Ηρεμία .
Ένα υπέροχο συναίσθημα.
Όμως,λίγοι έχουν την ευκαιρία να την νιώσουν.
Και ποιος δεν θέλει την Ηρεμία στην ζωή του?
Ποιος δεν θέλει αυτήν την υπέροχη Ηρεμία?
Χωρίς προβλήματα
Χωρίς πρέπει και μη.
Απλά εσύ, όποιος άλλος θες και η Ηρεμία.
Έτσι,λοιπόν ποιος δεν θέλει την Ηρεμία σε έναν κόσμος γεμάτο φασαρία;
______________________________________________________________________________________
"Δεν το πιστεύω ότι το ήξερες εδώ και 2 μιση μήνες και δεν μου είπε τίποτα."
Αυτό είπε και κάθισε στην πολυθρόνα απογοητευμενος. Του είχε πει ότι το γνώριζε εδώ και μήνες. Και όπως το περίμενε δεν το πήρε όμορφα.
Στην αρχή του έπεσε το ποτήρι από τα χέρια. Έπειτα, θύμωσε μαζί της . Μετά της κρατησε μούτρα. Και τώρα ήταν στην φάση που εκείνη προσπαθούσε να του εξηγήσει ενώ αυτός είχε πληγωθει.
"Γιατί ρε Βικτωρία δεν μου το είπες? Δεν σου είχα αποδείξει κτι ότι και αν μου πεις το σέβομαι;"
Τα μάτια της βούρκωσαν. Σιχαίνοταν να τσακωνοντουσαν.
"Αλεξ μου δεν το έκανα μόνο για εμένα. Δεν μπορούσα να στο πω. Και όχι γιατί δεν σε εμπιστευομουν "
Ο θυμος φούσκωσε τις φλέβες του. Τα μάτια του εκείνη την στιγμή έγιναν ακόμη πιο μαύρα.
"ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΒΙΚΤΩΡΊΑ? ΗΣΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ 2 ΜΗΝΕΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΣ!"
Και της φωναζε. Και σίγουρα όχι επειδή ήθελε να την πληγώσει. Ένιωθε πως πνίγεται. Στην σκέψη και μόνο ότι το πέρασε μόνη της και εκείνος δεν ήξερε τίποτα τρελενοταν.
"ΣΟΥ ΕΙΠΑ. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΒΓΑΖΑ ΑΙΜΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. ΞΥΠΝΟΥΣΑ ΚΑΙ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΟΤΙ ΕΧΑΣΑ Ή ΟΤΙ ΘΑ ΧΑΣΩ ΤΟ ΜΩΡΟ. ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΑΣ ΑΛΕΞ!"
Πλέον δάκρυα έτρεχαν από το δικό του πρόσωπο. Και εκείνη δεν είχε περάσει λίγα.
Την έκανε να φωνάζει. Στην κατάσταση της την έκανε να φωνάξει. Πανικός κατέβαλε τα σωθικά του. Στην όψη της και μόνο πανικοβληθηκε. Είχε κοκκινησει από το κλάμα και δάκρυα έτρεχαν σε όλο της το πρόσωπο.
YOU ARE READING
La Spina Dell'amore
Romance«"Στους δεσμούς που ανθίζουν, ακόμη και μέσα στο σκοτάδι." ------------------------------- Μια Αγάπη στο Χείλος του Σκότους Η ζωή του γεννήθηκε από μια αγάπη. Μια αγάπη πληγωμένη, βασανισμένη, αλλά δυνατή. Κι όμως, η μοίρα τώρα υφαίνει τη δική τους...
