum.Aşk bu muydu?Öyleyse harika hissettiriyordu.Hiç ummadığın bir anda da üzgün.Dengesizdi.O evde yokken mutsuz oluyordum ama 2dk sonra eve geldiğinde nedensiz bir mutluluk söz konusuydu.Sıkıntılı bir konu olduğu kadar heyecanı insanı bitityordu.Ama her şeye değerdi.En azında Demir'e.Düşüncelerim beni başka bir boyuta soyutlarken Demir'in sesi kulaklarıma doldu.

-Evlen benimle.

Yoğun çalışma programım yüzünden bölümler biraz kısa oluyor.Üzgünüm.Ama olabildiğince uzun yazmaya çalışıcam.Ayrıca iki hikayeyi birden yürütmek çok daha zor.Anlatışınız için çok teşekkür ederim.vote ve yorumlarınız bekliyorum.Part 2 de görüşmek üzere. :))