La spina dell'amore

sei

Είναι όμορφο να έχεις ψευδαισθησεις.

Ζεις σε έναν κόσμο τον οποίο δημιουργείς εσύ.

Σε έναν κόσμο που για λίγο η στεναχώρια  και η διχόνοια  δεν υπάρχουν.

Κι όλα αυτά γιατί?

Γιατί,  επέλεξες για μια φορά αντί να ακούσεις τον  κόσμο , να δημιουργήσεις  τον δικό σου.
____________________________________________________________________________

Το επόμενο πρωί τους  βρήκε αγκαλιά μαζί. Εκείνη ήταν πάνω στον στερνό  του και εκείνος την εσφιγκε εκεί.

Είχαν ξυπνήσει. Οι αναμνήσεις από την χθεσινή τους βραδιά εμφανίστηκαν.  Δεν τους τρόμαξε όμως. Ούτε έτρεξαν και κρύφτηκε σαν παιδιά. Κάθισαν μαζί στο κρεβάτι, αρνούμενοι να χαλάσουν την όμορφη  στιγμή  τους.

Εκείνη ήταν ακόμη στεναχωριμενη. Είχε μάθει τόσα πολλά.  Το κεφάλι της βούιζε. Ανέκαθεν  , το θέμα των γωνιών της ηατν ένα ευαίσθητο  θέμα, και τώρα εμαθε τόσα πολλά για αυτό που την διέλυσαν. 

Τελικά δεν ήταν ατύχημα.
Σκέφτηκε  από μέσα της.

Την πονούσε αφάνταστα  το όλο το θέμα αλλά για ακόμη μια φορά ο Άλεξ  ήταν δίπλα της. Δεν την άφησε λεπτό όπως πάντα. Ο Άλεξ  απο τότε που τον γνώρισε ήταν το στήριγμα  της. Την στήριζε  σε όλα. Ακόμα και όταν ήταν άρρωστη.

Πριν από έναν μήνα.

Όταν εκείνη ήταν άρρωστη  εκείνος  ήταν δίπλα της. Ήταν το πρώτο βήμα της και καλά σχέση τους.

Οι αναμνήσεις ήρθαν.

Flashback

1 μήνας πριν.

Εκείνη ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι. Είχε κουκουλωθει με το πάπλωμα,  αρνιόταν να κάνει το οτιδήποτε.  Είχε πυρετό. Τελευταία  φορά το θερμόμετρο είχε δείξει 39,6.

Το κεφάλι της βούιζε.  Πονούσε φρικτά  όλο της το σώμα. Το ωραίο της άσπρο δέρμα είχε γίνει ακόμα πιο λευκό. Δεν ξεχωρίζες  ένα άσπρο σεντόνι με το δέρμα  της. Ήταν πραγματικά  χάλια.

Μην μιλήσει για τα κόκαλα της. Είχε σταματήσει  να τρώει εδώ και δύο μέρες. Έλεγε πως δεν μπορούσε να φάει.  Τα κόκαλα  από το σώμα της είχαν κάνει την εμφάνιση  τους.