ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်တွင် ကောင်းကင်သည် ကြည်လင်နေပြီး နေရောင်သည် အခန်းစီးစ၏ အဟလေးမှတဆင့် အခန်းအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ကာ တောက်ပသော ရောင်ခြည်များ ဖြာကျစေပြီး ဖုန်မှုန့်များက ထိုအလင်းတန်းများကြားတွင် ဝေ့ဝဲနေကြ၏။
ချင်ကျားရှုသည် မျက်လုံးများ ဖွင့်လိုက်ကာ လက်ကို မြှောက်၍ သူ့မျက်ခုံးနှစ်ခုကြားကို ဖိနှိပ်လိုက်ပြီး မျက်နှာချောချောပေါ်၌ ပုံမှန်မဟုတ်သော ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေပုံရသည်။ သူသည် ကုတင်ဘေးရှိ လက်ကိုင်ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး အချိန်ကို စစ်ကြည့်လိုက်သည်။ မနက် ရှစ်နာရီထိုးနေပြီဖြစ်သည်။
ချင်ကျားရှု ညဝတ်အင်္ကျီနှင့်ပင် အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့၏။ သူ၏ သန်မာသော ကြွက်သားများက သက်တောင့်သက်သာရှိသော အဝတ်အစားများအောက်တွင် မမြင်နိုင်ဘဲ ကွယ်ပျောက်နေပုံပေါ်သည်။
ချင်ကျားရှု အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာသည်ကို အစေခံများ မြင်သောအခါ ရှေ့သို့ အလျင်အမြန် ပြေးလာပြီး မေးလေသည်။
"သခင်လေး မနက်စာ စားတော့မလား"
ချင်ကျားရှု ညင်သာစွာ တုံ့ပြန်လိုက်ကာ ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်လိုက်ပြီးနောက် စံအိမ်ကြီးတစ်ခုလုံး အလွန် တိတ်ဆိတ်နေကြောင်း သူ သတိထားမိလိုက်သည်။
"သူတို့ ဘယ်သွားကြတာလဲ"
အစေခံက ထိတ်လန့်သွားပြီး အလျင်အမြန် ပြန်ဖြေလိုက်၏။
"သူဌေးနဲ့ သူဌေးကတော်က မူကြိုကျောင်း အားကစားပြိုင်ပွဲအတွက် ကျောင်းက အစည်းအဝေးခေါ်တာကြောင့် သခင်ငယ်လေးနဲ့အတူ ကျောင်းကို လိုက်သွားပါတယ်"
ချင်ကျားရှု ဇွန်းကို ကိုင်ထားရင်း ငါးဆန်ပြုတ်ပန်းကန်လုံးအား စိုက်ကြည့်နေပြီး မည်သည့်စကားတစ်ခွန်းမျှ မပြောတော့ပေ။
မြို့ထဲရှိ မူကြိုကျောင်းတွင်တော့ ချင်ကျားဟယ်က ရွယ်တူသူငယ်ချင်းတစ်ဖွဲ့နှင့် သူတို့၏ နှလုံးသားထဲမှ လေးစားအားကျရသော စူပါဟီးရိုးများအကြောင်း အပြိုင်ကြွားရင်း လေဖုတ်နေ၏။
YOU ARE READING
ဗီလိန်ဗျူဟာ
Romanceရှက်ကြောက်တတ်တဲ့ ဝမ်ကျစ်ချူး လုပ်ခဲ့တဲ့ ဘဝမှာ အမိုက်ဆုံးအရာကတော့ လမ်းဖြတ်ကူးနေတဲ့ မူလတန်းကျောင်းသားလေးနှစ်ယောက်ကို ရူးရူးမိုက်မိုက် စွန့်စားကယ်တင်လိုက်ခြင်းပဲ ဖြစ်တယ်။ သူ့ဘဝတွင် ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် သူ၏ ရဲစွမ်းသတ္တိကို ပြသဖို့ရန် အောင်မြင်စွာ ကြိုးစာ...
