Chapter 10

246 40 0
                                    

ကားဒါရိုင်ဘာသည် ချင်ကျားရှုအား တားလိုက်ချင်သော်လည်း သူသည် ကျောင်းဝင်းအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်သွားပြီဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် သူသည် ချင်ကျားဟီကလေးလေးအား ကားပေါ်မှာ တစ်ယောက်တည်း မထားခဲ့နိုင်ပေ။

ချင်ကျားဟီသည် သူ၏စာမတတ်သောအစ်ကိုကြီး လုံးဝပျောက်ကွယ်သွားသည်ကိုတွေ့သောအခါ ထိုင်ခုံတွင်ကျိုးနွံစွာဖြင့် ထိုင်လိုက်သည်။

ဖက်ထုပ်လုံးလေးသည် လူကြီးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ပြောဆိုလိုက်သည်။ "သွားစို့၊ အလုပ်ကိုပဲသွား ကြတာပေါ့"

ဒါရိုက်ဘာ : ...

မူကြိုကျောင်းမှာ ဘယ်လိုအလုပ်မျိုးရှိလို့လဲ။

ချင်ကျားရှုယူသွားသည့် ထီးမှာ သာမန်ခေါက်ထီးပဲဖြစ်၍ ထီးအိတ်အထဲတွင်ပတ်၍ ထည့်ထား၏။ ချင်ကျားရှုသည် မူမမှန်သည့်အရာ ဘာမှမတွေ့သောကြောင့် လွယ်လွယ်ပင် ကျောပိုးလွယ်အိတ်၏ ဘေးဘက်ရှိ အိတ်အထဲသို့ ထည့်ထားလိုက်သည်။

တောက်ပြောင်နေသောကောင်လေးမှာ ကျောင်းဝင်း၏ လမ်းမအတိုင်းဝင်ရောက်လာသည်။ ပုံမှန် ကျောင်းဝတ်စုံကိုသာ ဝတ်ဆင်ထားသော်လည်း တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ယုံမျှပင် သူ့အား လူအုပ်ကြားထဲမှပင် ထင်ရှားစွာမြင်နိုင်သည်။ သူ၏ကျောင်းဝတ်စုံမှာ သပ်ရပ်ကာ သန့်ရှင်းနေ၏။ သူသည် ကျောင်းဝတ်စုံ သန့်သန့်အား လူကြည့်များစေရန်နှင့် ဖက်ရှင်ကျစေရန်အတွက် ဘယ်သောအခါမှ လက်လွတ်စပယ် ဝတ်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။

ချင်ကျားရှုရှေ့သို့လျှောက်လာသော နှုတ်ဆက်ရန်လူအများရောက်လာကြသည်။

"မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ"

ချင်ကျားရှုသည် သူ၏နှုတ်ခမ်းပေါ်တွင် သိမ်မွေ့သောအပြုံးဖြင့် ပြုံးပြလိုက်ကာ "မင်္ဂလာ နံနက်ခင်းပါ" ဟု ပြန်လည် နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

တစ်ယောက် စပြောလိုက်သည်နှင့် သဘာဝအတိုင်းပင် နောက်တစ်ယောက်က ဆက်ပြော၏။ ရှက်သွေးဖြာနေသောဘေးမှ မိန်းကလေးတစ်ယောက်မှာ သူမ၏သတ္တိများအား စုစည်းလိုက်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ "မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ ချင်"

ဗီလိန်ဗျူဟာWhere stories live. Discover now