Chapter 6

145 27 3
                                    

ဌာနမှူးသည် ဝမ်ကျစ်ချူးအား မှင်သက်မိစွာကြည့်လိုက်သည်။ ဒီကောင်လေးထံမှ ဒီလိုစကားမျိုး ကြားရလိမ့်မည်ဟု သူ ဘယ်တုန်းကမှ မထင်ထားခဲ့ပါ။

'ငါ ခွေးပါးစပ်ထဲကနေ နတ်စကားမျိုး ထွက်လာမယ်လို့ လုံးဝမထင်ခဲ့ဘူး၊ ဒါပေမယ့် လူစကားတော့ မင်း နည်းနည်းပြောတတ်သားပဲ။'

"မင်း ဒီစကားတွေကိုပြောနေတာ ငါ မင်းအတွက် ချရေးပြီး မှတ်ထားပေးမယ်။ မင်း အနာဂတ်မှာ ပေါက်ကရ တစ်ခုခု လုပ်မယ်ဆိုရင်၊ ဒီနေ့လိုမျိုး အေးအေးဆေးဆေးနဲ့ ပြီသွားမှာမဟုတ်ဘူးနော်"

[စနစ် : ဗီလိန်တာဝန်၊ ဆရာ့ကိုဆန့်ကျင်ပါ။ ဗီလိန်တန်ဖိုး ၂ ရာခိုင်နှုန်း တိုးလာပါမည်။ ဆုလာဘ်က တာဝန်အောင်မြင်ရင် ယွမ် ၅၀ ရရှိမည်ဖြစ်ပြီး၊ တာဝန်ကိုမပြီးဆုံးပဲကျရှုံးပါက ယွမ် ၅၀ နှုတ်ယူ ပါမည်]

ဝမ်ကျစ်ချူးသည် ခဏမျှ တုံ့ဆိုင်း သွားပြီး

"နတ်သူငယ်လေးရေ"

[စနစ် : ငါဒီမှာရှိတယ်]

"မင်းငါ့ကိုသေစေချင်တယ်ဆိုရင်လဲ ဒီအတိုင်းပြောလိုက်လို့ရပါတယ်ကွာ"

[စနစ်က ရှက်သွားဟန်ဖြင့် : ဒါက အရမ်းရှက်စရာကောင်းတာပဲ]

"..."

ဌာနမှူးသည် ခေါင်းကိုမော့လိုက်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်၏။ "မင်းစရိုက်လေးက မဆိုးဘူးဆိုတာ ဆရာ သိတယ်။ ဒါပေမယ့် အရင်က မင်းပညာရေးကို စိတ်မဝင်စားခဲ့ဘူး။ ပြီးတော့ မင်းကလဲ တကယ်တော့ လူတော်လေးပါ"

ဝမ်ကျစ်ချူးဟာ ကျောင်းဝတ်စုံ ဘောင်းဘီကို မြဲမြံစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှု လိုက်ကာ "မဟုတ်ပါဘူး... ကျွန်တော်က လူတော်တစ်ယောက် မဟုတ်ပါဘူး"

ဌာနမှူးက ခဏလောက် ကြောင်အသွား ပြီးတော့ တစ်ဖက်လူအား အံ့ဩစွာဖြင့် ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူအခုပြော လိုက်သော စကားများသည် ပြင်းထန်၍ ကောင်လေးအား အချို့သော စိတ်ကျန်းမာရေး ပြဿနာများ ဖြစ်သွားစေတာလား ဟု ပြန်တွေးနေမိ၏။

အခုတလော ဝမ်ကျစ်ချူး၏မိသားစုတွင်း အလှည့်အပြောင်းများသည် အတော်လေး ပြင်းထန်သည်ဟု ပြောနိုင်သည်။ ဌာနမှူး တစ်ယောက်အနေဖြင့် ယခုအချိန်တွင် ကျောင်းသားများအား အချိန်နှင့်အမျှ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ဂရုစိုက်မှုပေးသင့်သည်ဟု ထင်သည်။

ဗီလိန်ဗျူဟာWhere stories live. Discover now