La spina dell'amore

Diciannove

Ντροπή.

Ένα άσχημο συναίσθημα.

Ένα συναίσθημα που εξωτερικευετε από διάφορες πράξεις και λόγια μας.

Ένα συναίσθημα το οποίο δείχνει ότι δεν είμαστε περήφανοι.

Για εμάς.

Για τις πράξεις μας

Ή ακόμη και για τα λόγια μας.

Για λόγια που ειπώθηκαν και δεν περνώντας πίσω.
______________________________________________________________________________________

"Και καλά αφού δεν είχες σκοπό να έρθετε ένα τηλέφωνο,  γιατί δεν πήρατε "

Ο Lorenzo τους έκανε κυριγμα εδώ και ώρα, γιατί δεν ειδοποίησαν ότι δεν θα ερχόντουσαν στο club.

"Πω μωρέ τι άλλο θες να σου πει? Το ξεχάσαμε. Αυτό και τέρμα. Ξεχαστηκαμε . Εξάλλου ,περάσαμε πιο ωραι την βραδιά  μας."

Της χαιδεψε  λίγο το πόδι και της έκλεισε το μάτι. Εκείνη γέλασα και άνοιξε το κινητό της. Έδειξε στα παιδιά φωτογραφίες  από το μπιλιάρδο εχθές. Και όλες είχαν την Νατάσα και την Ναταλία  με αίματα στο πάτωμα. Κύματα ευχαρίστηση σκορπιστηκαν σε όλο της το σώμα.

"Είσαι σαδιστρια!" Την κοίταξε με μια έκφραση αηδίας ο Lorenzo.

"Πότε δεν είπα ότι δεν ημουν" Κι όμως μια διπλωματική  απάντηση τους έκανε να γελάσουν.

"Λοιπόν η ώρα πήγε 8 , πρέπει να φύγω.  Σήμερα θα πάω από το νοσοκομείο.  Lorenzo θα ερθεις;".

Ο Αλεξ είχε ήδη αρχίσει να ετοιμάζεται.  Θα πήγαινε σήμερα στην δουλειά.

Και ναι όπως καλά καταλάβατε  οι διακοπές ακυρώθηκαν.  Το προηγούμενο βράδυ κι ολας τον είχαν πάρει τηλέφωνο να επιστρέψει επειγόντως  Ιταλία. Έτσι,  και τα παιδιά θεώρησαν να επιστρέψουν στις δουλειές του και αναβάλουν τις διακοπές για άλλη μέρα. Το ξημέρωμα κιόλας είχαν επιστρέψει Ιταλία.

Έτσι κι αλλιώς,  δεν είχαν ξεκινήσει από την αρχή καλά. Οπότε, ίσως καλύτερα που κράτησαν μια μέρα.

"Ναι θα έρθω. " Σηκώθηκε και αυτός και άρχισε να ετοιμάζονται 

Ο Αλεξ πήγε να την φιλήσει ακι να φύγει μα η Βικτωρία του κράτησε το χέρι.

"Θα αργήσεις σήμερα;" τα μάτια της προδιαγραφές ότι τον ήθελε μαζί της αλλά ήταν μια από τις μέρες που έπρεπε οπωσδήποτε  να πάει στο νοσοκομείο.