NEFRETİN TOHUMLARI

39. BÖLÜM "Kördüğüm"

Bölüm Şarkıları:
Yüzyüzeyken Konuşuruz- Ne Fark Eder
Sezen Aksu- Tükeneceğiz

Ülkemizde yaşanan olaylar ve özel hayatımdaki çalkantılar ötürü bölümü geç atmak zorunda kaldım.
Uzun bir bölüm, keyifle okuyun. İyi okumalar♡
~~~~~

2 gün.
2 gündür Eksen ile konuşmaya çalışmıyor, gözlerine bakmıyor, yoluna çıkmıyordum.

Çünkü 13 aylık sessizliğimi bozduğum gün çığlıklarımı susturmak, güzel sevgilisiyle vakit geçirip bana acı çektirmeyi seçmişti. Beni öpecek sandığım dudakları, 13 ay boyunca bana o intikam cümlesini söylemeyi beklemişti. Benim can havliyle kendimi bile bilmeden yazdığım sözü, o belki de her saniye an ve an kulağıma fısıldamayı kurgulamıştı.

Evet, dönmüştüm. Artık onunla aynı şehirdeydik. Ama şimdi her şey daha kötüydü. Aynı şehirdeydik ama farklı sokaklardaydık. Ve Eksen, sokağının girişlerini bana kapatmıştı.

Bu iki gün zihnimi Eksen'den uzaklaştırmak için başka konulara odaklanmıştım. Başımda beni gizli numaradan arayan bir manyak vardı mesela, kimdi bu? Bu kişiden kimseye bahsetmemiştim çünkü kimseye güvenmiyordum.

Telefondaki kişi kemiklerimi parçalayarak beni öldüreceğini söyleyip telefonu kapattığından beridir bir daha aramamamıştı. Bu belki de ciddiye alınmaması gereken, rastgele numara çevirmiş bir grup gencin şakasıydı ama yaşadıklarımı düşününce asla hafife alınmaması gereken bir meseleydi.

Aklıma gelen ilk şüpheli, bir numaralı düşmanım Kenan Aysar'dı. Türkiye'ye geldiğimi öğrenmiş olmalıydı ve artık beni mahvetmek için elinden geleni yapacaktı, bu da onun pek tabi ilk hamlesi olabilirdi.

Garip bir düşünce olsa da Kelebek'ten de şüpheleniyordum. Sözde asil görüntüsü altında nasıl bir canavar yattığını Araf'tan dinlemiştim, eğer ki Eksen ile olan ilişkimizi biliyorsa böyle bir tehditte bulunmuş olabilirdi.

Öldürdüğüm sahte kimlik düzenleyen adamın bir yakını da olabilirdi, düşündükçe aklıma bir sürü seçenek geliyordu. Ama paranoya yapmamaya, sakin kalmaya çalışıyordum. Zaten saçma sapan tehditlere karnım toktu, bu kişinin niyeti gerçekten beni parçalara ayırmak ise önce karşıma çıkmalıydı.

O hamleyi yap, gizli numara. Yap ve üçüncü vicdan azabım ol.

Uzun bir iç çekip koltuktan kalktığımda dış kapıya doğru ilerledim, yapılacak önemli işlerim vardı.

2 günümü sadece düşünmekle geçirmemiştim. Aker Sönmez denen adamı gece gündüz demeden aramıştım. Ve Yunanistan'da bulduğum ipucuları işe yaramıştı, adamın ev adresini bulmuştum. Şimdi de adrese gidecektim.

Aker Sönmez meselesi apayrı bir konuydu. Kim neden, bana Kenan'ın içinde bulunduğu oluşuma düşman bir eski polisi buldurmak istemişti? Ve kim nasıl, benim kaldığım yeri biliyordu? Ayrıca Aker Sönmez manşette yazdığı gibi karakolu ateşe mi vermişti, yoksa bu korkunç oluşumun kumpasına mı kurban gitmişti?

Cevaplanmayı bekleyen onlarca soru vardı. Hızla evden çıktığımda minibüse binip hedefe koyuldum.

Harabe bir gecekondu mahallesine ulaştığımda konum, adrese ulaştığımı söylüyordu. İki katlı yıkık dökük bir apartmanın önündeydim. Aldığım bilgiye göre Aker 2. Katta oturuyordu, apartman kapısının önüne geldiğimde zile basmayı düşündüm ama kapı zaten kırıktı.