O gün, "Bir insan kaç kere ölür," demişti silahın namlusunu koluma sürterken.
Geçmişi düşünürken acıyla gülümsedim. "Bir insan kaç kere ölür, gece yüzlü adam?"
Ve, titreyen ellerimle tetiğe bastım.
••••
Yerde bir hançer. Ve Canavar'dan önce hançere...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Araf. Bölüm Şarkısı: Pilli Bebek- Bak S
ezen Aksu- Biliyorsun
İsterseniz bölüm arasında ara verin, bir nefeslenin. Şimdiden iyi okumalar♡ ~
Kalp kırıklıkları için illa çok büyük ihanetler gerekmezdi. Bazen herhangi bir yalan da kana bulayabilirdi güllerle sarılı bir kalbi. Dikenlerini batırırdı gül o vücuda, öldürmek isterdi sahibi olduğu ruhu. Şu an tam olarak bunu yaşıyordum.
Araf beni kandırmıştı. Bunu şu an kendi gözlerimle görüyordum.
Araf... Bana bakan gözlerinde milyonlarca yıllık uykusundan uyanmış bir nefret var gibiydi. Bu nefret bana mıydı? Baktığı bendim, bana daha önce hiç böyle bakmamıştı. Az önce Eksen'e öldürecek gibi bakıyordu, daha önce kimseye öyle bakmamıştı. Şu andan önceki tüm zamanlarımızda rol mü yapmıştı yani? Neyi gerçek, neyi sahteydi?
Onunla aramdaki bağ öylesine bir ilişkideğildi. Ben ona bağlıydım, benim kadar mı bilmiyordum ama o da bana bağlıydı. Bu bağ beni bulduğu an başlamıştı. Ben şoktan konuşamaz haldeyken beni evine götürmüştü, kendime kapanıp hiçbirşey yapamadığım günlerinardından verdiği güvenle yaşadıklarımı anlatmıştım. Söylediklerimi hiç sorgulamamıştı. Bu kız deli mi, uyduruyor mu dememişti. Hemen inanmıştı ve yanımda olmaya çalışmıştı. Psikolog olduğu için deli olmadığımı anladı diye düşünmüştüm ama şimdi aklımda bu konuyla ilgili binbir tilki dolaşıyordu.
Yine de Araf'ın bana sevgisinin yalan olduğuna inanamazdım. O, hastanede kazandığım uyuşturucu bağımlılığından kurtarmak için beni bir merkeze yatırmıştı, oradan çıktığımda da evine almıştı. Evinde yaşamaya karşı çıkmamıştım. Çünkü gurur yapmak gereksizdi, zaten her şeyimi kaybetmiştim. Gidecek yerim, cebimde tek kuruş para yoktu. Elimde sadece yaşadıklarımın travmaları vardı.
İntiharetmiştim ben, bileklerimi kesmiştim Araf'ın evinin banyosunda. Araf beni kurtarmış, sarılmıştı. Ve o günden sonra elime yaşama tutunmamı sağlayacak bir şey vermişti: Aysar planını.
Bu Kenan uğruna Eymen'i kendime aşık etme planı, belki sağlıklı bir ruh halinde olsaydım kabuletmeyeceğim bir plan olurdu ama yaşını acıyla büyütmüş, gerçek kimliği bile olmayan bir kadıniçinfazlasıylamakuldü. Kaybedecek hiçbirşeyikalmamış çoğu insanın yapacağı şeyi yaptım: Kendime değil bu plana tutundum. Bazen pes eder gibi oldum, Araf umut aşıladı. Bazen düştüm, Araf elini uzattı. Gece gündüz Eymen'e yaklaşabilmenin yollarını denedim ve Araf bu süreçtehep yanımdaydı.
