NEFRETİN TOHUMLARI

12. BÖLÜM PART 1 "Bir Nefes Uzakta"

Bölüm Şarkısı: Birileri - Zamanın Dışında, Boşluğun Birinde

Bölüm devamı part 2 olarak yayınlanacak. Yıldızları parlatalım, iyi okumalar :*
~~~~

Cam tuzla buz olurken çıkan ses kulaklarımda çınladı. Tüm vücudumda dolanan cam kırığı sesi, Kenan'a saplanmışcasına hayali kanlar akıttı ve ben gülümsemeden edemedim.

Attığım bu taş, neleri sevdiğimi, kim olduğumu bile bilmeyen benim; bildiğim tek şey olan intikamım için Kenan Aysar'a vurduğum ilk fiziksel darbeydi.

Derin bir nefes aldım.

Vakit kaybetmeden hızla tüm evi döndüm ve görünen tüm camları aşağı indirdim.

Kadının kızı yüksek ihtimalle çok korkmuştu ama buna mecburdum.

Ayşe Sağır. Aysar malikanesinin tek hizmetlisi. Hapiste bir kocaya, ilkokula giden bir kız çocuğuna sahip. Çalıştığı yerin aksine oldukça fakir bir yaşam sürüyor, çünkü kazandığı paralar cezaevindeki kocasının borçlarına gidiyor. Kocası 5 sene önce Bulgaristan sınırında kaçak mal taşıyıcılığından hüküm giydi, bu sevkiyatın sahibi tabiki de Kenan Aysar olmalıydı ama bunu ispatlayabilecek kimse yoktu.

Kocası Kenan yüzünden hapse girmiş olmasına rağmen hala orada çalışan Ayşe Sağır'ın bu hareketinin sebebi ya paraya çok ihtiyacı olmasıydı, ya da çocuğu üzerinden tehdit edilmiş olmasıydı.

Ben ikinciyi daha olası buldum.

Ayşe Sağır'ın evinin önünde olmamın ve evinin camlarını indirmemin bir sebebi vardı. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmüştüm, ben evde kasayı açmaya çalışırken beni suç üstü yakalayacak kimse olmamalıydı.

Bu yüzden de evin tek çalışanı olan Ayşe'nin bugün en azından birkaç saat işe gelmemesi gerekiyordu.

İlerideki evin kenarına saklandığımda gergin bir şekilde içeriden kadının çıkmasını bekledim, saniyeler içerisinde çıktı.

Kadın korkuyla dışarıya çıkıp evin haline dışarıdan bakarken küçük kız çocuğu da peşinden çıkıp "Anne," diyerek ağlamaya başlayıp dizlerine sarıldı. Planım için küçük bir çocuğu ağlatmak istemezdim ama buna mecburdum. Beni de zamanında çok ağlatmışlardı. Ama en azından bu kız çocuğu korktuğunda annesine sarılabiliyordu.

Kadının Aysarları arayıp cam için onlardan yardım istemesi ihtimaline karşılık, planın ikinci aşamasına geçtim.

Bu aşama, hurdacı arabasıyla yürüyerek "Cam onarılır, takılır, alınır, satılır," diye bağıran camcıydı.

Adam bu mahallede oturan orta yaşlı bir camcıydı. Ona burada olup dediklerimi yapması için para vermiştim.

Ayşe sesi duyar duymaz yanına koştu, "Seni bana Allah gönderdi," diye bağırıp evini gösterdi. "Evimin tüm camlarını indirdiler, Allah rızası için yardım et, kızım çok korktu!"