Trenta

96 9 134
                                    

Πάθος.

Ένα υπέροχο συναίσθημα.

Ένα συναίσθημα που βάζει όλες σου τις αισθήσεις σε εγρήγορση.

Ένα συναίσθημα που βάζει φωτιά στα σωθικά σου.

Που σε κάνει να ξεχνάς τα πάντα.

Τι γίνεται όμως όταν το πάθος συναίσθημα την αγάπη?
______________________________________________________________________________________

2 μήνες μετά.

"Alexander Armano είπα σηκω!"

Ίσως και για πτήσεις φορά η Βικτωρία απελπισμένη προσπαθούσε να τον σηκώσει.

Και τότε εκείνος σαν να τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα σηκώθηκε απότομα. Άρχισε,  να περπατάει πέρα δώθε. Δεν είχε ξυπνήσει καλά ακόμη.

"Τι εγινε ? Γέννας;  Έσπασαν τα νερά? Περίμενε να πάω να πάρω τον γιατρό τηλέφωνο να ετοιμάσει την αίθουσα τοκετου"

Εκείνη είχε λυθεί στα γέλια. Σίγουρα κοιμόταν ακόμα  . Δεν υπήρχε περίπτωση να καταλαβαινε ούτε ο ίδιος τι έλεγε.

Την κοίταξε σαν είχε 10 κεφάλια.

"Εσύ δεν θα έπρεπε να πονας; Γιατί, γελάς? Σηκω Γεννάς!"
Εκείνη ξανά λύθηκε στα γέλια προκαλώντας του έκπληξη. Μέχρι  που σαν κατάλαβε ηρέμησε.

"Δηλαδή,  δεν Γεννάς?"

Εκείνη ξανά γελώντας έβαλε το χέρι της στην κοιλιά της

Τον κοιταξε με μάτια γεμάτα αγάπη. Είχε πολύ πλάκα.

"Προφανώς και όχι Αλεξ! Είμαι 5 μηνών, όχι 9! Φυσικά και δεν γενναω "

Εκείνος ξεφυσηξε και ξανά έπεσε στο κρεβάτι.  Ένιωθε πως το πάπλωμα του έκλεινε το μάτι.

Εκείνη έμεινε άφωνη. Σιγά που θα τον άφηνε να κοιμηθεί.

Του σκουντηξε την πλάτη. Εκείνος ξεφυσηξε από αγανάκτηση.

"Τι έγινε?"
Εκείνη ξανά γέλασε.  Θα είχε πολύ πλάκα.

"Αλεξ έχω λιγουρα.  Σηκω να πας να μου παρεις"

Θλίψη διακόσμησε το πρόσωπο του.  Αν ειναξ δυνατόν.  Τι ζητούσε? Απλά να κοιμηθεί με ηρεμία.  Κι όμως εκείνη τώρα ήθελε φαγητό.  Τι ώρα που ήθελε εκείνος να κοιμηθεί.

"Βικτωρία,  για όνομα άσε με να κοιμηθώ. Νυσταζω"

Εκείνη τον ξανά σκουντηξε.

La spina dell'amoreWo Geschichten leben. Entdecke jetzt