Chapter 21

146 30 0
                                    

ဝမ်ကျစ်ချူးကြားပြီးပြီးချင်းမှာပင် အံအားသင့်သွားပြီး ခေါင်းကိုငုံကာတီးတိုးရေရွတ်ရင်း ''ဒါဆို ငါ စာဆက်ရေးနေတာပဲကောင်းမယ်'' ဟု ပြောသည်။

စနစ် : မင်းလုပ်ပေးမယ်လို့တောင် ကတိပေးထားပြီးပြီပဲ

သို့သော် ဆယ်မိနစ်ကျော်ကြာသွားသည့်တိုင်အောင် ဝမ်ကျစ်ချူးသည် စားပွဲ၌ထိုင်ကာ ဘောပင်ကို တုပ်တုပ်မျှမလှုပ်ဘဲ ဆက်နေလျက်ရှိခဲ့သည်။

နတ်သူငယ်လေးက ဆက်ပြီးကြည့်မနေနိုင်တော့ပေ။

စနစ် : '' မင်းမရေးတတ်တော့ရင်လည်း အင်တာနက်ပေါ်ကနေ ကူးရေးလိုက်လေ ''

ဝမ်ကျစ်ချူး မျက်မှောင်ကိုကျုံ့လျက် သူ၏လက်ထဲက ဘောပင်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ထားပြီး​ ''ဒါက စာဖတ်သူကို လိမ်လည်တာပဲ ''ဟု ပြန်ပြောသည်။

နတ်သူငယ်လေးကတော့ အရေးမစိုက်စွာဖြင့် ဂရုမစိုက်ဟန်နေလျက်ရှိသည်။

စနစ် : ''အဲဒီတော့ ဘာဖြစ်လဲ ?''

ဝမ်ကျစ်ချူးသည် လေးနက်သောမျက်နှာထားဖြင့် ''သူငါ့ကို 12315 ပုဒ်မနဲ့တရားစွဲလိုက်လို့ ရတယ်ကွ'' ဟုပြောသည်။

နတ်သူငယ်လေး .....

''အကယ်၍ တကယ်မူပိုင်ခွင့်တောင်းခံရင်လည်း ကုန်ကျစရိတ်ကို ဆယ်ဆလောက် ငါသူ့ကိုလျော်ပေးရဦးမယ် ''

''စာရေးခဝန်ဆောင်မှုကြေးက ၂၅ယွမ် ၊ အစီရင်ခံကြေးက ယွမ်၂၅၀ ၊ တကယ်သာ တိုင်ခံလိုက်ရလို့ကတော့ ယွမ်၂ရာလောက် ထပ်လျော်ရဦးမယ် ''

''နောက်ပြီး ယွမ်၂ရာက သူ့အတွက်ပိုက်ဆံတင်မကဘူး အသက်တမျှလောက်တန်ဖိုးရှိတဲ့ အဖိုးအခပဲ ''

ဝမ်ကျစ်ချူး ဦးနှောက်ဗလာနှင့် စာရွက်ဖြူကိုစိုက်ကြည့်လျက်ရှိပြီး ' ဒါကြောင့်မို့လိုလူတွေက စာရေးတတ်သူတွေကိုရှာကြတာကိုး' ဟုတွေးကာ '' တကယ်ကိုခက်တာပဲ '' ဟုရေရွတ်ခဲ့သည်။

စနစ် : ''မင်းအင်တာနက်ကနေ ကူးလိုက်စမ်းပါကွာ တဖက်သူကသိမှာမှမဟုတ်ပဲနဲ့ ''ဟုပြောသည်။

''ဒါဆိုရင် ဒါကခိုးချတာပဲမဟုတ်ဘူးလား ?''

စနစ် : '' မင်းကမလုပ်ဘူးပေါ့ ?''

ဗီလိန်ဗျူဟာWhere stories live. Discover now